Eigenlijk was het de schuld van de nieuwe televisie. Die moest in een andere hoek gezet worden, omdat het beeldscherm te veel licht weerkaatste van het dakraam aan de andere kant van de kamer. Samen met vriend Paul de breedbeeldtelevisie anders neergezet. Ja, maar nu zou de nieuwe zithoek tegenover de tv precies terechtkomen op de plek waar een lelijk gat in het tapijt zat. Zaterdagmiddag, 16:00 uur
Tijd voor nieuwe vloerbedekking. Zaterdagmiddag staan Paul en ik in de plaatselijke Leenbakker. Stofjes snuffelen, meubels kijken. Een rol met een aangename kleur is in de aanbieding. Ter plekke besluit ik deze te kopen. Dus vier meter afsnijden, de tapijtrol op twee plaatsen dubbelvouwen en in de auto proppen. We zetten de auto in het centrum neer. Twee vroeg-dertigers lopen met een rol tapijt langs de koopverslaafden op de markt. Net als het zachtjes begint te sneeuwen lopen we mijn huis binnen. Mazzel. Thuis aangekomen overzien we de situatie. De woonkamer moet namelijk nog leeg. In twee uur trekken we alle kasten leeg, slopen we een bureau en een kast, zetten we het zeil in de keuken vol met spullen. Ik maak tijdens een het inpakken een snelle schifting tussen wat kan blijven en wat permanent mag verdwijnen. De helft van mijn videocollectie zal het niet overleven. We leven immers in het tijdperk van dvd. Vergane glorie
Een snelle snackmaaltijd later trekken we het oude tapijt eruit. Zo gepiept: de stof lijkt al half vergaan en springt bijna spontaan van de vloer af. Het is een uur of negen ’s avonds als we het nieuwe tapijt over de vloer uitrollen. Staat wel mooi zo. Gek eigenlijk: al een paar jaar heb ik weinig tot niets aan het huis gedaan. “Binnenkort verhuis ik toch, dus dan zet ik alle meubels bij het grofvuil”, dacht ik altijd. “Ja, maar voor je het weet woon je tussen het grofvuil”, zegt Paul tijdens het straktrekken van het tapijt. Daar heeft hij natuurlijk een punt. Je leeft immers nu en niet later. Je kunt zaken uitstellen in de hoop op een nieuwe wending, maar zolang deze uitblijft kun je er maar beter het beste van maken. Zelfs al woon ik nog maar een paar maanden in dit appartement, dan woon ik in ieder geval weer lekker en knus. Bier!
We plakken de randen vast met dubbelzijdig plakband, maar het afsnijden blijkt nog een heel secuur werkje te zijn. Tja, daar zijn niet voor niets professionals voor. Die mag het dan ook afmaken van de week. We zetten een deel van de spullen terug en gaan het nieuwe tapijt vieren in mijn stamkroeg. Lees ook: Grote opruiming
Categorieën