Categorieën
Strips

Strip Turnhout dit weekend en dit weekend only

Twee jaar geleden was het een zeer geslaagd feestje, dat Strip Turnhout. Strip Turnhout is een tweejaarlijks stripfestijn in, je raadt het wellicht al, Turnhout te België dat dit weekend plaatsvindt.Dit jaar ben ik er uiteraard weer bij. Samen met enkele collega’s van Zone 5300 en mijn vrienden van Nieuw Gehoer.De Vlaamse stripmakers Willy Linthout en Urbanus zijn op 11, 12 en 13 december van dit jaar de eregasten van het Strip Turnhout-festival. De Italiaanse striplegende Milo Manara is ook eregast, maar hij is geveld door de griep en kan dus niet naar Turnhout komen. Zie hier meer informatie over het festival zelf en welke tekenaars er wel aanwezig zullen zijn.Tijdens Strip Turnhout zal Zone 5300 #88 – de ‘Vlaanderen-special’ gepresenteerd worden. In deze Zone 5300 wordt de loep gericht op de Vlaamse stripcultuur: België heeft de reputatie een land te zijn met een goed stripklimaat. Maar is dat wel zo? Wat kunnen wij van onze zuiderburen leren? En bestaat België heden ten dage nog wel? In een uitvoerig achtergrondartikel geeft Zone 5300 antwoord op al die vragen.De fraaie cover van #88 werd gemaakt door niemand minder dan grand old man Herr Seele. Verder bevat deze propvolle Zone een interview met stripschilder Gerolf van de Perre die enige tijd in China verbleef en daar zijn eerste beeldverhalen situeerde. De strips in dit nummer zijn van zowel Vlaamse als Nederlandsche makelei. Onder andere van Serge Baeken en Brecht Evens, Jeroen Janssen, Stedho en Maarten de Saeger. Ook Cowboy Henk door Kamargurka en Herr Seele is van de partij. Het niet eerder gepubliceerde Exit-oma van Edward van de Venkel en Floor de Goede staat ook in dit nummer. Dit korte stripverhaal stond niet in de stripgedichtenbundel Draken met stekkers omdat het te ontoegankelijk en te gruwelijk zou zijn voor kinderen. Zonde om in de la te laten liggen, vond de Zone-redactie. De Zone in Turnhout
Tijdens Strip Turnhout exposeert de Zone 5300 originelen en covers uit haar vijftienjarige geschiedenis. Stripmaker Jan Vriends is in vol cowboy ornaat (en met huifkar!) aanwezig om het album van Cowboy John te promoten. Ook zullen er videoreportages van mij te zien zijn. Zoals de interviews met Serge Baeken, Hallie Lama en Tonio van Vugt en ook reportages zoals die over de Lamelos-veiling in stripwinkel Lambiek en de Stripdagen in Houten. De nieuwste webisode, over de tragische wereld van bovengenoemde Cowboy John, beleeft zijn première in Turnhout. (Later deze maand komt webisode 9 online.) Liefhebbers kunnen bij de Zone 5300-stand een unieke button laten maken van materiaal uit oude Zone-nummers. Op zaterdag en zondag zijn er doorlopende programma’s met striptekenaars uit de gelederen van Plots, Pulp Deluxe, De Lijn en Zone 5300 zelf. Op zaterdag is er o.a. een sketchbattle met deze tekenaars, en op zondag zijn er van 14.00 tot 17.00 uur optredens van Jan Vriends, The Incredibly Ladykillers en The Red Rum Orchestra. Het onbetwiste hoogtepunt zal echter komen van De Grote Strip en Cartoon Teken Workshop Show door Kito en Vincent in ’t Hout. Deze begeesterde Zone 5300-tekenaars volgden een groot gedeelte van hun opleiding in het beroemde striptekenklooster van Delhi, alwaar zij onder leiding van de Goeroe Hergemushnamoerthi (zijn naam wordt geheiligd en getekend driemaal) zijn ingewijd in de tantala van het striptekenen. Deze kennis stellen zij kosteloos aan u beschikbaar om het getekende beeld over moeder aarde te verspreiden. Inclusief cursus Veilig Striptekenen!
Zie voor het volledige showprogramma de site van Plots Stripmagazine.
Oud & Nieuw Gehoer
Stripmakers van Nieuw Gehoer die in ieder geval hun gezicht zullen laten zien, zijn Matt Baay, Paul Stellingwerf en Rob van Barneveld. Nieuwe hoer Hallie Lama zal signeren bij uitgeverij Xtra.Kortom: tot ziens in Turnhout dit weekend!Hier alvast als voorproefje de video Nieuw Gehoer on Tour van twee jaar geleden. (Goh, wat waren we nog jong toen :-)):

