Natuurlijk werkt onderstaand verhaal ook prima als strip. Maar ik vind dit toch wel een prachtige verfilming. Veel handwerk, aardig tekenwerk en een interessant verhaal.
Geniet van Malaria van de Braziliaanse filmmaker Edson Oda. En ga nooit een filosofische discussie aan met de Dood.
Eerder schreef ik al dat ik niet echt blij ben met Amazing Spider-Man #700. Overigens ben ik daarin niet de enige: fans over de hele wereld hebben verbolgen gereageerd op de niet-originele plottwist die Dan Slott de lezer voorschotelt. Eigenlijk is het enige leuke aan de binnenkant van deze comic het feit dat Stan Lee de brieven dit keer beantwoordt. Maar dat terzijde. The Amazing Spider-Man #700 heeft ook een goede kant, namelijk de voorkant die gemaakt is door de Franse kunstenaar Mr Garcin.
De collagekunstenaar, die wel vaker stripmateriaal gebruikt, voegde wat een duizendtal Spider-Mannen lijkt op één cover en maakte een meesterwerk dat nadere bestudering verdient. Vandaar dat ik er met mijn camera in duik om de details van dichtbij te aanschouwen.
Het leuke is: ik heb zo veel Spider-Man-comics gelezen dat ik de meeste tekenstijlen zo herken. Ik kan van veel Spider-Mannen op deze collage kunnen vertellen door wie ze zijn getekend.
De track die ik gebruikt heb is wederom van de hand van de heer Raaphorst.
Pixel Prinses vroeg of ik voor iblogbuddy.nl, een site met tips voor bloggers, een gastblog wilde schrijven over mijn passie voor het bloggen. (Zo, ik tel nu even vier keer het woord bloggen in verschillende vormen in de voorgaande zin, maar dat terzijde.) Nu heb ik daar al vaker over geschreven, daarom leek het me leuk om eens een ouderwetse talking head vlog op te nemen over dit onderwerp. Het is meteen de eerste Daily Webhead van het jaar.
Blogplannen voor 2013
Ik ga al lang genoeg mee om te weten dat alle plannen en blogstrategieën die ik kan bedenken aan het begin van het jaar volledig in de war geschopt zullen worden door de chaos van alledag. Ik ga toch vooral improviserend door het leven. Ik ga wel losser bloggen: ik zal in de toekomst geen rekening meer houden met schema’s, frequentie en een potentiële overdosis. Ik publiceer wanneer het uitkomt. Dat kan betekenen dat er opeens veel achter elkaar verschijnt of dat het een tijdje rustig blijft.
Beeldverhaal
Toch heb ik wel een missie voor dit jaar: ik wil op dit blog zo veel mogelijk laten zien wat voor rijk medium de strip is, want dat is het. En wil ik doen middels interviews, Minneboo leest en recensies met als leidraad dat de uitgaven zelf centraal staan. Er zal gerust wel wat stripnieuwsberichten tussen zitten maar aangezien er al genoeg sites zijn voor je dagelijkse portie nieuws, zal dat niet mijn hoofddoel zijn. Dus in dat opzicht is er niet veel veranderd van het voorgaande jaar. Sommige blogposts zullen doorplaatsingen zijn van artikelen die ik in opdracht heb geschreven als freelancer, anderen zullen specifiek voor deze site gepend zijn.
En verder
Aangezien strips een groot deel van mijn leven uitmaken, zal ik er veel over bloggen. Toch zal ik nog genoeg van mijn andere stokpaardjes berijden om het voor de niet-stripliefhebber de moeite waard te maken om michaelminneboo.nl te bezoeken.
Er zijn immers onderwerpen genoeg om over te schrijven:
film, Twitter, Facebook, bloggen, boeken en verder nog wat persoonlijke Minneboo-zaken natuurlijk.
Ondertussen denk ik nog even na over het doel en de functie van Daily Webhead en schroef ik de frequentie van dit beeldblog naar beneden.
Met de videoreeks met dezelfde naam ga ik dit jaar vrolijk verder. In de pijplijn zitten onder andere interviews met internetjournalist Jeroen Mirck, stripmaker Erik Varekamp, Ger Apeldoorn en een verslagje Parijs.
