Vrijdag 26 juli
Gisterochtend ging de bel. De postbode had een pakketje. Ik woon drie hoog dus ik vraag ze altijd om de post op de trap neer te leggen beneden. Een pakketje, dat kon alleen maar een postpakket met nieuwe strips zijn!
Omdat ik veel over strips schrijf en over ze vlog, krijg ik geregeld van uitgevers allerlei nieuwe albums en graphic novels opgestuurd. In de zomermaanden altijd minder omdat er dan ook veel minder uitkomt, dus liep ik verrast en vol verwachting de trap af. Bij de deur zag ik een flink pakket staan. Dat moesten aardig wat nieuwe strips zijn. Misschien wel genoeg om twee vlogs over te maken.
Meestal maak ik de post open terwijl de camera loopt en het pakket in beeld brengt. Een unboxing video heet dat. Ik laat dan aan de kijker uitvoerig de cover en enkele pagina’s uit het album zien. Ik lees ook de flaptekst voor en vertel over de maker wat me op dat moment te binnenschiet.
Het zijn simpele maar doeltreffende vlogs, want op deze manier krijgen de kijkers een aardige indruk van het boekwerk en of het iets is wat ze zouden willen lezen. Ook kan ik zo laagdrempelig laten zien welke nieuwe strips er in de winkels liggen.
Helaas, als ik beneden ben blijkt het vette pakket voor de buurvrouw op één hoog te zijn. Dat gebeurt wel vaker dat de bezorger gewoon overal aanbelt in de hoop dat er iemand opendoet. Wat de reguliere post betreft is het al mazzel als je die überhaupt bezorgd krijgt, want vaak gaat het mis en komen dingen nooit aan. Ze verdwijnen dan in een mysterieuze postzak die veel wegheeft van een zwart gat, of de postbode heeft dan weer eens verkeerd gesorteerd en je post is bij een van de naburige huizen terechtgekomen, wat vaak net zo erg is als een zwart gat.
Hoe dan ook, die dag maakte ik geen postvlog.