Categorieën
Film Filmrecensie

Millennium 1: Mannen die vrouwen haten

Het is niet Mikael Blomkvist, onderzoeksjournalist bij het blad Millennium, die de hoofdrol vertolkt in Millennium 1: Mannen die vrouwen haten. Hoewel hij het voortouw neemt in het onderzoek, is het zijn tegendraadse partner, hacker Lisbeth Salander die de spotlight steelt. Salander is een van de sterkste vrouwenrollen sinds jaren.Het eerste deel van de Millennium-trilogie is reeds op dvd verschenen in een drie uur durende versie. De film is dan ook over twee schijfjes uitgesmeerd, als ware het een miniserie. Het zal de fans van de boeken alleen maar meer bekoren, want die zien immers de verfilming van hun geliefde boek het liefst zo trouw mogelijk. Maar ook ik, hoewel geen letter gelezen van Stieg Larssons-reeks, heb gefascineerd gekeken naar de wrange en cynische wereld die hij schetst in Mannen die vrouwen haten.Grimmige visie

Mikael Blomkvist (Michael Nyovist), journalist en eigenaar van het blad Millennium, wordt benaderd door oud-zakenman Henrik Vanger. Veertig jaar geleden is de zestienjarige Harriët Vanger op mysterieuze wijze verdwenen en vermoedelijk vermoord. Vanger hoopt dat Blomkvist in staat is om het mysterie rondom Harriëts verdwijning op te lossen. Blomkvist schakelt de hulp in van hacker Lisbeth en samen komen ze op een bloedig spoor van vrouwenmoorden. Het gaat er ruig aan toe in Millennium 1: het expliciete geweld zal ook niet ieders kopje thee zijn. Toch is het prijzenswaardig dat regisseur Niels Arden Oplev er niet voor terugdeinst dit te tonen. Het is de eerlijke, grimmige blik op de wereld waarin deels de aantrekkingskracht van Larssons schrijfwerk schuilt. Regisseur Oplev neemt de tijd: de eerste anderhalf uur van de film bouwt hij nauwgezet het verhaal op. Pas wanneer Blomkvist en Salander elkaar voor het eerst ontmoeten komt de film in een hogere versnelling en breekt de actie los. Toch verveelt Millennium 1: Mannen die vrouwen haten geen seconde: Michael Nyovist, ook wel de Scandinavische George Clooney genoemd, weet in één blik een hele gedachtewereld te communiceren. Maar de spotlight is voor Noomi Rapace, de autodidacte theateractrice die Salander gestalte geeft. Salander is een getraumatiseerde vrouw die ondanks de mishandelingen die ze heeft ondergaan weigert een slachtoffer te zijn. Zij geeft de regie van haar leven niet snel uit handen en ‘bijt’ een ieder die haar probeert vast te ketenen. Communicatietechnologie

