‘Ik weet niet of er nog iemand te vinden is die zo gek is om a) zijn leven met mij te delen en b) om in de fotostrips dan te spelen,’ zegt Ype Driessen in onderstaande video gemaakt door MVS Gaystation. ‘Maar ik hoop wel iemand te vinden die dat ook echt wel wil, want ik wil wel heel graag verder ermee. En als ik iemand vind, dan hoort dat er eigenlijk wel bij.’
Het klinkt even alsof Ype hier een contactadvertentie inspreekt, maar de interviewer zocht de stripmaker gewoon op tijdens de signeersessie in Boekhandel Vrolijk om hem eens uit te horen over zijn nieuwste boek UIT!.
Ook leuk: enkele van zijn lezers komen ook aan het woord, waaronder ‘fan’ van het eerste uur, Floor de Goede, die natuurlijk alles weet over hoe je je eigen leven kunt verstrippen: ‘Ype is wel iets gayer dan ik!’
Laatst had ik een gezellig onderonsje met Klaas Knol van Lambiek over deze bijzondere uitgave. The Artist’s Editions hebben telkens een ander formaat, namelijk de grootte waarop het oorspronkelijke werk getekend is. De MAD Artist Editionis daarom behoorlijk groot.
De Amerikaanse stripmaker Alex Saviuk tekent al zo’n kwart eeuw Spider-Man. Maar liefst zeveneneenhalf jaar tekende hij Web of Spider-Man.
Toen ik in de jaren tachtig als tiener voor het eerst kennismaakte met zijn werk, was ik er zeer mee in mijn nopjes. Je had Sal Buscema die de serie Peter Parker tekende en Todd McFarlane deed toen Amazing Spider-Man. Beide stripmakers hebben een heel uitgesproken stijl, terwijl Saviuk meer teruggreep naar het klassieke tekenwerk van John Romita Sr. Net als Sr. maakt Saviuk heel strak geïnkte tekeningen en is zijn storytelling heel duidelijk.
Enig nadeel is dat hij nog wel eens bij het tekenen van Spider-Man teruggrijpt naar eerder getekende houdingen maar dat kun je een tekenaar die met een zeer strenge deadline werkt en minstens 22 pagina’s per maand moet tekenen, eigenlijk niet kwalijk nemen. Je zou Saviuks stijl als degelijk kunnen omschrijven en weinig avontuurlijk, maar als je het vergelijkt met de meuk die hedendaagse Spidey-tekenaars als Humberto Ramos op papier kladden, kies ik toch voor Saviuk. Zijn anatomie klopt en hij tekent een verdomd mooie Mary Jane. Beide kwaliteiten bezit Ramos absoluut niet.
In Hoorn ben ik in 1977 geboren. Ik bracht mijn jeugd en tienerjaren door in wat ik graag gekscherend ‘het neusgat van Noord-Holland’ noem vanwege de geografische ligging. (Er komt een hoop snot uit.) Na mijn verblijf in de Verenigde Staten heb ik er nog eens twaalf jaar gewoond, waarvan elf op het Ramen: een rustige straat in het centrum van de voormalige VOC-stad. Een appartement op de bovenste verdieping dat uitkeek op de straat was al die tijd mijn thuis. Dat was in het begin goed te doen, later, na mijn studietijd was het huis toch echt te gehorig.
Het leven in Hoorn was niet verkeerd, doch wat saai af en toe. Ik had er mijn stamkroeg en een paar vrienden en vriendinnen in de buurt om me mee te vermaken. En op eenzame dagen bood mijn stripcollectie genoeg vertier. Deze Daily Webhead is opgebouwd uit de foto’s die ik de laatste paar jaar van mijn verblijf in Hoorn maakte. Met muziek van Marco Raaphorst natuurlijk.
Zaterdagmiddag 23 februari puilde de KochXBos gallery bijna uit haar voegen door de grote groep belangstellenden die de opening van de expositie van Peter Pontiac bijwoonden. Eigenlijk is het een duo-expositie: behalve originele tekeningen van de grootmeester van de Nederlandse undergroundstrip, zijn er ook beelden te zien van Harma Heikens. ‘Ons werk past eigenlijk heel goed bij elkaar,’ legt Pontiac in mijn video-interview uit. ‘De combinatie van dingen die er vriendelijk uitzien maar tegelijkertijd iets grimmigs hebben, zit in allebei ons werk.’
