Tag: Marketing
Met deze vlog blijven we nog even in de sfeer van de Marvel superhelden. De advertenties voor Marvel comics in de uitgaven van Juniorpress vond ik vroeger altijd erg leuk om te zien.
Het waren vaak mooie coverillustraties met pakkende en grappige teksten om je nieuwsgierig te maken naar deze comics. Wat natuurlijk altijd lukte, want menig comic riep een brandend verlangen op om deze te kopen en te lezen.
Daarom een blik een stapel oude Juniorpres comics van weleer, die meteen een mooie sample geven van wat voor moois de uitgeverij toentertijd uitbracht.
Deze vlog had ik opgenomen voor het overlijden van Stan Lee, maar past eigenlijk best goed bij de vlog die ik eerder deze week publiceerde en waarin ik terugblik op de glansrijke carrière van deze striplegende.
De hele week ben ik met het overlijden van Stan Lee bezig geweest. Sowieso maakte zijn dood veel indruk op mij omdat Stan een van de belangrijkste schrijvers in mijn leven was. Hij heeft immers samen met Steve Ditko mijn favoriete personage ooit gecreëerd. Maar ook omdat ik de eervolle taak had om verschillende kranten en radioprogramma’s te woord te staan om te praten over de legende van Stan Lee. Donderdag was ik te gast bij Next Level Heroes om samen met Melvin van het geeky T-shirt bedrijf Dirtees te praten met Bas en Bardo over Lee. Deze uitzending komt vrijdagmiddag 16 november online. Check het YouTubekanaal hier.
Categorieën
Robin moest sterven
In de jaren tachtig werd Dick Grayson Nightwing en kreeg Batman een nieuwe Robin in de vorm van Jason Todd. Omdat de stripmakers bij DC Comics graag verhalen herschrijven, kreeg Todd uiteindelijk twee origin stories. In 1988 werd besloten dat hij dood moest.
Tenminste, de redacteuren van DC Comics lieten die beslissing aan de lezers over. Zij pasten opeens het karakter van Todd aan en maakten hem gewelddadiger en opstandiger.
In het verhaal A Death in the Family reist Jason Todd af naar het Midden Oosten om zijn biologische moeder te vinden. De Joker is daar ook en wil een atoombom verkopen aan terroristen. Jason vindt zijn moeder maar zij wordt gechanteerd door de Joker en levert haar zoon aan de psychopaat uit.
Aan het einde van deel twee van het verhaal A Death in the Family, is Jason in elkaar geslagen door de Joker met een breekijzer. Jason zit samen met zijn moeder opgesloten in een magazijn. Ze kunnen niet ontsnappen voordat er een bom ontploft.
De lezers konden in een korte periode twee telefoonnummers bellen: een telefoontje aan het ene nummer was een stem om Jason te laten sterven. Een telefoontje naar het andere nummer hield de jonge Bat-spruit in leven. Uiteindelijk stemden 5.343 mensen voor Jasons dood, en 5.271 tegen. In totaal stemden 10.614 lezers.
Batman vindt in het derde deel dus het dode lichaam van zijn Robin. Dankzij de lezertjes die met een kleine meerderheid de jongen dood wensten.
Frank Miller noemde dit ooit een heel cynische actie van DC Comics en daar moet je hem gelijk in geven. Stemmen of een personage moet blijven leven of sterven is een heel cynische vorm van marketing.
Stel je voor als ze dit geintje hadden uitgehaald met Gwen Stacy in 1973… Wat was dan de uitslag geweest?
Het verhaal A Death in the Family werd geschreven door Jim Starlin en getekend door Jim Aparo, geinkt door Mike DeCarlo. De covers waren echter gemaakt door Mike Mignola. Volgens mij was dit de eerste keer dat ik kennismaakte met zijn tekenstijl. Het zijn mooie, ingetogen en ietwat sombere portretten. En de cover van de dode Robin hakt er goed in.
