Tag: Politiek

Categorieën
Media

Lachen met Lucky TV

Dinsdag was Sander van der Pavert te gast bij De Wereld Draait Door. Van der Pavert is de man achter Lucky TV, de rubriek waar DWDD mee afsluit. Vorige week had hij namelijk een reeks grappen gemaakt over de Algemene beschouwingen waarin Job Cohen nogal te kakken werd gezet.

Geert Wilders karikatuur. Bron: Eppo.

Het was sowieso al lachen met die algemene beschouwingen. Politiek Den Haag liet maar weer eens zien dat we van het kabinet noch de Tweede Kamer structurele oplossingen mogen verwachten om de crisis op te lossen of andere problemen die in de maatschappij spelen. Liever maken ze elkaar uit voor rotte vis. Hofnar van de Kamer is natuurlijk nog steeds Geert Wilders die liever een show opvoert dan dat hij serieus polemiek bedrijft. Sterker nog: je zou bijna vermoeden dat Widers en Rutte onderling hadden afgesproken om er een circus van te maken zodat er weinig tijd was om inhoudelijk op de Kabinetsplanning in te gaan.

Maar ik dwaal af.

Sander van der Pavert is een held. Ik moest erg lachen om de drie video’s van Lucky TV die aan tafel werden besproken dinsdag. Kijk maar of jij er ook zo om kan lachen. (Helaas krijg je wel eerst een reclamespot voorgeschoteld, maar daar kan ik helaas niets aan doen. Iedere video van de NPO die langer dan 3 minuten duurt krijgt zo’n gedrocht ervoor geplaatst. Schandelijk, ik weet het. De NPO gaat commercieel. Bah. )

Categorieën
Mike's notities

‘Het lijkt wel herfst!’

Volgens mij
heeft
kabinet Rutte
ook
de zomer
wegbezuinigd

Categorieën
Strips

Stripmakers protesteren tegen cultuurbezuinigingen

Stripmakers protesteren tegen de buitenproportionele cultuurbezuinigingen van het kabinet met een ludieke actie.

Wie vandaag op de strippagina van Het Parool kijkt, ziet dat de stripfiguren van de strips S1ngle, DirkJan en Piet & Riet van de buis een opvallende metamorfose hebben ondergaan. Ze zijn harkpoppetjes geworden: een protestactie van stripmakers tegen de buitenproportionele bezuinigingsplannen op kunst en cultuur van het kabinet. Staatssecretaris Halbe Zijlstra wil in totaal 200 miljoen euro bezuinigen.

De protestactie komt uit de koker van stripmakers Peter de Wit en Hanco Kolk. De Wit licht toe: ‘Ik had een ideetje voor een proteststripje voor S1ngle over de bezuinigingen. Toen Hanco en ik erover zaten te praten bedachten we dat ik het ook wel voor Sigmund kon doen. Dan zouden we twee keer hetzelfde stripje hebben.’
Het duo besloot andere stripmakers te vragen mee te doen met de actie. Ze plaatsten een oproep op het online stripmakersforum en benaderden een aantal collega’s per mail.

Ondere anderen Hein de Kort, René Leisink (Argus), Pieter Geenen (Anton Dingeman), Jean-Marc van Tol (Fokke & Sukke) en Peter van Straaten doen mee met hun dagkrantstrip. Sommige stripmakers zoals Floor de Goede, plaatsen hun proteststrip online. De strips zijn allemaal vandaag in de krant verschenen.

Kneuterig
‘De bedoeling is dat men een kneuterig harkpoppetje maakt van zijn stripfiguur en er dezelfde tekst bij schrijft: “Verdorie, die bezuinigingen op de kunst treffen ook onze strip!” Het aardige is dat iedereen dezelfde of ongeveer dezelfde tekst aanhoudt, dat vergroot het effect,’ aldus De Wit.

Peter van Straaten maakte er een variant op. ‘Ik wist niet dat er een speciale tekst onder moest. Ik heb nu een harkpoppetje getekend en daarnaast een vrouw in mijn eigen stijl die zegt “Wat zie je er uit! Moet dat van Halbe Zijlstra?”.
‘Ik heb geprobeerd om het er zo slecht mogelijk uit te laten zien,’ vertelt Mark Retera van DirkJan. ‘Dat valt nog niet mee. Je moet daar toch wel een klein beetje over nadenken.’