Goed, genoeg gekletst over blogplannen. Let’s get this party started, shall we?
In december schreef ik dat ik via YouTube een copyrightclaim aan mijn broek had hangen vanwege een video die ik over stripmaker Fred de Heij had gemaakt. Volgens de videosite had ik namelijk gebruik gemaakt van een track van een ambient cd. Het idee alleen al.
Het grappige aan de zaak is dat het om het geluid van de zee ging, iets wat een ieder kan opnemen. Dat deze track van de BFM library afkomstig zou zijn, is dus klinklare onzin. Het geluid van de zee, het geluid van rollende golven, claimen als je bezit is natuurlijk bespottelijk. Daarom vocht ik de claim aan.
En zie, gisteren kreeg ik via de mail te horen van YouTube dat de claim is ingetrokken. En zo hoort het.
Overigens heeft deze zaak ook een positieve wending voor mij. Uit voorzorg, voor het geval de video door YouTube gewist zou worden, heb ik deze op Vimeo gezet. Al tijden had ik niet meer met dat account gewerkt, maar het viel me weer op hoeveel opties deze videoservice eigenlijk geeft. Je kunt bijvoorbeeld uit veel tumbnails kiezen of er zelf eentje uploaden, terwijl YouTube slechts de keuze uit drie thumnails geeft.
Goed, als niet-betalende klant moet ik bij Vimeo wat langer wachten, maar verder ben ik er wel weer blij mee. Ik ga er in de toekomst zeker meer gebruik van maken.
Een blik in het zojuist uitgegeven schetsboek van stripmaker Jim Woodring. Problematic is een verzameling van de tekeningen, portretten en scène layouts uit de moleskin schetsboekjes van Woodring. Hij schijnt per maand een hele moleskine vol te tekenen. Boris Kousemaker van stripwinkel Lambiek licht het boekje toe.
Woodring werd bekend met de series Jim en Frank waarin fantasie en autobiografie de meest bizarre verbindingen aangaan. Hij biedt ons een blik op vreemde, surrealistische werelden. De laatste jaren is Woodring ook bekend geworden als speelgoedontwerper. Zijn strips, waaronder het album Weersomstandigheden, zijn vaak tekstloos.
Lees hier meer over Woodring.
De muziek in deze Daily Webhead heb je vast wel herkend. Precies, die is van Marco Raaphorst!
Jim Woodring. Problematic: Sketchbook Drawings 2004-2012
Fantagraphics, $28.99
ISBN-13: 978-1-60699-594-4
Het wordt tijd dat Fred de Heij eens de Stripschapprijs krijgt. Hij heeft immers al een behoorlijke staat van dienst en produceert nog steeds in een helse sneltreinvaart de ene strippagina na de ander. De Heij is een van de beste striptekenaars van de Lage Landen én een van de weinige die in een realistische stijl tekent. Naast Haas, geschreven door Rob van Bavel en gepubliceerd in Eppo, schildert en tekent Fred per jaar nog een album of wat waar hij zelf het verhaal voor schrijft, vaak voorgepubliceerd in zijn eigen underground stripblad Pulpman.
Avonturenstrip, meidenverhaal, porno of sociale satire zoals in ‘t Landje: De Heij draait zijn hand er niet voor om. Een zoveelzijdig stripmaker mag best eens in het zonnetje worden gezet. Ook al weet ik dat De Heij niet maalt om prijzen, ik heb het idee dat hij allang aan de beurt had moeten zijn wat de Stripschapprijs betreft.
Jammer dat het alweer een tijdje stil is op zijn blog. Fred deelde daar zijn visie op de strip, toonde tekeningen en schetsen. Ik vernam laatst van Ger van Wulften dat Fred binnenkort op het blog van uitgeverij Xtra verder zal gaan schrijven.
In deze aflevering van Daily Webhead zie je De Heij aan het werk. Tijdens de Stripdagen Haarlem dit jaar zat hij twee dagen druk te tekenen en signeren voor zijn fans. Dit is een van de tekeningen die hij daar maakte, een scène uit het eerder dit jaar verschenen De Schuilplaats. Ik heb het beeld niet versneld om tijd te winnen: ik wilde juist de verschillende fasen van die tekening duidelijk laten zien. Kijk hoe De Heij met een paar lijnen uit zijn kroontjespen een hele setting suggereert.
Bekijk de HD versie op Vimeo.
Pulpman!
Ondertussen is recent ook Pulpman #15 uitgekomen. We hebben er wat langer op moeten wachten dan normaal, maar hij is dan ook extra dik. Fred verdiept zich dit keer in de hentai – Japanse stripporno – en poogt in die stijl zijn eigen verhaal te vertellen. Ook interessant is het korte stripverhaal dat Willem Ritstier schreef: Who is afraid of black? Ik hoop dat Ritstier en De Heij deze zes pagina’s zullen gebruiken als springplank voor een heel album, want volgens mij valt er nog veel meer over dit schilderij te vertellen.
Ook zien we in deze Pulpman het eerste deel van Ezra: Duivel baart duivel van Luke Zwanziger (scenario) en Shanna Paulissen (tekeningen). Een occulte western, doorspekt met demonen, exorcisme en visioenen. Zie voor meer informatie de site van Uitgeverij Xtra.
De muziek in deze Daily Webhead is als vanouds door Marco Raaphorst gecomponeerd en uitgevoerd.
Gekkenhuis. Vanmiddag zat ik een nieuwe aflevering van Daily Webhead te monteren waarin stripmaker Fred de Heij aan het werk is. Na het uploaden van de video kreeg ik opeens een copyrightclaim van YouTube aan mijn broek.
Het ging niet om de muziek, want die is van Marco Raaphorst en die gebruik ik met toestemming. Het gaat om de zeegeluiden die halverwege de video te horen zijn. Het geluid van rollende golven dus. YouTube claimt dat ik daarvoor “Nature Sounds-Rolling Ocean Waves of Clearwater, Florida for Deep Relaxation”, sound recording
BFM Digital” heb gebruikt. Maar dat is niet zo.
Sterker nog: nadat ik de claim binnenkreeg heb ik een heel ander audiofragment onder de video gezet en deze opnieuw geüpload. Vervolgens kreeg ik precies dezelfde claim aan mijn broek. Deze heb ik natuurlijk aangevochten.
Het stomme is alleen dat YouTube de klacht verkeerd heeft ondergebracht:
Reason for dispute This video contains the material at issue, but the material is in the public domain or is not eligible for copyright protection.
Nu heb ik daar wel de onderstaande uitleg bij gegeven maar de kans is groot dat op grond van bovenstaande mijn bezwaar als niet-gegrond wordt verklaard. Nog vervelender is dat je na het verzenden van het formulier op geen enkele manier contact op kan nemen met de mensen van YouTube.
Explanation The track you listed is not the track I used in the video. Therefore, the claim does not apply.
Uitslag is pas op 19 januari 2013. Er kan van alles gebeuren, onder andere dat mijn account wordt gewist.
We gaan het zien. Maandag wil ik de video op mijn blog zetten. Mocht YouTube de content voor die tijd verwijderen, zet ik de Daily Webhead gewoon op Vimeo.
Hendrik IJzerbrood, aka Agent 327, is al meer dan veertig jaar het geweten van Nederland. Het spreekt voor zich dat het een geheim agent interessante en prachtige vrouwen op zijn pad vindt, want dat hebben we geleerd van de verhalen van Ian Fleming en de avonturen van Agent 327 begonnen als parodie op de wereld van James Bond.
Maar hoe zit het nu precies met de vrouwen van Agent 327? Waar komen ze vandaan? Naar wie zijn ze gemodelleerd? De antwoorden op deze kwesties en nog veel meer vragen staan in het net uitgekomen The Making of – De vrouwen van Agent 327. Het ligt voor de hand om te veronderstellen dat de vrouwen van het strippersonage tegelijkertijd een rol hebben gespeeld in het leven Martin Lodewijk (Rotterdam, 1939), geestelijk vader, schrijver en tekenaar van de avonturen van de geheim agent. In dit album vinden we dus onder andere zijn vrouw, zijn moeder en zijn oma die een avontuurlijk leven leidde.
Tevens ligt in de schappen de zevende druk van Dossier Stemkwadrater, het eerste lange avontuur van Agent 327 dat oorspronkelijk in 1970 uitkwam. De pagina’s zijn opnieuw ingescand, ingekleurd en geletterd, daarom spreekt stripmaker Martin Lodewijk liever over een gerestaureerde versie. Hij vertelt in deze aflevering van Daily Webhead over het album en de Vrouwen van Agent 327 en de vrouwen in zijn leven.
Martin Lodewijk: Dossier Stemkwadrater
ISBN 9789024558391
Hardcover € 16,95
Softcover € 8,95
Stef Habraken: The Making of – De vrouwen van Agent 327
Hardcover € 19,95
Er is ook een luxe editie van € 49,95: gelimiteerde oplage, genummerd, gesigneerd met originele ets.
Uitgeverij L
De muziek in deze Daily Webhead is wederom gecomponeerd door Marco Raaphorst.
Hoe zorg je er als onbekend auteur voor dat je wordt uitgegeven? Begin een blog! In 2009 startte Jourbert Pignon (pseudoniem van Joubert Pignon) een blog en plaatste korte verhaaltjes. Op een gegeven moment stuurde hij deze naar HP/De Tijd en werden ze gepubliceerd naast een interview met de auteur. Die publicatie leidde weer tot interesse van een aantal uitgevers. In oktober kwam Pignons debuut uit: Er gebeurde o.a. niets: een bundel zeer korte verhalen waarin absurditeit samengaat met de schrijnende duisternis die het alledaagse leven met zich mee kan brengen.
Of zoals Tommy Wieringa het boek omschrijft: ‘Joubert Pignon doet vrolijk verslag van zijn verkenning van de hel – een stem zoals de zijne hadden we nog niet.’
Ik sprak laatst met Pignon in Haarlem over zijn boek, zijn blog en zijn angst voor sommige schrijvers.
De muziek is van de immer muzikale en bloggende Marco Raaphorst.
De fans van Floor de Goede hebben er lang op moeten wachten, maar 4 januari ligt zijn eerste striproman in de winkels: Dansen op de vulkaan. Dat leek me een mooie gelegenheid om hem te interviewen voor de VPRO Gids. Na het gesprek namen we nog een vlog op waarin de sympathieke stripmaker enkele bladzijden uit zijn schetsboek laat zien.
Kijktip: Zet de video via het tandwieltje rechtsonder op HD (720p) en zet de player op schermvullend, dan kun je de dunne potloodlijnen van het schetsboek het beste zien.
Als Flo voor het eerst op reis is zonder zijn vriend Bas, is hij met niets anders bezig dan met de heimwee naar de ander en ziet hij al het moois om hem heen niet. Maar is er na zoveel jaar samen zijn nog wel afstand nodig om elkaar te missen? Dansen op de vulkaan is een semi-autobiografisch verhaal over de pijnlijke, maar herkenbare kanten van de liefde. We weten allemaal dat een lange relatie vele stadia kent; nog nooit eerder bracht iemand al die facetten van de liefde zo mooi in beeld als Floor de Goede.
Vanaf 4 januari kun je het allemaal zelf lezen.
In het voorjaar van 2012 besloot ik aan de drukte en chaos van de stad te ontsnappen en
ging op zoek naar een plek om weer op adem te komen.
Tijdens deze periode heb ik het Nederlandse landschap opnieuw leren
kennen en is mijn waardering hierdoor voor het Hollandse decor
toegenomen.
Ik ben niet hier en ook niet daar is een trilogie. Dit is het laatste deel.
De muziek is wederom van de immermuzikale Marco Raaphorst.
In het voorjaar van 2012 besloot ik aan de drukte en chaos van de stad te ontsnappen en
ging op zoek naar een plek om weer op adem te komen.
Tijdens deze periode heb ik het Nederlandse landschap opnieuw leren
kennen en is mijn waardering hierdoor voor het Hollandse decor
toegenomen.
Ik ben niet hier en ook niet daar is een trilogie. Deel 3 gaat morgen online.