A Death in the Family is ook in het Nederlands uitgegeven door Juniorpress/ Baldakijn als Batman Special #1-3. Daarin is ook de prelude opgenomen waarin Robins nieuwe karakter duidelijk naar voren komt. Oorspronkelijke uitgaven: Batman #426-429.
In 1989 kwam op 13 oktober Batman van Tim Burton uit in de Nederlandse bioscopen.
In de Verenigde Staten draaide de film al vanaf de zomer. In de overbruggende maanden werd er in Nederland echter al een indrukwekkende reclamecampagne gevoerd om de film te promoten. T-Shirts, petjes, comics, Batmanmokken – je kon van alles kopen om je batliefde te belijden.
Toen de film eenmaal ging draaien, werd er in Hoorn ook op een leuke manier reclame voor gemaakt. Een heus promotieteam reed door de binnenstad. Dat ben ik toen als twaalfjarige helaas niet tegengekomen, maar ik las er later wel over in de krant.
Batman van Burton vond ik zo tof, dat ik er toentertijd een dossier over heb bijgehouden. Daarin zitten ook deze twee artikelen over de batpromotie in Hoorn. Het eerste is denk ik afkomstig uit de Zondagskrant, de tweede uit het Noord-Hollands Dagblad.
Categorieën
PR-plannen
Deze week was ik op de redactie van SubQ om met Mirjam Renting de publiciteitsplannen voor mijn boek Mijn vriend Spider-Man te bespreken.
Nog een paar maanden en dan ligt het werk in de winkel. Begin mei dus. Tenminste, dat is de bedoeling. Op dit moment ben ik druk met het bijschaven, herschrijven en inkorten van de tekst.
Ondertussen heb ik meetings over coverdesign en hoe we de publiciteit gaan aanpakken. Mensen moeten te zijner tijd namelijk wel weten dat het boek uit is en tegenwoordig hebben we daar behoorlijk veel hulpmiddelen voor om dat bekend te maken. Hoe zorg je dat je in de stroom van informatie opvalt? Dat is nog best een lastige vraag. Gelukkig hebben we daar wel ideeën over en is er al interesse getoond door verschillende magazines en radioprogramma’s voor interviews.
Het was een goede meeting waar ik nu nog niet zo heel veel inhoudelijks over kan vertellen. Een paar uur later zette Mirjam deze update op Instagram:
Inderdaad, je ziet hier al het coverontwerp van Mijn vriend Spider-Man. Waarschijnlijk wordt daar nog een beetje aan gesleuteld, maar ik vind het toch leuk om de cover nu alvast te laten zien. En ik ben erg blij met het ontwerp dat de mannen van Moker hebben bedacht.
Hun werk zie je deze weken ook overal in de stad, want zij maakten het beeld bij de VPRO-serie Made in Europe.
Categorieën
Winkelruitreclame van Margreet de Heer
Op de etalageruit van the American Book Center in Amsterdam heeft Margreet de Heer een illustratie gemaakt om de Engelse editie van haar boek Religie in beeld te promoten.
Met alle recente reli-aanslagen is deze uitgave goed getimed. De Heer introduceert op zeer toegankelijke wijze de belangrijkste wereldreligies in stripvorm. Ze publiceerde soortgelijke strips over wetenschap, filosofie en – recent – wereldheerschappij.
Wie overigens geïnteresseerd is in informatieve strips en journalistiek in stripvorm, kan sinds deze week terecht op het Engelstalige platform Drawing the Times. Dat werd afgelopen woensdag gepresenteerd in het Persmuseum in Amsterdam. Het doel van de site:
Drawing the Times is a platform where committed graphic journalists and cartoonists worldwide publish work that informs, entertains, engages and challenges readers on global issues and local stories. They can be background stories in comic form, reportages, live sketches, infographics, cartoons and more. These stories are the so-called Drawing the Times Originals, made by graphic journalists that are collaborating with the platform. We also republish stories from other media, that we think are must reads. Four times a year we do a Special on a specific topic, like Climate Change and Human Rights. With a diversity of perspectives and personal styles, Drawing the Times shows what graphic journalism can accomplish.