Steuntje in de rug
De bezuinigingsvoornemens treffen het theater en beeldende kunst het hardst. Wat precies het effect van de bezuinigingen op de Nederlandse strip zal zijn, valt op dit moment nog niet te voorspellen. Er wordt gekort op allerlei kunstenaarsregelingen, dus ook op de subsidieregelingen bij het Fonds BKVB waar stripmakers aanspraak op maken.

De stripmakers laten weten dat de actie vooral is bedoeld om andere kunstenaars te steunen. ‘Het is fijn om hardop te kunnen zeggen dat je het er niet mee eens bent, of dat in ieder geval op papier te doen,’ zegt Gerben Valkema, tekenaar van het bijdehante stripfiguurtje Elsje. ‘Geen van de krantenstrips die mee doen wordt gesubsidieerd. Ik denk niet dat wij er meteen last van hebben, maar ik vind dat je niet alleen voor je eigen hachje moet opkomen. Zo laten we met de strip zien wat er wel staat te gebeuren in het theater en met orkesten als daar de subsidies stoppen. Wat ons vooral tegen de borst stuit is dat die bezuinigingen met de botte bijl worden uitgevoerd.’

Retera vult aan: ‘Het gaat erom dat mensen aan het denken gezet worden. Al denk ik niet dat men er in Den Haag wakker van zal liggen, is het toch goed om iets te laten horen.’

Peter de Wit relativeert het mogelijke effect van de actie zelf ook: ‘Ik noem het een ludiek actietje. Een steuntje in het ruggetje van de kunst. Veel meer moet je er ook niet achter zoeken. Ik verheug me wel op het effect dat het op de regionale kranten zal hebben. Daarin staan de strips S1ngle, De Rechter en Elsje. Drie strips met harkpoppetjes onder elkaar: dat heeft toch een aardig versterkend effect.’

Dit artikel is maandag 4 juli in Het Parool gepubliceerd.

Categorieën
Video

Hilarische fietsvideo

Wat doe je als je het niet eens bent met een boete die je hebt gekregen? Precies, dan maak je daar een video over en stel je de zaak aan de kaak.

Dat deed Casey Neistat, videomaker en kunstenaar. Niet de eerste de beste dus die zijn lens ergens op richt. Samen met zijn broer Van heeft Casey een show op HBO.

Deze video is een van de meest hilarische die ik sinds tijden gezien heb. Is dit Power to the people via video? Of de autoriteiten echt gaan luisteren naar het volk betwijfel ik ten zeerste: ik geloof zo langzamerhand nog zelden in het nut van politici, maar door zo’n video breng je wel een hoop potentiële medestanders op de hoogte van een misstand. Hoe meer zielen, hoe meer macht.

Ik werd op de video gewezen door Menno Kooistra.

Categorieën
Strips

Joop verwijdert omstreden Wilders-cartoon

De redactie van Joop.nl, de debatsite van de VARA, heeft een omstreden cartoon van Adriaan Soeterbeek verwijderd nadat er bedreigingen naar medewerkers van de VARA waren geuit.

Dat laat de omroep vandaag weten.

Toen Gregorius Nekschot in 2008 werd opgepakt in verband met een paar cartoons die hij gemaakt had, gingen mijn nekharen overeind staan. Je moet in cartoons ieder onderwerp kunnen behandelen die je wilt. Of een cartoon smaakvol is, is en andere vraag en niet relevant als het om vrijheid van meningsuiting gaat. Ook nu voel ik mij ongemakkelijk bij de cartoonkwestie op Joop.

‘Deze beslissing hebben we niet lichtvaardig genomen,’ aldus het VARA-bestuur. ‘Als journalistieke organisatie tillen we zwaar aan de vrijheid van meningsuiting. Bedreigingen mogen geen invloed hebben op het beleid en de journalistieke afwegingen. Er kunnen zich echter situaties voordoen waarin het veiligheidsgevoel van medewerkers dermate wordt aangetast, dat ze niet meer op een goede manier hun werk kunnen doen. Dat laatste heeft bij deze concrete situatie in onze afweging de doorslag gegeven. De VARA heeft van de bedreigingen overigens aangifte gedaan bij de politie.’