In het onderzoek van Blomkvist en Salander speelt diverse communicatietechnologie een belangrijke rol. Voor hacker Salander zijn computers uiteraard het belangrijkste gereedschap. Ze stelt in opdracht van haar baas een heel dossier over Blomkvist samen op basis van de gegevens die ze steelt van zijn pc. Wanneer ze zich wil bevrijden van de handtastelijke voogd bij wie ze onder curatele staat, zet ze videotechnologie in. Technologie is als het ware haar wapen, maar blijkt ook een handig gereedschap voor Blomkvist. Hij vindt zijn eerste grote aanwijzing door een reeks oude foto’s van Harriët digitaal achter elkaar te plaatsen om op die manier het verleden tot leven te wekken. Maar ook ouderwetse communicatietechnieken bieden een bron van aanwijzingen: Harriëts dagboek, haar Bijbel, het krantenarchief en de administratie van het Vanger-concern bieden onmisbare gegevens. Uiteindelijk draait goed detectivewerk niet alleen om het verzamelen van gegevens, maar om welk verhaal daarmee geconstrueerd wordt. De gegevens over de verdwijning van Harriët waren, voor de slimme speurneus, immers al veertig jaar beschikbaar. Het is het analytisch vermogen van Blomkvist en het talent van Salander om codes te kraken waarmee het mysterie wordt opgelost. Hierin vullen held en heldin elkaar goed aan. En waar Blomkvist tekortschiet als actieheld, compenseert Salander dit ruimschoots met haar vechtlust. Een minpuntje aan deze eerste van drie films is het einde waarin alle eindjes nog even snel aan elkaar worden geknoopt op een Hollywoodachtige wijze waardoor de cynische blik op de wereld die centraal stond enigszins teniet wordt gedaan door de goede afloop. De erfenis van Larsson
De dvd bevat interessante extra’s zoals een documentaire over de Zweed Stieg Larsson. Bijna even opmerkelijk als de Millennium-reeks zelf is het verhaal van de schrijver van de trilogie. Larsson was een journalist die schreef over extreemrechts en het antifascistische tijdschrift Expo oprichtte. Larsson overleed voordat het eerste boek naar de drukker ging en liet een succesvolle erfenis achter. De boeken zijn in 25 talen op de markt gebracht en de eerste film oogstte veel succes, deel 2 en 3 draaien vanaf januari en maart in de Nederlandse bioscopen. De vele miljoenen die Larsson daarmee heeft achtergelaten zijn voor zijn vader en broer. De vrouw met wie hij 32 het leven deelde en met wie hij niet wilde trouwen uit angst voor bedreigingen van de neonazi’s ziet er vooralsnog geen cent van terug. Dat heeft alles te maken met de Zweedse wet en het feit dat Larsson geen testament heeft opgesteld. Vol verbijstering keek ik naar pa en broer die in de documentaire vertellen niet te weten wat ze met al het geld moeten doen en deze erfenis eigenlijk maar als last zien. Kennelijk kunnen ze zelf niet bedenken dat ze er een deel van aan de weduwe van Larsson kunnen schenken. (Over Mannen die vrouwen haten gesproken. Al is die conclusie waarschijnlijk een brugje te ver.) De dood van een auteur die zelf niet kon genieten van het succes van zijn werk en wiens erfenis leed veroorzaakt: het is een droevige noot in een verder succesvol verhaal. Millennium 1: Mannen die vrouwen haten, Zweden/2009.
Regie: Niels Arden Oplev. Met: Michael Nyqvist, Noomi Rapace, Lena Endre, Peter Haber. (Lumière)Deze recensie staat ook op het filmblog van Zone 5300.Lees ook: De hype rond Stieg Larssons Millennium.

Categorieën
Strips

ArtEZ toont Oogst stripmakers in nieuw tijdschrift

Vrijdag 4 december presenteerde ArtEZ hogeschool voor de kunsten het eerste nummer van het tijdschrift Oogst, dat de verrichtingen toont van studenten Comic Design, een specialisatie binnen de studie Stories & Design die september dit jaar van start ging en die focust op het maken van strips.Het eerste nummer werd in het nieuwbakken Heinz-museum te Amsterdam uitgereikt aan Gert Jan Pos, stripintendant van het Fonds BKVB, en aan Ger Strijker, lid van het College van Bestuur van ArtEZ hogeschool voor de kunsten. Aanwezig waren enkele stripmakers: Flo de Goede, Schwantz en Floris Oudshoorn werden onder andere gespot. En docenten Hanco Kolk, Trik en Sytse van der Zee die tevens de redactie voeren van Oogst. Nog belangrijker: enkele studenten waren die middag aanwezig, het tijdschrift Oogst draait immers om hun verrichtingen. De stripmakers in spe hadden wat werk opgehangen en enkele dummies neergelegd, daar lang niet alles in het tijdschrift terecht is gekomen. Inhoud
Behalve afgeronde verhalen bevat het magazine ook schetsen en grafische platen. Ook is er nadere uitleg over een uitwisselingsproject tussen Spaanse en Nederlandse studenten. Zoals te verwachten zijn de bijdragen van wisselende kwaliteit. Sommige studenten zijn nu eenmaal verder dan andere. Het wordt interessant om in de loop van de opleiding verschillende nummers van Oogst naast elkaar te leggen om de ontwikkeling van de stripmakers te volgen. Wat het magazine mijns inziens ontbeert zijn korte introducties van de studenten die in het eerste nummer zijn opgenomen. Ik ben wel benieuwd wie er achter het werk schuilgaan. Maar misschien is het daarvoor nog te vroeg en is dat soort informatie pas relevant bij de eindexamenklas, als het kaf van het koren duidelijk van elkaar gescheiden is.Het tijdschrift zal twee keer per jaar verschijnen in een oplage van 1000 stuks. Oogst zal te koop zijn in stripspeciaalzaken in Nederland en Vlaanderen. De verkoopprijs is €4,95.