In deze strip toont Eva Hilhorst wat je je daar precies bij voor kunt stellen, een journalistieke strip. Hilhorst is trouwens een van de initiatiefnemers van de site, samen met Mara Joustra en Stijn Schenk.
Natuurlijk is de journalistieke strip niet iets nieuws en bestaan er al een tijdje andere sites waar je terecht kunt voor dergelijke beeldverhalen. Toch ben ik benieuwd naar hoe Drawing the Times zich zal ontwikkelen en of de site haar publiek weet te vinden.
Tante Sidonia en professor Philip Mortimer zijn afgelopen dinsdag met elkaar getrouwd in het Belgisch Stripmuseum te Brussel.
Nou ja, niet echt natuurlijk. Het was allemaal een pr-stunt om België gestript, het nieuwe referentiewerk over de Belgische strip en zijn geschiedenis, te promoten dat 4 november op de Boekenbeurs in Antwerpen uitkwam. Het huwelijk tussen Sidonia en Mortimer staat symbool voor het huwelijk tussen de Vlaamse en Franstalige strip.
België gestript is het nieuwe boek van collega-journalist Geert de Weyer.
Over de plechtigheid zei De Weyer op Facebook: ‘En jawel, hoor. Zij zei ‘Ja’, hij zei ‘Yes’. Ringen werden over elkaars vinger geschoven en één bepaald neusorgaan werd opzijgeschoven om de huwelijkskus fysiek te kunnen laten doorgaan. Sidonia (of voor de oudere striplezers: Sidonie) is onder grote belangstelling van de media en talrijke genodigden in het huwelijksbootje gestapt. Van Lambik geen nieuws, voorlopig.’
De huwelijksvoltrekking was uiteraard ook een item in het VRT Journaal. Ik vind het een fantastisch leuke publiciteitsstunt.
Het coverontwerp van het boek is van Stedho:
De Weyer: ‘Stedho heeft zijn reputatie van uitstekende tekenaar meer dan waargemaakt. Ik herinner mij hoe iedereen op de redactie een zucht van verlichting slaakte toen hij alleen nog maar zijn eerste schets binnenbracht en een idee had om de uitsparing op de cover achteraan het boek op te vullen. Chapeau!’
België gestript is uitgebracht door uitgeverij Dragonetti. De softcover versie telt 320 pagina’s en kost € 49,95.
Over België gestript:
België is de bakermat van de Europese strip. Decennialang was het ook het epicentrum van het beeldverhaal. Geert De Weyer, Vlaams stripjournalist en een onbetwiste autoriteit in de stripwereld, waagt zich als eerste aan een allesomvattend verhaal over de strip aan beide kanten van de taalgrens.In een zeer heldere en toegankelijke stijl neemt de auteur ons mee in de fantastische wereld van Kuifje, Robbedoes, Lucky Luke, Jommeke, Thorgal, XIII, Largo Winch, Suske en Wiske, De Kiekeboes, De Blauwbloezen en al die andere heerlijke strippersonages die deel uitmaken van de Belgische cultuur en DNA.
Niet alleen de ontstaansgeschiedenis van de vele stripfiguren en -reeksen wordt behandeld, Geert De Weyer besteedt ook veel aandacht aan de strip als spiegel van de samenleving. Zo komen onder meer de rol van de vrouw, de censuur en de invloed van de politieke en sociale ontwikkelingen uitgebreid aan bod.
België gestript is een rijkelijk geïllustreerd naslagwerk dat het hart van elke stripliefhebber sneller doet kloppen.
Categorieën
Hoe fake is Twitter?
Opvallend genoeg heb ik op Twitter de laatste paar weken er aardig wat volgers bij gekregen. Daar zitten ook veel Engelstalige accounts tussen, waarvan ik niet zeker weet of hier nu een oprecht mens achter zit of dat het een marketing/spamaccount betreft. Sommige van die accounts bestaan vaak uit alleen maar retweets van anderen dus die vallen snel door de mand, maar andere accounts lijken, voelen en ruiken net echt.