De cartoon zelf vond ik ook niet erg smaakvol. De gewraakte cartoon is gemaakt naar aanleiding van het PVV-plan om ‘tuigdorpen’ in te richten. Op de cartoon is te zien hoe kampleider Wilders het ‘tuig’ naar de douche leidt. De vergelijking met de Tweede Wereldoorlog en concentratiekampen, waar miljoenen joden zijn vergast, is dus snel gelegd. Een beetje platgetrapt gras natuurlijk, die vergelijking tussen Wilders en de nazi’s. Nogmaals: geen smaakvolle vergelijking, maar de aanhangers van een politieke partij die zo prat gaat op die vrijheid van meningsuiting zouden zicht toch wat toleranter mogen opstellen.
wilderstweet

Het plaatsen van de cartoon was voor Geert Wilders reden om zijn hoofd niet te laten zien op het verkiezingsdebat ‘De slag om de Eerste Kamer’ op woensdag 16 februari, want dat was een VARA programma. Sterker nog: niemand van de PVV mocht nog praten met de VARA. Dat deze publieke omroep-haters niet altijd weten wie er wel of niet voor welke omroep werken, bleek toen Hero Brinkman Giel Beelen te woord stond in diens radiogrogramma.

Technisch gesproken heeft Geert Wilders natuurlijk de cartoon niet verboden, maar vanwege een plaatje meteen een hele omroep boycotten is natuurlijk op zijn minst kinderachtig te noemen.

Ik mag hopen dat Wilders zijn achterban, waar ongetwijfeld de bedreigingen vandaan zijn gekomen, wel toespreekt en afstand doet van de geuite bedreigingen.

Ik vind het erg jammer dat de VARA heeft besloten de cartoon te verwijderen. Al begrijp ik heel goed dat de veiligheid van de medewerkers voor gaat. Ik sta zelf ook op de loonlijst van de VARA, zij het parttime en voor een andere site. Ik weet overigens niet welke bedreigingen er geuit zijn.

Categorieën
Strips

Suske en Wiske verontwaardigd over kalender Vlaams Belang

De Belgische politieke partij Vlaams Belang deelde op de nieuwjaarsreceptie van de Stad Gent op 9 januari een kalender uit met de titel De wilde weldoener. Het omslag van de kalender is een nagetekende cover van het Suske en Wiske album uit 1961 met dezelfde titel.

In de versie van het Vlaams Belang kijken Suske en Wiske verschrikt op naar de Gentse socialistische burgemeester Daniël Termont, die vanuit een helikopter muntstukken in het rond strooit naar allochtonen.

Het Vlaams Belang is een Vlaams-nationalistische en rechts-conservatieve politieke partij. Logisch dat Standaard Uitgeverij//WPG Uitgevers België nv, de erven Vandersteen en Studio Vandersteen niet blij zijn met deze herbewerking en de associatie tussen Suske en Wiske en het Vlaams Belang die ermee gesuggereerd wordt.

‘Het testament van de geestelijke vader Willy Vandersteen bepaalt dat de
stripfiguren Suske en Wiske niet voor politieke doeleinden mogen worden gebruikt,’ laat de uitgeverij middels een persbericht weten. Tevens onderzoekt de uitgeverij welke juridische stappen zij kan ondernemen tegen deze publicatie.

Wordt ongetwijfeld vervolgd…

Categorieën
Strips

Moet er een leeswijzer op strips?

Vorige week kwam in het nieuws dat men in Tokio extreme manga aan banden wil leggen. Verhalen met expliciete verkrachtingen en incest mogen niet meer verkocht worden aan kinderen onder de achttien jaar.

In een video van NOS Headlines komt stripmaker en manga-expert Aimée de Jongh aan het woord. Ze vertelt hierin dat ze bang is dat door de wet ook de bravere mangastrips aangepakt gaan worden. Producenten vinden de wet te vaag en vrezen dat ze in hun artistieke vrijheid beperkt zullen worden.

Mijn collega’s van de site Blikvoer hebben aan het onderwerp de vraag gehangen of er een kijkwijzer moet komen op heftige strips. Voor hun video bezochten ze stripwinkel Lambiek in Amsterdam, waar verkoopster Lotte het woord deed.