Categorieën
Mike's notities

Een maandje onderduiken

Het is weer december. Laat ik daar nu helemaal geen zin in hebben.Ik doe niet aan Sinterklaas en eigenlijk ook niet aan kerst. De meute shoppende heethoofden in de winkelstraat is voor mij een onbekend en raar volk. Bomen tuig ik niet op en daarom ook niet af. Oud & Nieuw vind ik maar een arbitraire bepaling van een nieuw begin. Meestal komt dat nieuwe jaar ook helemaal niet uit. Ik zit dan midden in een project en ben dan helemaal niet aan afronden toe.Voor mij begint het nieuwe jaar bij de herfst, als ik hernieuwde energie door mijn lijf voel stromen. Als er een stortvloed aan nieuwe ideeën door mijn hoofd stormt. Oudejaarsavond is meer een avond om uit te zitten. Voor de buis of gedoken in een goed boek. Lekker lui in een stoel luisterend naar een goede cd. Totdat de hemel in fik gestoken wordt met oorverdovende knallen. Dan kun je het luisteren wel vergeten.Het is niet mijn wereld. Ik kijk er naar, maar snap niet wat ik zie.Eigenlijk geen slecht idee om de decembermaand door te brengen, weggedoken in het papier. Je geest dwalend door nieuwe werelden. Of oude voor mijn part. Weg van het Nederland buiten de deur. Kerstklokken negeren. Etentjes missen. Rust en contemplatie. Dan zie ik een kerstvakantie wel zitten. Even twee weken in mijn agenda afbakenen.

Categorieën
Bloggen

Strategisch bloggen

Illustratie: Emma Ringelberg

Strategisch bloggen, ook ik maak me daar wel eens schuldig aan. Wachten met het posten van een vers blogje om de voorgaande nog wat meer tijd bovenaan de verticale woordenbrij te gunnen. Daarbij is een reguliere hartslag belangrijk voor een levend weblog.

Tegenwoordig blog ik een stuk meer ontspannen dan in mijn eerste publicatiedagen. De beginnende blogger wordt immers van alles wijsgemaakt over hoe wel en niet te handelen, over de vormgeving van de tekst als wel de inhoud ervan. Dat ik de meeste regels aan mijn spreekwoordelijke laars lap, schreef ik al eerder. Ik post wanneer ik zin heb, wanneer ik behoefte voel om te schrijven. Toch ontkom ik soms niet aan mode-posts: wanneer ik een filmrecensie plaats is toch vaak afhankelijk van de premièredatum van de betreffende film. Nieuws moet online zolang het nog relevant is. (In dat opzicht: de meeste tweets zijn al verouderd op het moment dat je op enter drukt.)

Karin Ramaker en Marco Raaphorst opperden laatst tijdens een boeiende creatieve borrel dat het je bezoekersaantallen stimuleert om op vaste tijden een aflevering van een rubriek te publiceren. Bloglezers onderscheiden zich in dat op zicht niet van televisiekijkers: we zijn gewoontedieren. Op vaste tijdstippen publiceren biedt mensen houvast. Het is niet toevallig dat ik nieuwe Webisodes dan ook plan op maandagen. Het idee om iedere twee weken een aflevering te publiceren heb ik echter wel losgelaten: sommige onderwerpen zijn actueel waardoor de video’s soms (twee) weken achter elkaar uitgezonden worden. Het is dan stom om de publicatie daarvan kunstmatig uit te stellen. En het zal me in de praktijk niet altijd lukken om iedere twee weken een nieuwe webisode te produceren.

