Het derde deel van Amoras is uit, getiteld Krimson.
Ik kijk uit naar ieder deeltje in de serie Amoras van Marc Legendre en Charel Cambré, waarin de lezer getrakteerd wordt op een iets oudere Suske en Wiske die verstrikt raken in een naargeestige toekomst van het eiland Amoras waar schurk Krimson de scepter zwaait. Het is leuk om eens een ander soort Suske & Wiske album te lezen en daarbij ben ik benieuwd of dit zesdelige experiment nog een vervolg krijgt in de toekomst. Aangezien de verkoop en media-aandacht tot nu toe niet tegenvallen, vermoed ik van wel. Het derde deel kwam een week na uitbrengen op de Vlaamse boekentop-100 binnen op nummer 1. (Bron: GfK Retail and Technology Benelux.)
Het heeft niet zo veel zin om diep op de plot van het nieuwe album in te gaan, want eigenlijk is een analyse pas echt zinnig als het verhaal is afgerond. Hou rekening met harde actie, (functioneel) naakt en stuntelende volwassenen.
Wel wil ik kwijt dat ik genood van Legendres kleine onderwater steekjes. Zo laat de schrijver het personage de aalmoezenier Saunière, tevens duivelbezweerder, het volgende zeggen: ‘Tegenwoordig is boosaardigheid een deugd die beloond wordt met promotie, een bonus of een premie.’ Legendre becommentarieert hier duidelijk de veroorzakers van de crisis en wie kan daar niet mee instemmen? Ook heeft de auteur een veegje uit de pan voor de critici die over de eerdere albums opmerkten dat de volwassenheid van Suske vooral zat in zijn grofgebektheid. ‘Ik weet dat ik niet mag vloeken, maar….FUUUUUUCK!!!’ schreeuwt Suske als hij samen met Jérusalem huurlingen van Krimson aanvalt. Overigens was ik een van de critici die een opmerking maakte over de grofgebektheid van Suske in het eerste album.
Krimson, toch de grappigste schurk uit het universum van Suske en Wiske, begint in dit album warme gevoelens te koesteren voor Jérusalem zodra hij haar ware, duistere kant doorziet. Ik ben met name benieuwd hoe dit zich zal ontwikkelen in deel vier dat Lambik gaat heten en in oktober dit jaar uitkomt.
Ondertussen zag Krimson er nog nooit zijn sinister uit dan op het omslag van Amoras 3, wat vooralsnog mijn favoriete cover van de reeks is:
