Categorieën
Film Strips Video

Fantasic fashion mash-up

Woensdagavond begon Imagine, het leukste fantastische filmfestival dat ik ken. Voor deze 33ste editie maakte Menno Kooistra een toffe mash-up in het kader van het themaprogramma fantastic fashion.

Je zit in deze mash-up veel superhelden. Niet zo gek natuurlijk, want hun opvallende outfits zijn een belangrijk kenmerk van het genre. De twee fragmenten uit Spider-Man 2 en het Nicholson-fragment uit Batman, raadde ik Menno aan.

De muziek is van Jasper Kooistra. Precies, de broer van Menno. Je kunt de mash-up ook nog tot 23 april in Eye zien waar de video op de muur bovenaan de trap wordt geprojecteerd.

Herken jij alle gebruikte filmfragmenten?

https://vimeo.com/212416187

Categorieën
Film Strips

Fantastische kostuumdrama’s

Het Imagine film festival heeft dit jaar bijzondere aandacht voor de rol van kostuums en stilering in de fantastische film. Bij superheldenfilms stuit de vertaling van de kostuums van strip naar live-action vaak op praktische bezwaren.

Een van de belangrijkste kenmerken van superheldenverhalen zijn de kleurrijke kostuums die de personages dragen. Met dit uniform onderscheiden de helden en schurken zich van normale stervelingen en verhullen ze hun burgeridentiteit. In het geval van Tony Stark maken kleren zelfs de (Iron) Man, want zijn superkracht zit in het hightech harnas dat hij draagt. Zonder het harnas is hij een gewone sterveling terwijl Superman nog steeds super is als hij in zijn boxershort rond zou vliegen.

Het superheldenkostuum is medebepalend voor het succes van de held. De outfits van Batman, Superman, Spider-Man en Wonder Woman zijn iconografisch en universeel herkenbaar. Het is daarom beter dat kostuumontwerpers de filmversies zo dicht mogelijk bij het oorspronkelijke ontwerp uit de strips houden. Echter, die ontwerpen tekenen is één ding, maar het wordt een ander verhaal wanneer acteurs zich in dat soort outfits moeten hijsen. Tekenaars kunnen waar nodig sjoemelen om het pak er goed uit te laten zien, acteurs niet. Het helpt natuurlijk dat hun lichamen dankzij een streng trainingsregime de gespierde en geïdealiseerde vormen kunnen evenaren van getekende helden. Het filmkostuum zit acteurs tegenwoordig net zo strak om het lijf als in de comics.

Absurd
Toch stuiten kostuumontwerpers op enkele praktische bezwaren bij de vertaling van strip naar film. Een belangrijk bezwaar is dat de live-action versies kunnen benadrukken hoe absurd de meeste outfits eigenlijk zijn. Om die reden kreeg de schurk Green Goblin in de eerste Spider-Man-film (2002) van Sam Raimi een make-over en werd zijn trolachtige halloweenkostuum een geavanceerd harnas ontworpen voor militaire doeleinden, waarbij zijn masker een beschermende helm is geworden. Filmmakers benadrukken graag dat het dragen van het kostuum een praktische reden heeft, daarom zien Batmans kostuums er de laatste films ook uit als een soort beschermend harnas.

Spider-Man en the Green Goblin ontmoeten elkaar voor het eerst. ASM #14. Illustratie: Steve Ditko.
Spider-Man en the Green Goblin in de Spider-Man-film uit 2002.

Overigens zijn superheldenkostuums in werkelijkheid zelden praktisch. Het Batman-kostuum dat Michael Keaton draagt in Tim Burtons films (1989 en 1992), ziet er weliswaar fantastisch uit, maar omdat het masker aan zijn schouders vastzit is hij niet in staat zijn hoofd naar links of rechts te draaien zonder zijn hele bovenlichaam mee te bewegen. Niet handig in gevechtssituaties. Nicholas Hammond, eind jaren zeventig Spider-Man op televisie, klaagde in een interview dat het kostuum ongelooflijke warm was en dat de speciale lenzen in het masker vaak besloegen waardoor hij niets meer kon zien. Een ander praktisch bezwaar is dat een masker de gezichtsexpressies van de acteur onzichtbaar maakt. Daarom gaat in de films Spider-Mans masker zo vaak stuk en loopt Captain America ook dikwijls zonder hoofdbedekking rond.

Keaton en Burton op de set van ‘Batman’

Uniformen
Voorheen omzeilden ontwerpers het probleem van de superheldenoutfits weleens door deze radicaal aan te passen. In X-Men (2000) van Bryan Singer dragen de mutanten zwarte leren uniformen en niet hun kleurrijke evenknieën uit de strips. Regisseur Zack Snyder, verantwoordelijk voor Watchmen en de recente Superman-films, maakt grauwe, sombere en quasi-serieuze kostuumdrama’s van de stripverfilmingen. Zo wil hij de heldenverhalen gewicht geven. Hij kiest daarom voor donkergekleurde of bijna kleurloze versies van de kostuums. In de recente films met Marvel-helden is gelukkig de toon vaak luchtiger en ironischer. Ze schamen zich niet voor de kleurrijke outfits van hun helden als Iron Man en Captain America. De kostuums in deze films lijken dan ook goed op de oorspronkelijke stripversies.

Gal Gadot als Wonder Woman.
© 2017 Warner Bros. Ent. All Rights Reserved.

Seksisme
Een laatste probleem waar ontwerpers mee te maken hebben, is dat superheldenkostuums seksistisch en erotisch geladen kunnen zijn. Iets waar vooral vanuit feministische hoek vaak over geklaagd wordt. Vorig jaar werd Wonder Woman bijvoorbeeld door de Verenigde Naties benoemd tot ere-ambassadeur voor vrouwenemancipatie. Een goede keuze, want Wonder Woman is als geëmancipeerde, sterke, biseksuele Amazone een positief rolmodel. Een petitie maakte echter na een paar weken een einde aan haar VN-benoeming. De ruim 45.000 ondertekenaars vonden Wonder Woman ongeschikt voor de functie omdat ze als rondborstige stripfiguur in haar weinig verhullende outfit te seksistisch zou zijn.

De klagers hebben een punt. Superheldenstrips kunnen seksistisch zijn in hoe ze vrouwen, maar ook mannen, afbeelden. Beide seksen worden in geïdealiseerde vorm weergegeven, waarbij de heldinnen vaak poses aannemen die vooral de male gaze bedienen. Uitgevers zijn zich bewust van deze kritiek en de laatste jaren zien we steeds meer vrouwelijke superheldenkostuums die een minder verhullend en praktischer ontwerp hebben.

Wonder Woman en collega-Amazones op hoge hakken.
© 2017 Warner Bros. Ent. All Rights Reserved.

Ongetwijfeld komt dit thema op Imagine ter sprake in de lezing van de Canadese historicus Tim Hanley over de veelbewogen geschiedenis van Wonder Woman. Eregast is Lindy Hemming, kostuumontwerper van onder andere James Bond, de Batman-trilogie van Christopher Nolan en de Wonder Woman-film die 1 juni uitkomt. Hemmings ontwerp van het gepantserde kostuum van Wonder Woman en de Amazones, is deels praktisch maar houdt de strip in gedachte en toont duidelijk de blote, gespierde schouders en benen van de acteurs.

De hoge hakken stuitten bij voorbaat op commentaar, dat regisseur Patty Jenkins in een interview met Entertainment Weekly pareerde door te zeggen dat ze tijdens heftige gevechten platte sandalen dragen. Jenkins maakte duidelijk dat Wonder Woman een wensvervulling is: ‘Ik, als vrouw, wil dat Wonder Woman ongelooflijk aantrekkelijk is, dat ze op een badass manier vecht en er tegelijkertijd fantastisch uitziet.’

Uiteindelijk geldt dat voor alle verfilmde superhelden en hun outfits.

Imagine Film Festival
12 – 22 april 2017
www.imaginefilmfestival.nl

Dit artikel is geschreven voor en gepubliceerd in VPRO Gids #14 (2017).

Categorieën
Strips

Masterclass Romano Molenaar

Tijdens het aanstaande Imagine Film Festival geeft Romano Molenaar een workshop Comics en superheldinnen tekenen.

Molenaar kennen de meeste lezers natuurlijk van strips als Storm, Roodhaar en wellicht J.Rom. Maar hij heeft ook aardig wat Amerikaanse comics getekend, zoals X-Men Unlimited, Birds of Prey, Batman en Tomb Raider. Wie zijn werk kent weet dat hij prima in staat is om stoere en aantrekkelijke heldinnen te tekenen. De masterclass biedt dus een mooie kans om van de meester zelf te horen en te zien hoe hij dat doet.

In 2014 maakte ik samen met Romano deze video terwijl hij aan het werk was bij Henk:

Deze Roodhaar tekende hij op de recenste editie van Dutch Comic Con:

En dit bekende beeld uit Batman Returns is eigenlijk een materiaaloefening. In zijn vrije tijd tekent en schildert Romano dus graag bekende sterren of scenes uit films na. Mooi werk!

Waar en wanneer is het vraag je? Maandag 17 april om 14:00 in de foyer van EYE1.

Het Imagine Film Festival is van 12 tot en met 22 april in Eye Amsterdam.

Categorieën
Film Media

Everything is Awesome

Het is heel moeilijk om negatieve dingen te negeren. Vaak komt dat omdat ik het er simpel niet mee eens ben en dan heb ik de neiging om dat ook te zeggen, ook al is dat eigenlijk een futiele bezigheid, want het is niet alsof je een ander overtuigt. En bovendien wordt de sfeer er zo niet beter op.

De wereld zit nu eenmaal niet in elkaar zoals ik zou willen en mijns inziens lopen er veel te veel idioten rond. Open inrichting Aarde noem ik deze planeet dan ook graag.

Toch is het weer eens tijd om mezelf eraan te herinneren dat er ook veel moois is in de wereld. Het leven is te kort om daar de aandacht niet op te richten en te lang om alleen maar met al die negativiteit bezig te zijn.

Je kunt je beter bezighouden met de dingen die je vrolijk maken en je energie geven. Een plek om dat te doen is het internet, daarom is het zo jammer dat sociale media een beerput van gezeur en meningen lijken te zijn geworden.

Ik vind dat we allemaal veel te veel onze meningen oplepelen online. Kijk, als het nu gaat om maatschappelijke zaken waar je het niet mee eens bent, by all means, laat dat weten. Misstanden moeten aangekaart worden en het liefste ook met een mogelijke oplossing.

Maar waar het smaakkwesties betreft, en laten we eerlijk zijn, online gaat het toch vaak om smaak en het gebrek daaraan, kunnen we onze mening gewoon beter voor ons houden.

Tenzij je iets wilt zeggen over wat je tof vindt, dat is wel leuk altijd om te lezen en te horen. Enthousiasme, yay!

Maar anderen laten weten dat je iets absoluut ruk vindt terwijl zij het wel leuk vinden… tja. Erg vermoeiend, onnodig en soms zelfs kwetsend.

Dirty Harry is een wijs man.

Vrij naar Dirty Harry zeg ik daarom:
Opinions are like assholes,
everybody’s got one.
And most of them are full of shit.

Er zitten net zo min mensen op je mening te wachten dan dat ze je kontgat willen zien, zeg maar.

Daarom vind ik het YouTube-kanaal CinemaWins zo grappig. Al jaren kijk ik heel graag naar het tegenoverstelde kanaal: CinemaSins met Everything Wrong With, maar als je daar te veel video’s van kijkt, lijkt het wel of ze tegenwoordig helemaal geen films meer kunnen maken, want overal valt wel wat op aan te merken.

Maar Everything Great About van CinemaWins weet zelfs de positieve kant van Batman & Robin in te zien. Ja, echt:

Zo wordt de miskleun van Joel Schumacher simpelweg een guilty pleasure. Een hele guilty one dan, maar toch.

En deze van X-Men: Days of Future Past is ook heel genietbaar. Patrick Stewart als Professor Xavier: huppa, puntje erbij. En zo moet het ook, want hoe goed past die acteur eigenlijk wel niet bij die rol? Toen ik als tiener alleen nog maar kon dromen van een verfilming van de strip X-Men, leek Stewart mij al perfect als Xavier.

https://www.youtube.com/watch?v=p5AqT-V91BU

Bij CinemaWins gaat het dus niet per se om slechte films waar we met veel moeite toch nog het positieve van inzien, het gaat gewoon ook om films die van zichzelf al tof zijn en zij leggen daar nog eens de nadruk op.

Not everything is misschien awesome, maar fuck it: Geniet van wat je tof vindt. Negeer de rest zoveel mogelijk.

Categorieën
Strips

Adam West

De Schotse stripschrijver Mark Millar plaatste deze toffe foto van Adam West op Twitter:


Mooi hoe zijn Batman-pak nog net onder zijn jas te zien is. Dat zijn voorhoofdhuid lichter is dan de rest van zijn gezicht en het dus lijkt alsof de huid die normaliter niet door zijn masker wordt afgedekt, bruiner lijkt, zal we toeval zijn. In ieder geval ziet West er heel cool uit zo, vindt deze geek.

Toen er enkele afleveringen van de Batman televisieserie in de jaren tachtig door de VPRO werd uitgezonden, maakte ik er voor het eerst kennis mee. Als jongeling had ik het camp-gehalte niet zo door. Ik had simpelweg nachtmerries van Cecar Romero’s Joker.

Cesar Romero als de Jonker door W-E-S. Bron: Comicbook.com

Pas later kreeg ik een enorme hekel aan de serie omdat de associatie met kinderachtigheid zo sterk was, dat alle superhelden meteen heel kinderachtig leken in de ogen van de leken. Tenminste, dat dacht ik toen.

Tegenwoordig interesseert het me nog weinig hoe anderen tegen mijn liefde voor superhelden en Spider-Man in het bijzonder aankijken. Mensen hebben toch wel een mening, hoe de vork ook werkelijk in de steel mag zitten. Ik kan de Batman uit 1966 daarom ook veel meer waarderen dan eerst. Michael Keaton mag dan mijn favoriete Batman-vertolker zijn, ik heb een warm plekje in mijn hart voor Adam Wests interpretatie van de Caped Crusader.