Toch is een regelmatige hartslag voor je website belangrijk. Voor jezelf, om je schrijfspieren soepel te houden. Voor je lezers ook, want ook in de blogosfeer geldt vaak: uit het oog, uit het hart. Er is immers zoveel content om je mee te vermaken. We vergeten snel.

Dat gezegd hebbende: met het publiceren van deze blogpost heb ik toch gewacht om webisode 7: Lekker nerden in Londen wat meer tijd bovenaan dit blog te gunnen. Wat dat betreft ben ik blij met die lees-verder-links. Vroeger moest men bij lange posts tot vermoeiends toe naar beneden scrollen. Toch echt een nadeel van de verticale vorm van het blog. Nu is de vorige post op een kleine afstand te vinden.

Categorieën
Mike's Webisodes Video

Mike’s Webisodes 7: Lekker nerden in Londen

Samen met long time friend Paul vloog ik in oktober naar Londen, de prachtige hoofdstad van de UK om een paar dagen even lekker te nerden. (Ik schreef er hier al eens over onze avonturen.) In dit videoverslag de beelden van waarover eerder nog niet gerept is, het avontuur van de 311 treden en het wel of niet houden van fish&chips. Kortom: een beetje andere webisode dan je wellicht gewend bent.

Volgende week een nadere blik op Abbey Road en de Duitse huisvader die zijn gezin meerdere malen over het wereldberoemde zebrapad laat marcheren. Mis hem niet: online op maandag 7 december. Zie hier de eerdere webisodes.

Categorieën
Strips

Mike’s Webisodes 7: Lekker nerden in Londen

Samen met long time friend Paul vloog ik in oktober naar Londen, de prachtige hoofdstad van de UK om een paar dagen even lekker te nerden. (Ik schreef er hier al eens over onze avonturen.) In dit videoverslag de beelden van waarover eerder nog niet gerept is, het avontuur van de 311 treden en het wel of niet houden van fish&chips. Kortom: een beetje andere webisode dan je wellicht gewend bent.

Volgende week een nadere blik op Abbey Road en de Duitse huisvader die zijn gezin meerdere malen over het wereldberoemde zebrapad laat marcheren. Mis hem niet: online op maandag 7 december.

Zie hier de eerdere webisodes.

Categorieën
Strips

Jan Kruis wint eerste Marten Toonderprijs

Striptekenaar Jan Kruis, creator van Jan, Jans en de kinderen, krijgt als eerste de Marten Toonderprijs.

Jan Kruis (Rotterdam, 1933) tekende van 1970 tot 1998 vrijwel wekelijks de strip Jan, Jans en de kinderen voor het damesweekblad Libelle. In 2007 verscheen een stripbewerking door Kruis van Multatuli’s Woutertje Pieterse.

De Marten Toonderprijs is een jaarlijkse oeuvreprijs voor de Nederlandse stripmaker die een bijzondere bijdrage heeft geleverd aan de stripcultuur. Aan de prijs is een bedrag van 25.000 euro verbonden. Minister Plasterk van Cultuur zal Kruis de prijs overhandigen in het Stripmuseum in Groningen, aan het begin van het boekenseizoen in 2010. De prijs is ingesteld door stripintendant Gert Jan Pos van het Fonds BKVB.

De oeuvreprijs is vernoemd naar Marten Toonder, de in 2005 overleden stripmaker die zijn stempel op de Nederlandse stripwereld drukte met onvergetelijke figuren als Tom Poes en Olivier B. Bommel. Ook verrijkte Toonder de Nederlandse taal met termen als ‘denkraam’, ‘grootgrutter’ en ‘zielknijper’.

Categorieën
Film Filmrecensie

Filmrecensie: Komt een vrouw bij de dokter

De verfilming van Komt een vrouw bij de dokter wordt ongetwijfeld een kaskraker. Toch ben ik er niet erg over te spreken. De debuutfilm van Reinout Oerlemans mag dan gaan over een man die vreemdgaat terwijl zijn vrouw sterft aan kanker, veel diepgang heeft de film niet. Laat ik vooropstellen dat ik de gelijknamige bestseller van Kluun waar de film op gebaseerd is niet heb gelezen. Tijdens het kijken van de film werd ik dus niet gestoord door beelden die ik tijdens het lezen van de roman zelf had voorgesteld. Vanuit technisch oogpunt valt er weinig aan te merken op de eersteling van succesvol tv-producent Oerlemans (die voor de gelegenheid zijn baard liet staan tijdens de productie, zoals echte filmregisseurs dat doen). Het camerawerk van Lennert Hillege is stijlvol. De cast bestaat niet uit de minste acteurs: Carice van Houten, Anna Drijver, Barry Atsma en Jeroen Willems slaan zich kranig door het scenario dat het verloop van de relatie tussen Carmen (Van Houten) en Stijn (Atsma) en de ziekte van Carmen behandelt.Stijn is een notoire vreemdganger en als Carmen kanker krijgt en ernstig ziek wordt zoekt hij troost, seks of afleiding (dat is mij niet helemaal duidelijk geworden) bij Roos (Drijver). Onbeantwoorde vragen
Ondanks de veelvuldig voorkomende voice-over die ons de gedachten van Stijn laat horen, wordt er eigenlijk maar verdomd weinig duidelijk van zijn motivatie. Eigenlijk zijn de beweegredenen van Stijn ook helemaal niet zo interessant. Die zoekt afleiding van zijn zieke vrouw en vreemdgaan is zijn hobby, dus wat valt er eigenlijk te raden? Interessanter is de vraag waarom Carmen besluit bij hem te blijven als ze achter zijn eerste slippertje komt. Op dat moment is ze nog niet ziek en is het stel net gaan samenwonen. Ook vraag ik me af waarom Roos het aanpapt met Stijn terwijl ze weet dat hij een doodzieke vrouw thuis heeft. Niet dat ik hier de rechtschapen christen wil uithangen, geenszins, maar een beetje onderbouwing van het handelen van de personages was wenselijk geweest. Nu zien we vooral het vreemdgaan en heel veel functioneel naakt in beeld. Lijven zonder inhoud. Oerlemans contrasteert de scènes vol lust met het ziektebeeld van Carmen en toont hoe de kanker haar meedogenloos sloopt. Deze scènes zijn aangrijpend, puur door het feit dat we zien wat deze ziekte een mens aan doet, het is alleen jammer dat we niet de kans hebben gekregen Carmen beter te leren kennen vóórdat we haar zien doodgaan. Als pamflet voor KWF Kankerbestrijding is Komt een vrouw bij de dokter zeker geslaagd. Als relatiedrama scoort de film matig. Gezien het succes van het boek en het aantal bezoekers dat de film in korte tijd zag, verwacht ik desondanks dat dit een van de best bezochte Nederlandse films van het jaar zal worden.