Op zich kan zo’n kijkwijzer niet veel kwaad, al kun je je afvragen of dat in de praktijk helpt. Op Amerikaanse comics staat al jaren aangegeven voor welke leeftijd de strip bedoeld is. Ik weet niet of verkopers zich daaraan houden. Lotte in Lambiek in ieder geval niet.

Waar ik wel faliekant op tegen ben, is censuur. Iedereen moet kunnen produceren wat hij wil; stripmakers moeten kunnen tekenen wat ze willen. Ook pornografische scènes. Het zijn immers maar lijntjes op papier. Moet je kinderen daar tegen in bescherming nemen? Tot een zekere leeftijd vast wel, maar dat mag niet betekenen dat dergelijke strips helemaal niet meer geproduceerd mogen worden.

Categorieën
Strips

10 jaar TRIK: ‘Grappig zijn is niet mijn doel’

10 jaar politieke cartoons van TRIK zijn gebundeld in het album Decennium.

Maandagmorgen, politiek cartoonist-illustrator TRIK zit in zijn atelier te Haarlem en kijkt met een frons onder zijn baseballkap naar het beeldscherm: het gezicht van Robert M., hoofdverdachte in de grootschalige kindermisbruik zaak, staat afgebeeld op een schuifpuzzel. De vierkante hokjes staan door elkaar. De kijker mag het plaatje zelf goed maken. Vooralsnog staat ‘Afmaken’ onder het beeld geschreven, dat net zo dubbelzinnig geïnterpreteerd mag worden als dat het klinkt. TRIK twijfelt nog over deze cartoon. ‘Ik denk dat hij te ongenuanceerd is. Je wilt in de waan meegaan, maar als cartoonist moet je op de juiste momenten genuanceerd zijn.’

Op het bureau liggen enkele conceptschetsen, van een klassieke wanted-poster tot een woordspeling op het woord kinderdagverblijf. TRIK worstelt zich vaker op associatieve wijze door verschillende concepten heen totdat hij het juiste beeld bedenkt. Vandaag liet hij zich inspireren door de schuifpuzzel met Barbapapa die naast de koffie staat.

TRIK maakt per week ongeveer vier politieke cartoons. Zijn werk staat onder andere in Nieuwe Revu en NRC Handelsblad. Daarnaast maakt hij sportcartoons en illustraties en geeft hij les op de kunstacademie in Zwolle.

Calimero
In het recent verschenen boek Decennium staat een bloemlezing van zijn politieke werk, dat balanceert tussen cartoons en grafisch ontwerp. Wilders afgebeeld als Calimero met een rode nazistische partijband om zijn vleugel, een vliegtuigje gevouwen als een dollarbiljet dat neerstort en de val van de dollar uitdrukt, een poster van de film Scarface met Berlusconi afgebeeld als de titelfiguur.

TRIK gebruikt een iconografische beeldtaal herkenbaar van reclames en pictogrammen. ‘Ik gebruik beelden die in het collectieve geheugen van mensen zitten en maak ze politiek, ik geef er een draai aan. Hierdoor raken mensen van hun apropos en blijven de illustraties hangen. Ik wil dat de lezers even stilstaan bij een bepaald nieuwsfeit en erover nadenken. Mijn cartoon zet hen op het verkeerde been waardoor ze hun eigen mening verscherpen.’

Graffiti-artiest Banksy en grafisch kunstenaar OBEY noemt hij zijn grote voorbeelden. Je herkent hun werk meteen en hun namen lijken merknamen. Dat streeft TRIK ook na. Hij heeft dan ook liever niet dat zijn echte naam in de krant wordt vermeld. ‘Die doet er niet toe. Eén woord als naam vind ik gewoon heel sterk. Zo word je een begrip. Daarbij speel ik ook vaak met merken.’

Rapper
De naam TRIK is afgeleid van het Engelse trick. Zo noemde de cartoonist zichzelf toen hij van zijn dertiende tot vierentwintigste als rapper optrad. De liefde voor hiphop heeft hij altijd gehouden: bij Decennium is gratis een soundtrack te downloaden die door het dj-duo Swotteam werd gemaakt.

Een andere held is Dick Bruna, die net als TRIK eenvoud nastreeft. ‘Ik wil zaken terugbrengen naar de essentie. De zeggingskracht van het beeld wordt groter als je al het overbodige weglaat. Omdat ik niet alles uitleg, bieden mijn cartoons ruimte voor meerdere interpretaties. Als mensen aan mij uitleggen waar volgens hen een cartoon over gaat, komt er soms iets heel anders uit dan ik bedoelde. Dat vind ik mooi.’

Doemdenker
Het is TRIK niet om de grap te doen: ‘Het is niet mijn doel om grappig te zijn. Soms wordt het grappig, maar soms ook niet.’ De cartoonist noemt zichzelf een doemdenker. De verhaallijn in zijn bundel is dan ook dat het alleen maar slechter en slechter gaat met de wereld. ‘Het is een soort barometer die steeds hoger oploopt. Ik heb twee keer in mijn prille bestaan gedacht dat we echt een burgeroorlog zouden krijgen. Dat dacht ik bij de moord op Theo van Gogh en bij de aanslagen op 11 september 2001, het nieuws dat de meeste indruk op me maakte in de afgelopen tien jaar. Ik heb toen echt twee dagen met open mond zitten kijken, ik kon er niet van slapen. Er hing toen een wij-zij-sfeer in het land. Het leek alsof er een snoeiharde veldslag tussen culturen zou komen. Ik ben daar nog steeds bang voor, kijk maar naar het huidige kabinet. Je ziet op dit moment een verharding van de tegenstellingen.’

Na het interview buigt TRIK zich nog eens over de cartoon over de kindermisbruiker. ‘Wat denk je? Is hij toch niet te grof?’

Uiteindelijk is de cartoon zo geworden:

TRIK: Decennium
Uitgeverij Oog&Blik/De Bezige Bij

Dit interview is woensdag 22 december in Het Parool gepubliceerd.

Categorieën
Media

Gemengde gevoelens bij de schreeuw om cultuur

Vorige week stond ik met 20.000 anderen op het Leidseplein waar een luid protest tegen de kabinetsplannen klonk. Het kabinet dat rigoureus wil bezuinigen in de Nederlandse cultuursector. Toch riep het protest bij mij vragen op.

Deze besprak ik via twitter met Peter de Kock, blogger en specialist in geweldloze communicatie. Naar aanleiding van ons gesprek en de video die ik maakte van de manifestatie, schreef hij twee blogposts over wat er nu eigenlijk gecommuniceerd werd op het Leidseplein, gezien vanuit het perspectief van geweldloze communicatie: een manier van denken en van spreken vanuit verbinding met je gevoelens en behoeftes en die van de ander.

Ik vind het altijd leuk als de ene blogpost leidt tot een andere blogpost. Dat iemand het stokje overneemt en daar het zijne mee doet. Peters tekst zette mij overigens ook weer aan het denken.

Ik stond er middenin afgelopen zaterdag. En met gemengde gevoelens. Omdat ik niet alleen een gebruiker ben van kunst en cultuur, maar er als journalist ook over schrijf, vond ik dat ik daar moest staan. Als een overheid dingen beslist waar je het niet mee eens bent, moet je dat laten weten. Ook al denk ik niet dat Rutte en Wilders opeens het licht hebben gezien en van gedachten zijn veranderd.

Wat schreeuw je nu eigenlijk?
Ik vind het idee van schreeuwen alleen niet heel positief. Ik geloof meer in de benadering dat je laat zien wat er op het spel staat, wat er wordt bedreigd met deze maatregelen. Daarom was ik blij dat er ook werd opgetreden die middag. Dit kwam bijvoorbeeld niet aan bod in de schreeuwspotjes die je op televisie zag. Een stel schreeuwende acteurs die het niet met regeringsbeleid eens zijn, communiceren nog niet wat er op het spel staat. Die spot waarin scènes uit Nederlandse films aan elkaar werden gesmeed, vond ik daarom al beter.

Maandag was er een speciale show onder de noemer Leve de beschaving met presentatoren Freek de Jonge en Giel Beelen, waarin nog meer voorbeelden werden gegeven. Toch is het programma, dat live bij de Publieke Omroep te zien was, niet massaal bekeken. Ik geloof dat een kleine 400.000 paar ogen op de buis gericht waren.

De kabinetsplannen inspireerden muzikant Gerhardt om het mooie initiatief Fluister mooie dingen in het leven te roepen:

Nederland schreeuwt om cultuur. En dan? Schreeuwen vind ik een negatieve manier van aandacht vragen. Hoe leg je dat uit aan hen die niet begrijpen dat cultuursubsidies soms nodig zijn voor de ontwikkeling van die cultuur. Laat het effect zien wat cultuur juist doet met mensen. De intrinsieke waarde ervan. De economische waarde ervan.

Daar zijn Gerhardt en ik het over eens.

Een ander mooi voorbeeld, aangedragen door Karin Ramaker in een reactie, waren de flashmobs waarin koren en muzikanten ‘spontaan’ op straat muziek maakten. Tijdens een uitzending van Pauw & Witteman stond het Omroepkoor opeens op:

Toch moet ik soms nog even terugdenken aan zaterdag aan het Leidseplein. Ik hou niet zo van mensenmassa’s, maar afgezien van het Bolkestein-moment, leek de massa wel in een goede bui. En er was genoeg ruimte om te staan zonder verdrukt te worden.

Cultuurpolitici
Wel heb ik vraagtekens bij de vorm: door vanaf een balkon de menigte toe te spreken, leken de cultuurminnaars verdacht veel op politici. Ik kreeg er ook een beetje het preaching to the choir gevoel van. Je stopt een paar wel vallende oneliners in je speech en de massa juicht je toe. Maar betekent dat meer dan de weinig inhoudelijke ‘vind-ik-leuk-knop op Facebook? Ja, want als boodschap naar de politiek toe, waren al die luide kelen een duidelijk signaal. Men sprak die middag de taal van de politiek. Dat moeten ze in Den Haag toch verstaan.

Protest is een eerste stap, geen einddoel. Daarna begint het echte werk, als de dialoog tussen de partijen op gang gebracht moet worden.

Categorieën
Daily Webhead Video

Video: Amsterdam schreeuwt om cultuur

Note to self: als ik de volgende keer weer bij een manifestatie aanwezig ben waar 20.000 man loopt te schreeuwen om cultuur neem ik oordopjes mee.

Oorverdovend was het luidkeelse protest op het Leidseplein vanmiddag. Zo’n 20.000 mensen – ik heb ze niet met de hand geteld, de NOS gelukkig wel – kwamen bijeen om een speciaal programma op het Ajax balkon van de Stadsschouwburg bij te wonen uit protest tegen de kabinetsplannen om de cultuur in Nederland hardhandig omzeep te helpen. Verhagen, Rutte en vooral Wilders willen maar liefst 200 miljoen euro korten op cultuur en de BTW voor kaartjes voor beeldende kunst, concerten en voorstellingen verhogen naar 19 procent .

Ik was aanwezig met mijn cybershotje en schoot onderstaande sfeerimpressie:

Daily Webhead: Schreeuw om cultuur from Michael Minneboo on Vimeo.

In een ruim uur werd er een divers programma gepresenteerd door spreekstalmeester Ivo Niehe. Enkele culturele BN’ers als Maria Goos, Rick de Leeuw en Roeland Fernhout vertelden in één minuut een persoonlijke ervaring: het moment dat cultuur hen voor het eerst raakte.

Frits Bolkestein was een bijzondere verschijning. VVD’er pur sang, kan hij zich toch niet scharen achter de plannen om cultuur zo te korten. Hij wil meer geld voor cultuur en met name muziek. Dat vond het publiek wel leuk om te horen. De stemming sloeg om in ‘boegeroep’ toen Bolkestein verklaarde dat de extra financiën hiervoor gehaald kunnen worden door op ontwikkelingshulp te korten. Ik voelde me erg ongemakkelijk toen mensen door hem heen begonnen te schreeuwen. Tussen deze snel aangebrande lontjes wilde ik eigenlijk niet staan, noch wilde ik met hen geassocieerd worden. Ik vond het erg flauw dat men Bolkestein niet liet uitpraten. Als we niet met dialoog beginnen, waar blijven we dan? Dan zijn we geen haar beter dan de Nederlandse regering die toch niet naar het volk wil luisteren. Hulde voor Bolkestein voor dat hij daar toch maar even mooi stond en zich niet van de wijs liet brengen door de boe-roepers.