Categorieën
Strips

Stripwinkel Eppo in Eindhoven

De tweede inzending voor de rubriek Stripwinkels in beeld is van niemand minder dan Marcel J. Haster, beter bekend als de Stripvlogger.

Uiteraard haal ik zo veel mogelijk mij strips bij Eppo Strips aan de Kleine Berg 33 in Eindhoven.

eppo-strips-eindhoven-extHoe lang kom je hier al?
Ik kom er eigenlijk al zo lang als ik in Eindhoven woon. Zelfs al jaren voordat ik me op strips stortte, kocht ik daar mijn Robbedoes en Marsuipilami albums. Ook heb ik daar een hele grote pluche Marsupilami gekocht, die nog steeds in de woonkamer op de bank staat!

Waarom koop je juist hier je strips? Wat vind je goed aan de winkel?
Vroeger was er nog een andere stripwinkel, maar die kon me niet echt bekoren. Eppo is een hele gezellige winkel. Qua ligging en pand, een mooi oud pand in de binnenstad van Eindhoven, maar vooral vanwege de mensen in de winkel, waar je altijd een praatje mee kan maken. Eigenaar Jos is altijd genegen om leuke verhalen te vertellen. En je krijgt goed advies. Toen ik comics wilde gaan lezen, heb ik me eerst goed laten informeren en heb een paar suggesties van hen gekregen die goed bevallen zijn.

eppo-strips-eindhoven-intWelke strips of action figures koop je er zoal?
Vroeger kocht ik voornamelijk strips. Toen ik twee jaar geleden me in de wereld van de strips begaf, begon ik met comics, vooral Batman en in het bijzonder de Batman-verhalen die door Kevin Smith geschreven waren. Maar al snel ging ik terug naar de strips en ik probeer vaak iets nieuws of soms zelfs iets ouds te vinden. 🙂 Een heel enkele keer koop ik nog wel eens een Funko Pop.

eppo-strips-eindhoven-int-02 eppo-strips-eindhoven-int-03Waar is er ruimte voor verbetering in jouw ogen?
Op het eerste gezicht lijkt het dat er relatief weinig strips zijn, maar Eppo heeft naast een mooi aanbod lopende strips, ook een groot assortiment vintage strips, zodat je altijd wel iets van je gading kan vinden, al moet je er soms even naar vragen.

Eppo Strips
Kleine Berg 33, Eindhoven

Ook meedoen?
Stuur een mail naar mikeswebs@gmail.com met het volgende:

– Vertel mij waar je je strips koopt. Noem de (strip)winkel met naam en vermeld het adres.
– Vertel hoe lang je er al komt.
– Waarom koop je juist hier je strips? Wat vind je goed/leuk aan de winkel?
– Welke strips of action figures koop je er zoal?
– Waar is er ruimte voor verbetering in jouw ogen?
– Stuur als attachment bij je verhaal in ieder geval een foto van het exterieur van de winkel en minimaal een foto van het interieur.
– Mocht je net als ik je strips bij meerdere zaken aanschaffen kies dan de winkel die je het liefste aandacht wil geven. Mocht je niet kunnen kiezen, stuur dan voor iedere winkel een apart verhaal op. Ga ze niet combineren, dat ondermijnt het doel van de rubriek.

Categorieën
Film

Op de set van Sleepy Hollow

Toen ik nog filmwetenschap studeerde zag ik in een documentaire een opname langskomen van de filmset van Batman. Fascinerend vond ik het om Tim Burton aan het werk te zien.

tim-burton-sleepy-hollow-01Ik nam mezelf voor om al dat soort boeiende fragmenten te verzamelen op een videoband – ja zolang is dit al geleden, het was het einde van het VHS-tijdperk. Dat project is er nooit gekomen, deels omdat er vaak mooi making of -materiaal te zien was op de extra’s van Dvd’s.

Foto’s van filmsets blijven mij echter boeien, zeker als het om Burton-films gaat. Hieronder daarom een setje foto’s van de filmset van Sleepy Hollow, een van mijn favoriete horror/halloween-films.

tim-burton-sleepy-hollow-02
tim-burton-sleepy-hollow-08tim-burton-sleepy-hollow-03 tim-burton-sleepy-hollow-04 tim-burton-sleepy-hollow-06 tim-burton-sleepy-hollow-07tim-burton-sleepy-hollow-05tim-burton-sleepy-hollow-09
Bron afbeeldingen: pickledelephant.tumblr.com

Categorieën
Film Mike's notities

Kerstsfeer

De laatste dagen denk ik vaak na over wat Kerstmis nu eigenlijk voor mij betekent.

Kerstmis heeft voor mij geen bal met de geboorte van een zeker heiligboontje te maken, want als atheïst vind ik geen troost of logica in de Bijbel, Koran of Thora. Dat soort onzinverhalen zijn niet aan mij besteed.

Maar in een seculier bestaan heeft kerst ook zo zijn functie, maar wat, mag iedereen natuurlijk zelf invullen. Zelf heb ik het niet zo met het commercieel festijn dat het soms wordt, maar als mensen zich helemaal suf willen kopen, moeten ze dat maar zelf weten.

Waarom ik dan toch met deze vraag zit?

Ik realiseer me dat mijn beeld van kerst vooral bepaald wordt door kerstfilms. En hoewel ik eigenlijk best van kerstfilms en de bijbehorende sfeer houd, besef ik ondertussen dondersgoed dat de uitvoering het zelden haalt bij de voorpret. Daarom is ‘Driving Home for Christmas’ van Chris Rea waarschijnlijk een van mijn favoriete kerstnummers. Het zit in ieder geval al een paar weken in mijn hoofd.

Als Rea na al die anticipatie eindelijk thuis is, blijkt vast dat de kinderen ruzie hebben, de kat de kerstboom inspringt zodat alle ballen op de grond rollen en dat de kalkoen veel te lang in de oven heeft gezeten. Hopelijk wordt het niet zo erg als in deze creepy illustratie overigens:

Merry Christmas, to My Wife - art by Johnny Craig (1954). Bron: atomic-chronoscaph.tumblr.com
Merry Christmas, to My Wife – art by Johnny Craig (1954). Bron: atomic-chronoscaph.tumblr.com

Maar we kunnen wel stellen dat de mythe van kerst zoals die wordt voorgeschoteld in verhalen en films is altijd mooier dan de werkelijkheid.

Misschien dat ik daarom graag de kerstdagen doorbreng voor de buis, kijkend naar een onbereikbaar ideaal. Of mezelf krom lachend omdat er op vakkundige wijze de draak mee wordt gestoken, zoals in Elf en Scrooged, twee van mijn favoriete kerstfilms.

Kerstsfeer wordt voor mij dan ook mooi weergegeven in dit frame uit Batman Returns. Het statige Wayne Manor in de ijzige sneeuw, het batsignaal maakt duidelijk dat Bruce vanavond niet bij de openhaard eggnog zit te drinken.

batman-returns-wayne-manorWat mij overigens ook vaak goed in de decembersfeer brengt, is gezellig afpreken met vrienden. Zo zat ik afgelopen woensdag met Jooper in mijn favoriete Amsterdamse eetcafé te genieten van de beste hamburger van Nederland. Dat doen we overigens geregeld en niet alleen in december, maar toch…

De kerstsfeer zat er goed in. Dat kwam onder andere door de nep kerstboom naast ons tafeltje en de kerstbomenverkoop op de Nieuwmarkt waar ik opweg naar het restaurant langs liep. Goed, de Waagh is niet echt Wayne Manor in de sneeuw, maar het ziet er toch behoorlijk sprookjesachtig en kerstachtig uit, vind ik.

in-de-waagh-kerst-2016

Ook kwam ik toen deze witte rakker tegen:

sneeuwpop-nieuwmarkt-2016Vrijdagavond zat ik met Peter de Kock in Le Journal in Utrecht om gezellig bij te praten. Later kwam Daan daar ook bijzitten en hebben we nog fijn getafeld.
Peter en ik spraken onder andere over dankbaarheid, een onderwerp waar hij eerder deze week over blogde. Nadenken over waar je dankbaar voor bent, is een mooie activiteit voor de feestdagen, vind ik.

Categorieën
Mike's notities

Richting kerst

1 december. Nog een maand te gaan dus voordat 2016 voorgoed tot het verleden behoort. Heb jij een kerstvakantie gepland eigenlijk?

Ik twijfel nog. Over veel dingen, maar ook over wat ik ga doen de laatste dagen van het jaar. Meestal neem ik dan een soort van vakantie en dit jaar wellicht weer, maar op dit moment ben ik nog volop bezig met het herschrijven van Mijn vriend Spider-Man. Dus wie weet zit ik met de feestdagen wel gewoon mijn teksten te redigeren.

Mocht je het te vroeg vinden om nu al over kerst te beginnen: de afgelopen dagen stroomde mijn Tumblr tijdlijn vol met verwijzingen naar de feestdagen. De twee leukste tot nu toe vond ik deze illustraties van de Amerikaanse striptekenaar Pete Woods.

Bat-Santa. Pete Woods. Bron: splooosh.tumblr.com
Bat-Santa. Pete Woods. Bron: splooosh.tumblr.com
Super Santa. Pete Woods. Bron: splooosh.tumblr.com
Super Santa. Pete Woods.
Bron: splooosh.tumblr.com

Superman die voor de kerstman invalt, that makes sense.

Het stomme aan de feestdagen is dat ze vaak uitlopen op een anticlimax. Kerst ziet er fantastisch uit en lijkt een leuk idee zolang je naar een film zit te kijken of een verhaal leest, maar in de praktijk vallen die dagen toch vaak tegen. Het is zelden een witte kerst zoals op de kaarten en in de film; de Kerstman heb ik nog nooit door de lucht zien vliegen; de meeste familie-etentjes hebben ruzie als toetje en nog nooit, maar dan ook nooit is de Ghost of Christmas Past bij me langs geweest. Om over oudejaarsavond nog maar te zwijgen.

Kan natuurlijk heel goed dat jij daar heel andere ervaringen mee hebt. Als dat zo is, hoor ik het graag.

Categorieën
Film Strips

Originele superheldenkostuums

Soms kom je echte pareltjes op tumblr tegen. Zoals deze foto’s van Chip Kidd van superheldenkostuums van Batman, Batgirl, Robin, Wonder Woman, Catwoman en Superman.

batman-kostuum-adam-west
Batman-kostuum van Adam West gedragen in de tv-serie. Ik weet uit zijn autobiografie dat hij in ieder geval een kostuum mee naar huis heeft genomen.
batgirl-kostuum
Batgirl-kostuum uit de tv-serie gedragen door Yvonne Craig.
robin-kostuum-burt-ward
Robins kostuum uit de tv-serie. Gedragen door Burt Ward.
wonder-woman-kostuum-02
Wonder Woman Lynda Carter droeg dit kostuum in de tv-serie.

wonder-woman-kostuum-01

catwoman-kostuum-michelle-pfeiffer
Het kostuum van Michelle Pfeiffer uit Batman Returns. Was er ooit een sexier Catwoman?
superman-kostuum-george-reeves
Het kostuum van George Reeves. De Superman uit de jaren vijfitg die zelfmoord pleegde. (Of werd vermoord, dat laatste weten we nog steeds niet zeker.)

Chip kidd is een populaire en geliefde boekslagomwerper, graphic designer en schrijver. Hij heeft ook wat boeken ontworpen die over strips gaan, waaronder over Batman the Animated Series  en Batman Collected.

Ik weet niet of deze foto’s uit een boek komen of dat hij ze voor zijn privécollectie heeft gemaakt. Maakt verder ook niet uit. Het blijft fascinerend om filmkostuums in het ‘echt’ te kunnen zien. Ze krijgen daardoor vaak toch een handmade quality, vind ik. Ook is het tof om de slijtage op de outfits te zien.

Aan de ene kant maken die kostuums de fictie echter en concreter. Aan de andere kant zie je er juist ook de grenzen van de fictie aan af. Een mooie paradox.

Sowieso zie je in de foto een duidelijke visie van de fotograaf terugkomen: hij gebruikt telkens hetzelfde basisconcept om de kostuums mee in beeld te brengen en dat werkt in zo’n serie heel sterk.

Nog even over Kidd en boekomslagen: in 2012 gaf hij deze lezing op TED. De moeite van het kijken waard. Hij is een rasverteller en heeft veel zinnigs te zeggen over het ontwerpen van boekomslagen:

Categorieën
Strips

Wonder Woman is VN-ambassadeur voor vrouwenemancipatie

Vrijdag 21 oktober wordt Wonder Woman officieel de ere-ambassadeur bij de Verenigde Naties voor vrouwenemancipatie.

wonder-woman

Ze wordt dus de Honorary Ambassador for the Empowerment of Women and Girls, als je het mooi in het Engels wilt zeggen.

Secretaris-generaal Ban Ki-moon zal de superheld officieel benoemen tijdens een ceremonie op 21 oktober. Naar verluidt zullen DC Entertainment president Diane Nelson, Gal Gadot en Lynda Carter ook bij de ceremonie aanwezig zijn. Gadot speelt Wonder Woman in de gelijknamige film die volgend jaar uitkomt en was in het debacle Batman V Superman een van de weinige lichtpuntjes. Carter vertolkte Wonder Woman in de gelijknamige tv-serie die drie seizoenen op de buis was van 1975 tot 1979.

lynda-carter-wonder-womanMet de ceremonie begint ook een nieuwe VN-campagne om gender gelijkheid te stimuleren.

Wonder Woman vind ik op zich een prima keuze voor deze functie:

1. Ze is een van de bekendste vrouwelijke superhelden. Samen met Superman en Batman vormt ze het fundament van DC Comics. Deze drie superhelden zijn culture iconen die over de hele wereld bekend zijn.