Categorieën
Striprecensie Strips

Striprecensie: Y: The last man #1 – Ontmand

Het zal sommige mannen misschien als een sprookje in de oren klinken om de laatste man op aarde te zijn. Aan gewillige, geile vrouwen heb je dan immers geen gebrek. Niets is minder waar voor Yorick Brown die in de comic Y:The last man inderdaad het allerlaatste exemplaar van het mannelijk geslacht op aarde is. Zijn metgezel, een mannelijke kapucijnaap, daargelaten.In de zomer van 2002 vernietigde een plaag van onbekende oorsprong elke zaadcel, foetus en volgroeid zoogdier met het Y-chromosoom. Een wereld zonder mannen blijkt chaotisch en stuurloos waarin vrouwen werken voor voedsel en zich hebben onderverdeeld in verschillende facties. Zoals de Amazones: een groep extreme feministen die net als de amazones wier naam ze hebben overgenomen een borst hebben laten wegbranden en op zijn zachts gezegd geen fan zijn van het mannelijk geslacht. Zodra ze van het bestaan van Yorick horen willen ze er alles aan doen om zijn levensduur zo kort mogelijk te maken. Nerdy joch
In Y: The last man is de potentiële laatste redder van de wereld geen Schwarzenegger-achtige held, maar een beetje nerdy jongen met een voorliefde voor ontsnappingskunstenaars en een romantische inborst die bereid is om alle boosaardige mannenhaters te trotseren om naar zijn vriendin in Australië af te reizen. U begrijpt dat die eigenschappen hem nog ver zullen brengen tijdens zijn overlevingstocht. En vaak ook problemen veroorzaken, net als de aap die hij altijd bij zich heeft. Gelukkig wordt het stel bijgestaan door een geheimagent. De tekeningen zijn van de hand van Pia Guerra die op vakkundige, doch niet opzienbarende wijze het high concept dat zij samen met Brian K. Vaughan bedacht visualiseerde. Vaughan schreef ook series als Ex Machina, Runaways, en Pride of Baghdad, en was een van de hoofdschrijvers van de tv-serie LOST. Zijn scenario voor Y:The Last man is dan ook een schoolvoorbeeld van hoe men in Hollywood een script dient te schrijven. (Niet zo gek dus dat er plannen zijn voor een verfilming.) Vaughan introduceert in het eerste hoofdstuk zorgvuldig alle belangrijke hoofdpersonages en geeft de nodige informatie alvorens de actie te laten losbarsten. Daarbij wordt de lezer geen detail te veel of te weinig geboden en worden de plotpunten op precies het juiste moment gepresenteerd. Vaughan schrijft dialogen die uit een filmscript gelicht lijken te zijn. Ze zijn herkenbaar, maar werken prima binnen dit verhaal. Het einde van de rock-‘n-roll
Vaughan lardeert de plot met onverwachte vondsten: zoals de scène waarin een groep vrouwen rondom het Washington Monument de verloren mannen herdenkt. Yorick ontmoet daar ene Rose die met spijt in haar stem beseft dat naast haar mannelijke vrienden ook The Rolling Stones niet meer leven. In één rampzalige dag verloor de wereld de grootste popartiesten. Fijn dat Vaughan de tijd neemt om op verschillende manieren te laten zien hoe de ontmande wereld eruitziet. Tegelijkertijd gebruikt hij dit rustige contemplatieve moment aan om een confrontatie tussen Yorick en een stel Amazones op te zetten. In de Nederlandse uitgave zijn de eerste vijf comics opgenomen. Verwacht dus een cliffhanger op de laatste bladzijde: zoals het televisieseries en goede comic-series betaamt blijft de lezer met een hongerig gevoel naar meer achter. Kortom: deze comic is vakwerk. Het eerste deel verscheen in oktober, het tweede zou februari 2010 in de winkels moeten liggen. Y: The last man #1 Ontmand – Brian K. Vaughan en Pia Guerra
De Vliegende Hollander, € 14,95
ISBN: 9789049500481Deze recensie is ook gepubliceerd op het Zone 5300-stripblog.

Categorieën
Mike's notities

Breinkoekje: Winterslaap

Schat,
zet
de wekker
maar
op
21 maart.
Categorieën
Strips

(pretvertorial) Zone 5300 Winter Sale

In het weekend van zaterdag 28 en zondag 29 november presenteert Zone 5300 een keur aan (Zone 5300-) auteurs en kunstenaars die uniek werk te koop aanbieden tijdens de Winter Sale editie 2009. Wilt u een fraaie gesigneerde zeefdruk van Marcel Ruijters, of een gesigneerde print van Evalien of Marc Kolle, of liever een leuk T-shirt van Argibald? Een originele tekening van Erik Wielaert, of een geinige button van Uier? Dan moet u hier zijn!Het zeer diverse werk wordt te koop aangeboden aan voor vriendelijke prijzen vanaf € 1,-! Ideaal dus voor wie op zoek is naar een origineel kado voor de feestdagen of gewoon zelf een uniek kunstwerk in huis wil halen. Zie hier de lijst met alle deelnemers.
Locatie: Studio Hergebruik aan de Coolsingel 53, hartje Rotterdam (makkelijk te bereiken vanaf CS met de tram of metro).