Het wordt steeds moeilijker om op Twitter de echte van de spamaccounts te onderscheiden. Of die spammers worden steeds slimmer, of iedereen op twitter is een zelfbevlekkende marketeer geworden.
Zeg het maar, want ik weet het niet.
Daarnaast word ik ook steeds meer gevolgd door mensen die me iets proberen aan te smeren of duidelijk een product verkopen, dus over hen heb ik het niet, want die geven duidelijk aan dat ze alleen vanwege de verkoop op Twitter actief zijn.
In de maand dat ik geen linkjes doorplaatste op Facebook werd ik actiever op andere sociale media. Ik maakte zelfs een account aan op Pinterest. Waarom?
‘Je wilt toch dat je stukken gelezen worden?’ vroeg een vriend van me toen ik hem vertelde dat ik Facebook tijdelijk achter me had gelaten. Die vriend is ook behoorlijk actief op Facebook, dus misschien ziet hij het sociale netwerk van Mark Zuckerberg als de belangrijkste plek om met zijn lezers te communiceren. Als het niet op Facebook staat, bestaat het niet. Helaas zit daar een kern van waarheid in. Nu geloof ik wel dat we op een gegeven moment Facebook massaal zullen gaan verlaten – waarschijnlijk omdat ze de duimschroeven te strak aandraaien om maximale winst uit de gebruikers te persen. Maar voorlopig zitten er nog heel veel mensen op Fakebook.
Ik schreef wel in dat het aantal hits op mijn site me niets uit moesten maken, maar dat doen ze wel. Natuurlijk wil ik door zoveel mogelijk mensen gelezen worden. Ik schrijf over strips om dit prachtige medium onder de aandacht te brengen, dus wil ik ook zoveel mogelijk potentiële lezers van het beeldverhaal bereiken. Dus toen ik geen linkjes meer doorplaatste op Facebook en merkte dat het aantal bezoekers inderdaad naar beneden ging, begon ik actiever te worden op andere sociale netwerken.
Twitter begon ik meer te gebruiken en dat was leuk, want een mooi medium met veel interactie. Eigenlijk vind ik Twitter ook veel leuker dan Facebook. Ook plaatste ik linkjes door op Google+ en soms op LinkedIN. Twee netwerken die ik daarvoor nagenoeg links had laten liggen.
Tot slot maakte ik ook een account aan op Pinterest. Ik plaatste afbeeldingen uit mijn blogpost op een board in de hoop dat mensen dat naar mijn site zou lokken. Dat heeft tot nu toe weinig vruchten afgeworpen. Ik geloof dat er in de afgelopen weken één illustratie is doorgepint en wel deze:
Hoe dat komt? Simpel: alleen dingen plaatsen op Pinterest en verder niemand volgen en niets van anderen op je eigen boards zetten, maakt je nagenoeg onzichtbaar op dat sociale netwerk. Wil je Pinterest voor je laten werken, dan moet je zelf heel actief worden: anderen volgen, pins liken. De hele reutemeteut. Hetzelfde geldt volgens mij voor Tumblr. Daar had ik even geen zin in.
Waarom ben ik nu weer terug op Facebook? Daar heb ik twee redenen voor. Allereerst kreeg ik het verzoek van mensen in mijn FB-netwerk of ik niet toch weer dingen wilde doorplaatsen. Ik kan wel heel koppig vinden dat mensen rss-feeds moeten gaan gebruiken of een handige tool als bloglovin’, maar je kunt mensen niet dwingen hun gedrag te veranderen. Reden twee is eigenlijk heel simpel: veel stripliefhebbers zijn vriendjes met me geworden op Facebook omdat ze graag mijn artikelen over het beeldverhaal lezen. Waarom zou ik die lezers niet tegemoet komen door even een linkje op mijn Facebook-pagina te plaatsen? Want nogmaals: het gedrag van anderen verander je niet zomaar.
Ben ik nu terug bij af? Nee, want ik heb in die maand afwezigheid op Facebook nogmaals gemerkt dat ik het niet zo’n fijn platform vind en dat ik het niet erg vind om niet in te loggen. Soms is Facebook best handig, bijvoorbeeld om met verre vrienden in contact te blijven of simpel even te checken wat iemand bezighoudt. Maar het is wel een groot marketeernetwerk geworden. Dus gedraag ik me net als de meute daar en plaats ik braaf mijn linkjes door. Op reacties reageer ik bijna niet. Gelukkig plaatsen sommige mensen ook nog steeds reacties op mijn blog en daar reageer ik dan natuurlijk wel op. Ik ben er ook achtergekomen dat ik het aantal lezers op mijn blog wel belangrijk vind. Dat ontkennen heeft geen zin. Op een gezonde manier omgaan met dit gegeven overigens wel. Voor mij betekent dat het geen leidraad voor het bloggen mag zijn, maar dat ik het wel interessant vind om te zien welke posts het goed doen.
En vooralsnog heb ik nog geen last van het onrustige gevoel dat ik altijd had als ik weer een linkje op Facebook had geplaatst. Dat gevoel dat je wil checken of er al mensen hebben gereageerd of je link hebben geliked. Dat nare onrustige gevoel dat teveel afleidt van belangrijke zaken.
En, nog belangrijker: in die maand afwezigheid kreeg ik het ouderwetse bloggevoel weer terug. En gelukkig is dat er nog steeds. Ik weet ook wel dat het nooit meer zo spannend wordt als het tijdperk van voor social media. Bloggen is door de komst van Twitter en Facebook onherroepelijk veranderd. Maar nog steeds heb ik soms de spannende kriebels als ik een post online zet en daar gaat het voor mij grotendeels bij het bloggen om. Het moet leuk zijn!
En Pinterest? Daar blijf ik zo nu en dan nog wel wat illustraties doorplaatsen, maar ik wil er niet te veel werk van maken. Sociale media zijn al bijna een dagtaak.
Categorieën
Preview: Van Speijks Kruitvat
11 september ligt Kruitvat, het beste van Van Speijk 15 t/m 28 in de winkel. Hoofdredacteur Stefan Nieuwenhuis, alias Stef Stokjens, geeft alvast een voorproefje.
De redactie van Van Speijk heeft nu ook een facebookpagina waar je bijna iedere seconde van nieuwe informatie wordt voorzien. Van Speijk is een eigenzinnig, satirisch tijdschrift waarin vooral veel buiten de lijntjes wordt gepubliceerd. Uiteraard breng ik door het maken en plaatsen van deze video met plezier de bijzondere bundel onder de aandacht. Het feit dat Stef Stokjens dreigde mij voorgoed de toegang tot Groningen te ontzeggen als ik het niet zou doen, staat daar geheel los van.
Als Spider-Man verkleed naar je werk. Zou jij het doen?
De mensen van Morphsuits dachten met de komst van de nieuwe Spider-Man-film dat het tijd was voor een ‘Go to Work Dressed as Spider-Man Day’. Vriidag 25 april was het zover. Meteen een prima manier om hun nieuwe lijn suits gebaseerd op Marvel superhelden te promoten, wat natuurlijk de achterliggende gedachte achter de actie is.
Het persbericht leest als volgt:
With The Amazing Spider-Man 2 now screening in cinemas across the UK, hundreds of Brits aim to spark a national trend by ‘dressing for the job they want, not the job they have’, turning up to work dressed as the Amazing Spider-Man.
In a bid to banish the weekly blues, a movement started on the Facebook page of costume companyMorphsuits (with 1.4 million likes) where Marvel fans were encouraged to step away from conformity on national ‘turn up to work as Spider-Man’ day, on Friday 25th April.