2. In de verhalen is ze ook een symbool voor vrouwenemancipatie en gender gelijkheid.

3. Superhelden zijn op dit moment onwijs populair. Dus als een organisatie als de VN, die toch een beetje een stoffig imago heeft, aansluiting zoekt bij jongeren bijvoorbeeld, dan is een superheld een prima keuze hiervoor.

4. Recent gaf schrijver Greg Rucka toe dat Wonder Woman ‘queer’ is in de zin dat ze romantische en seksuele relaties heeft met zowel mannen als vrouwen. Dat laatste is ook niet zo gek, want ze woont op een paradijselijk eiland met alleen maar vrouwen, ook wel Amazones genoemd. Ze is dus niet alleen een symbool voor vrouwenemanicaptie, ze is ook een van de weinige biseksuele superhelden.

wonder-woman-kiss

Biseksueel
Rucka legt in een recent interview uit dat de Amazones eigenlijk de term hetero- en homoseksueel niet kennen in hun maatschappij:

‘It’s supposed to be paradise. You’re supposed to be able to live happily. You’re supposed to be able — in a context where one can live happily, and part of what an individual needs for that happiness is to have a partner — to have a fulfilling, romantic and sexual relationship. And the only options are women.

But an Amazon doesn’t look at another Amazon and say, “You’re gay.” They don’t. The concept doesn’t exist.

Now, are we saying Diana has been in love and had relationships with other women? As Nicola and I approach it, the answer is obviously yes.’

Op dit interview kwam wel wat commentaar, want hoewel men blij is dat Wonder Womans queerness eens genoemd wordt, vindt bijvoorbeeld Elle Collins van ComicbookAlliance.com dat dit explicieter in de verhalen getoond mag worden:

‘But what’s odd in that interview is how dedicated Rucka is to the idea that Wonder Woman’s queerness, which he acknowledges as inherent and obvious, need never be directly stated in a comic book.’

Dat hoeft niet per se een coming out scène te zijn, maar in plaats van dat Wonder Woman een kus op de wang krijgt kan zoiets ook explicieter.

‘Or what about a story where Wonder Woman protects a queer couple from anti-queer violence? It must have been weird for Diana to come from where she did and realize how differently same-sex relationships are viewed in “Man’s World.” If you’re going to have a queer Wonder Woman, why wouldn’t you want to tell a story as moving as that? A story where it makes sense for Wonder Woman to say to another queer character, and by extension every queer reader, “I am no different from you. I have loved women as well as men. No one should hold that against either of us.”

Daar snijdt Collins een interessant punt aan. In het huidige klimaat van homohaat kan het geen kwaad als dit soort scènes meer in comics voorkomen. Als je als uitgeverij iets zegt over de seksuele geaardheid van een personage, moet dat niet alleen in interviews gebeuren, maar ook in de strips zelf, want die zijn canoniek.

Fictieve helden
Wonder Woman is niet het eerste fictieve personage dat deze eretitel krijgt. In 2009 was Tinkerbell de ambassadeur van het Groen en Winny the Pooh was de ambassadeur van de vriendschap in 1998. TinkerBells benoeming kwam tot stand in samenwerking met de Verenigde Naties om, in aanloop naar de klimaatconferentie in Kopenhagen, op speelse wijze het milieu bij jong en oud onder de aandacht te brengen.

Fictieve personages gebruiken heeft zo zijn voordelen: iedereen kent deze culturele iconen en in tegenstelling tot echte mensen kunnen ze niet zo maar iets verkeerds zeggen of doen. Een Angelina Jolie kan opeens scheiden van haar man bijvoorbeeld en dat vinden sommige mensen niet zo netjes staan.

Het nadeel is wel: je kunt ze moeilijk ergens een speech laten houden en zijn dus vooral inzetbaar op sociale media.

Foute keuze?
Daarom vinden sommige feministen het ook helemaal niks dat Wonder Woman deze functie krijgt, zoals Charlotte Lytton van The Telegraph:

‘So why not pick a representative who might have some personal thoughts and feelings about the treatment of women in the world, rather than a 75-year-old scribble? Surely the 20 million victims of female genital mutilation in Nigeria, for example, deserve a spokesperson who can actually, y’know, speak.’

Lytton wijst terecht op het feit dat de Verenigde Naties een organisatie is die gerund wordt door mannen en dat in de hogere functies die aangenomen werden in 2015 negen van de tien mensen mannen waren. Oeps. Daarna vervolgt ze nog een lijstje van vrouwen die beter zouden zijn als ere-ambassadeur dan een fictief personage.

75 jaar Wonder Woman
Vrijdag 21 oktober is trouwens tevens de 75ste verjaardag van Wonder Woman. In 1941 werd ze bedacht door psycholoog William Moulton Marston (1893 –1947), ook wel bekend als Charles Moulton. Hij baseerde het personage op zijn vrouw Elizabeth Holloway Marston en zijn geliefde Olive Byrne.

Wonder Woman is Diana, in de oorspronkelijke versie is ze prinses van de Amazonen uit de Griekse mythologie. Haar moeder is de Amazonekoningin Hippolyta. Ze kreeg van de Olympische Goden verschillende bovenmenselijke krachten en wapens. Ze is supersterk en kan zich staande houden tegen Superman.

Haar lasso is een van de belangrijkste wapens: wie daarmee wordt vastgehouden kan alleen nog maar de waarheid spreken. Ook kan de lasso iemands geheugen herstellen en illusies doorbreken en heeft de ‘lasso van de waarheid’ een beschermende functie. Met haar onverwoestbare armbanden kan Wonder Woman kogels en andere projectielen afweren.

Wonder Woman debuteerde in All Star Comics #8 (coverdatum Dec 1941). De verhalen die Moulton schreef bevatten opvallend veel bondage-elementen: Wonder Woman en de vijanden die ze bestrijdt worden vaak vastgebonden. Fysieke en mentale overgave is een terugkerend thema in die verhalen. Deze thema’s kwamen voort uit zijn eigen filosofieën. In de loop der jaren is er aardig wat aan Wonder Woman gesleuteld. Iets wat goed naar voren komt in deze video:

 

Categorieën
Film

Favoriete films

Soms moet je favoriete films juist niet meer kijken.

chasing_amy_cover_bigEen aantal films behoren echt tot mijn favorieten. Ik heb ze meerdere keren gekeken en ze hebben allemaal een warm plekje in mijn hart veroverd. Chasing Amy (Kevin Smith, 1997) is zo’n film: ik vind dit een van de mooiste films over liefde en vriendschap. Bovendien gaat Chasing Amy over stripmakers. Ghostbusters (Ivan Reitman, 1984) is een favoriet die zo goed is dat de film jeugdsentiment overstijgt. Batman van Tim Burton is wellicht niet de beste Batman-film die er is, maar een favoriet hoeft ook niet de beste van iets te zijn. En dan zijn er nog films als Wonder Boys, Almost Famous en Spider-Man 2.

Batman (1989)
Batman (1989)

Waarom je je een film een favoriet noemt, is afhankelijk van particuliere redenen. Niet perse omdat die film door de critici als beste uit de bus kwam. Meestal niet natuurlijk, want lijstjes met favorieten staan dikwijls vol met zogenoemde guilty pleasures. Nu vind ik eigenlijk dat alles wat je genot geeft nooit schuldig kan zijn, maar dat even terzijde.

almost_famous
Almost Famous. (Cameron Crowe, 2000)

Films zijn favorieten omdat ze je op een bepaalde manier geraakt hebben. Je zag ze bijvoorbeeld op het juiste moment in je leven, je herkent jezelf in de hoofdpersoon of situatie of ze onthullen een belangrijke waarheid voor je.

Vanmorgen werd ik wakker met het verlangen Chasing Amy weer eens te zien. Dat verlangen naar een specifieke film heb ik wel vaker. Al een maand of wat wil ik Batman nog een keer gaan kijken. Toch stel ik het opnieuw bekijken van deze films vaak lang uit.

Dat doe ik dan bijvoorbeeld door toch op een bepaalde manier met die film bezig te zijn: ik kijk een videorecensie/ analyse op YouTube, check de trailer nog eens of een documentaire over die film of filmmakers, lees een boek over de film (een (auto)biografie of making of), luister de soundtrack of bekijk simpelweg wat screencaps.

https://www.youtube.com/watch?v=YzyZFgQa_rg

Hoe vaak moet je immers een film kijken? Een film vaker zien is fijn, want je ziet vaak nieuwe dingen omdat bij iedere kijkbeurt andere details op kunnen vallen. Maar op een gegeven moment ken je een film door en door. En kun je zelfs ieder stukje dialoog meepraten. Wat je, tot ergernis van je partner, vervolgens ook doet.

Juist omdat je een film door en door kent, gaat misschien de glans er wat vanaf. Je kent het nu wel. Die dingen die eerst bijzonder vond, heb je nu zo vaak gezien, dat ze niet meer echt opmerkelijk lijken. Je bent aan ze gewend geraakt. Dat is jammer, want dan is je favoriete film niet meer een lieveling van je simpelweg omdat je die te vaak gekeken hebt.

Ghostbusters-stay puft
De enige Ghostbusters-film die je echt gezien moet hebben. Nuff Said.

Misschien moeten we favoriete films daarom vaker koesteren dan terugkijken. Ik stel het kijken van Chasing Amy daarom nog even uit.

Er zijn immers nog heel veel films die ik nog niet gezien heb. En wie weet zit daar wel een nieuwe favoriet tussen.