Verder waren er muzikale bijdragen van The Sadists, De Nederlandse Opera, Slagwerk Den Haag, het Nederlands Philharmonisch Orkest en het Nederlands Kamerkoor. Een soort van Uitmarkt dus, maar dan pure ernst.

Heeft de schreeuw van vanmiddag geholpen? Ik ben daar wat cynisch in, maar troost me met de gedachte dat je in ieder geval iets van je moet laten horen als je het niet met regeringsplannen eens bent.

Categorieën
Media

Cultuurminnend Nederland schreeuwt zich schor

Cultuurliefhebbers schreeuwen zich schor in Nederland. Het is terecht dat het publiek, artiesten, kunstenaars, filmmakers, televisiemakers en stripmakers in opstand komen tegen de plannen van het kabinet.


‘Er wordt ruim 20% gekort. En als toegift gaat de BTW op kaartjes voor beeldende kunst, concerten en voorstellingen omhoog van 6 % naar 19%. En dat terwijl de hele kunstenbegroting van het Rijk niet groter is dan de aanleg van een paar kilometer snelweg. Dat is geen bezuinigen, dat is moedwillig slopen van iets waar het gros van de Nederlanders van geniet en waar alle Nederlanders van profiteren,’ staat er op de site NederlandSchreeuwtOmCultuur.nl geschreven.

Actie ja!
Om deze ‘schreeuw’ tegen het kabinetsbeleid kracht bij te zetten, zijn er zaterdag 20 november door het hele land acties. Vanaf 16 uur gaat men de straat op om zich te laten horen voor het behoud van kunst en cultuur in Nederland. In Amsterdam verzamelen cultuurliefhebbers zich om 16.00 uur op het Leidseplein.

Verder kunnen mensen affiches van Nederland Schreeuwt om Cultuur duidelijk zichtbaar op hangen: thuis, op het werk, in uw stamcafé of restaurant, in de bioscoop of supermarkt om de hoek. Materiaal is beschikbaar via de website www.nederlandschreeuwtomcultuur.nl. Men kan een bijdrage (kunstwerk of ander ontwerp) te leveren aan het project SLASH/ART geïnitieerd door het Sandberg Instituut, Kunsten 92 en de Appel http://slashart.nl/ en door voor 20 november een eigen ‘Nederland schreeuwt om cultuur’ filmpje op Youtube te uploaden: binnen 1 minuut vertel je wat uw meest bijzondere ervaring was met kunst of cultuur http://www.youtube.co/watch?v=opfC_bJoBlo

Actievoeren kan ook simpeler, door een handtekening te zetten onder de petitie www.stopculturelekaalslag.nl/

Prima dat men zich uit tegen dit soort kaalslag van de Nederlandse cultuur, want in mijn ogen is het puur symboolpolitiek die Rutte en Geert hier bedrijven. Cultuur kost niet zo veel, maar levert veel op. Het nut van BTW heb ik nooit ingezien. BTW verhogen? Afschaffen die hap zou ik zeggen.

Toch stoor ik me wel een beetje aan de campagne die gevoerd wordt. Al een paar weken zien we acteurs en BN’ers zich uit protest de longen uit het lijf schreeuwen. Als een stel verwende kinderen wiens favoriete speelgoed is afgepakt, schreeuwen ze in het luchtledige. Zo kun je het tenminste interpreteren. Een beeld wat de rechtse rakkers, die toch al vinden dat het hier alleen om ‘linkse hobby’s’ gaat, alleen maar zal versterken in de aanval op cultuur. Je kunt het beeld ook zien alsof er iets geamputeerd wordt, in dit geval noodzakelijke subsidies die kleinkunst en experimenten levensvatbaar maken.

Laat liever zien wat we gaan missen in plaats van op de grond te stampen. Daarom ben ik blij met de video die ik van de week van het Filmmuseum, euh Eye institute, kreeg gemaild. Hierin wordt nog steeds geschreeuwd, maar dit keer zijn de schreeuwers afkomstig uit scènes van Nederlandse films. Nu wordt er in ieder geval getoond waar het om gaat.