The Spider-Man invasion has already begun with street sweepers, builders, fruit and veg sellers and office workers planning on wearing costumes.
Gregor Lawson, co-founder of Morphuits commented:
“Millions across the country go to work dressed in uniforms and standard office attire every day. There’s countless pieces of advice about dressing for the job you want when going for interviews, but what happens after you’ve got the job? Sit back and blend in? It might be scientifically impossible to actually have Spider-Man’s job, but with the launch of the most technologically advanced super hero costumes, we want everyone to break free and dream of bigger more marvelous things by unleashing their inner heroes.”
The Spider-Man costume is part of the new range of officially licensed Marvel super hero costumes – incorporating wearable smartphone technology and augmented reality to virtually bring the characters’ super powers to life, they represent the most technologically advanced super hero costumes available. Other super heroes in the collection include: Iron Man, Wolverine, Captain America and Deadpool.
“Gregor Lawson continued:
“We can’t wait to see how big this will become – Humans thrive on routine, but the daily grind can make the world a boring place – how much more fun would you tube journey be if you came across tens of Spidies reading the morning paper and negotiating the ticket barrier at Kings Cross. At the heart of Morphsuits is the passion for being the party to any occasion, and this movement does exactly that – when life get’s you down, wear a Morphsuit, it makes everything better – guaranteed.”
Official Marvel Spider-Man Morphsuits are available here.
Images: Paul Clarke
Ik heb online niet veel voorbeelden gevonden van mensen die als Spidey naar hun werk zijn gegaan. De foto’s bij het persbericht zijn uiteraard in opdracht van Morphsuits gemaakt.
NBC Reporter Brad Douglas, die ook de site Spider-Man Crawl Space beheert, maakte er een enigszins teleurstellende reportage over, want twee dj’s met een Spider-Man-masker, tja, dat was niet helemaal de bedoeling volgens mij:
Voor alsnog lijkt ‘Go to Work Dressed as Spider-Man Day’ geen succes, maar je weet nooit wat de toekomst brengt: beginnen de meeste trends immers niet klein?
Categorieën
Spidey’s web: Lachen met Spider-Baby
Nu lees ik al jaren met veel plezier Marvel Comics en heb ik al veel gekke dingen gezien en meegemaakt dankzij de creatieve talenten die voor de uitgeverij werken. Een Spider-Baby in live-action echter nog niet. De reclamemakers van dit spotje hebben dat ‘gemis’ bij deze goed gemaakt:
Hoewel de spot reclame maakt voor het bronwatermerk Evian en voortborduurt op een spot waarin volwassenen zichzelf plotseling in een winkelrut zagen als baby, is het filmpje natuurlijk ook reclame voor de nieuwe Spider-Man-film die deze maand in première gaat. Verder snap ik niet zo goed wat spiegelbaby’s met bronwater te maken hebben, maar grappig is het wel.
Iets minder grappig maar een interessante video is deze redding van Spider-Man door Improv Everywhere:
Maak je maar geen zorgen, niemand raakte gewond tijdens het draaien van deze stunt. Het was een 1 aprilgrap waarvan het meeste stuntwerk in een studio werd uitgevoerd. Hier wordt dat allemaal uitgelegd.
Spider-Man in real life, het was ook te mooi om waar te zijn natuurlijk.
Spider-Girl
Nog even terugkomend op Spider-Baby, want helemaal nieuw is het fenomeen niet. In de fantastische serie Spider-Girl die gaat over de dochter van Peter Parker en Mary Jane, blijkt op een gegeven moment dat hun nieuwbakken zoontje Ben ook zekere Spinnenkrachten bezit:
Misschien hebben de reclamemakers van Evian ook eens een strip gelezen?
Pop-up store
Overigens, over Spider-Kids gesproken: in België ging op vrijdag 4 april een speciale pop-up store open om de film te promoten. Je kunt er van alles kopen, behalve comics… Brainfreeze.be schreef een verslag van de opening.