En moet dat nu allemaal, die cultuur? Natuurlijk! Iedereen die anders beweert is eigenlijk een proleet. Als je niet wat geld pompt in culturele activiteiten, als je denkt dat het alleen maar hobby’s zijn voor linkse rakkers en het hele stelsel dat we nu kennen onderuittrekt, dan moet je niet gek opkijken als we binnenkort alleen nog maar naar musicals kunnen of naar concerten van mensen als Jantje Smit. Ik moet er niet aan denken.

Gelukkig zijn er ook nog weldenkende mensen in politiek Den Haag te vinden. Zoals Boris van der Ham die in onderstaande vrijzinnige lezing van 12 november nog eens haarfijn uitlegt waarom Cultuur zo belangrijk is.

Categorieën
Media

Het is allemaal fictie

Er gebeurt genoeg in dit Nederland om je aan te ergeren. Ook televisie is een poel van ergernis. Maar daar is iets aan te doen.

Geert Wilders karikatuur. Bron: Eppo.

Het journaal brengt meestal slecht nieuws. Op een paar geredde mijnwerkers en soms een mooiweervoorspelling na, is het kommer en kwel wat het nieuws betreft. Gelukkig heb je een keuze: je hoeft niet te kijken.

Ik heb de gewoonte om iedere dag bij het ontbijt even de highlights mee te nemen. Men verwacht immers dat je weet wat speelt in binnen- en buitenland. Dat is ook mijn werk als journalist, ook als schrijf ik voornamelijk over strips en beeldcultuur.

Maar na live-uitzendingen van CDA-congressen, de soap rondom de kabinetsformatie en de zoveelste hype van de dag, had ik er eigenlijk geen zin meer in. Totdat ik bedacht dat alles wat ik op televisie zie eigenlijk fictie is.

Nieuws is sowieso een constructie. Ik weet als videomaker maar al te goed hoe je stukjes beeld en gebeurtenissen samenvoegt tot een verhaal. Niet dat daar dan niet ‘de waarheid’ in zou zitten, voor zover er zoiets is als één waarheid, maar de gebeurtenissen zijn wel gegoten in een verhaal. Het is een constructie, in het meest gunstige geval een waarheidsgetrouwe reconstructie.

Tot zover de filosofische blik op het nieuws. Nu de praktische toepassing. Want wie alles op televisie als fictie beschouwt, ontwaart een rijke cast aan personages. Als ik Geert Wilders zie, of hij nu zwijgt in de rechtzaal of weer een uitspraak doet waardoor hij uitgenodigd wordt in de rechtzaal, zie ik een interessant personage. Eentje die zijn rol verdomd goed speelt. Ik ben geen stemmer op de man, maar hij komt uit de pen van een goede schrijver, dat kan niet anders. Hij is goed geschreven en heeft pakkende dialogen.

Ik heb een zwak voor goede schurken. Schurken die iets charmants hebben. Doctor Octopus in Spider-Man 2 is zo’n schurk. Ja, zelfs van het optreden van Hans Gruber kan ik genieten. Zijn performance is lekker dik aangezet, dat is echt smullen. En zo lopen er ook een paar rond in de televisiewereld van Nederland. Schurken waar je van kunt genieten. Zoals Wilders dus, maar ook Bill Clinton die overal mee weg wist te komen.

Maxime Verhagen is ook een schurk, maar dan zonder zichtbaar sympathieke eigenschappen. Een onbetrouwbare figuur vind ik dat. Hem bedoel ik dus niet, al is het wel een character.

Iemand die ik geen schurk noem, maar die ook een prachtig personage vind, is Bram Moszkowicz. Een vakman die precies weet hoe hij het rechterlijke spelletje moet spelen en vooral: hoe hij zaken moet formuleren. Ook hij speelt zijn rol perfect. Ik kan daar met bewondering naar kijken. Net als Maarten van Rossem. Lekker brompot, heerlijk eigenzinnig type. Nodig van Rossem uit in je show en hij stelt niet teleur.

Wat dat betreft heeft het mediacircus in Nederland genoeg interessante figuren rondlopen. TV kijken wordt weer genieten.

Wie zijn jouw favoriete (Nederlandse) TV-personages?