Het tweede gedeelte van het gesprek wordt de toon persoonlijker als Peter vertelt over de kuur die hij moet gaan volgen om de hepatitis-c waar hij aan lijdt, te bestrijden. Door deze kuur loopt zijn huidige stripproject, een groot boek over de dood, waarschijnlijk vertraging op. Bij deze wens ik Peter van harte beterschap!
De expositie is tot en met 16 maart te bezichtigen op de eerste anjeliersdwarsstraat 36 te Amsterdam.
De muziek in deze Daily Webhead is natuurlijk van Marco Raaphorst.
Ter gelegenheid van het honderdste nummer van Zone 5300 stuurden diverse stripmakers een getekende felicitatie naar de redactie. Het Belgische tekenbeest Serge Baeken maakte een prachtige prent van een wonderschone vrouw met op haar lijf zestig personages getatoeëerd die de afgelopen jaren in de Zone hebben gestaan.
De tekening is uiteraard in het jubileumnummer geplaatst. Wat mij betreft had de tekening een van de mooiste Zone-covers ooit kunnen zijn. Ik weet zeker dat met deze dame op het omslag dit honderdste nummer goed zou opvallen in het tijdschriftenschap.
Ik vind het zo’n mooie prent dat ik een video maakte om de sexy dame die Baeken getekend heeft, eens nader te aanschouwen.
Muziek in deze Daily Webhead is gecomponeerd en uitgevoerd door Marco Raaphorst. Ook zal het je wellicht opgevallen zijn dat deze video begint met een Michael Minneboo-logo. Aangezien mijn video’s nog wel eens op andere sites worden geëmbed, leek het me goed om duidelijk te laten zien wie deze maakt. Wellicht brengt dit opdrachtgevers op het idee om mij in te huren om een video voor ze te maken, want dat doe ik graag.
100ste keer
De honderdste editie van Zone 5300, blad voor strips, cultuur en curiosa, is een mooi moment voor nieuwe lezers om het blad aan te schaffen. Er staan strips in van onder andere Simon Spruyt en Frederik van den Stock. Die eerste brengt een 9 pagina’s tellende voorpublicatie van zijn gloednieuwe project Papa Zoglu, de laatste het 12-pagina-verhaal Bartje.
Verder is de stripcast uitgebreid met internationale auteurs als Luke Pearson (Engeland), Brecht Vandenbroucke (België), Nina Bunjevac (Canada), Fufu Frauenwahl (Duitsland), Kenny Rubenis en het illustere collectief Lamelos.
In het artikel 99 tinten Zone kijkt redactielid Natasja van Loon terug op de allereerste jaren, met anekdotes die slechts weinigen kennen, en wordt de ware identiteit van Amoebe, die van 1995 tot 2001 in Zone 5300 publiceerde, onthuld in een interview door Merel Barends. Het blijkt een landelijk bekend stripauteur te zijn, maar wie verklap ik hier natuurlijk niet. Een niet-eerder gepubliceerde strip van Amoebe staat op de site van Zone 5300.
Daar kun je ook lezen wat er nog meer in #100 staat.Check deze videovoor meer achtergrondinformatie over het blad uit de mond van mede-oprichter en hoofdredacteur Tonio van Vugt. Samen met stripmaker Robert van der Kroft richtte hij de Zone op in 1994.
En nu ik het toch heb over de Zone met dat nummer waar menigeen de samenstelling van vergeet: donderdag 21 februari is het grote Zone versus Schokkend Nieuws feest in de Melkweg. Lees daarover hier meer en check onderstaande flyer van Dieter van der Ougstraete.
Rest mij alleen nog de Zone-redactie en medewerkers hartelijk te feliciteren met 100 X Zone.
Naast strips maakt Erik Varekamp ook illustraties. Hij werkt voor diverse kranten en tijdschriften, zoals het AD, Hard Gras en zo nu en dan illustreert hij de cover van de VPRO Gids.
Erik Varekamp maakt samen met Mick Peet de strip Agent Orange. Een satirische weergave van het levensverhaal van wijlen prins Bernhard zur Lippe-Biesterfeld. Ook wel bekend als de Duistere Prins der Nederlanden. Tenminste, bij mij dan. Inmiddels zijn er vijf delen in de reeks verschenen. Daarnaast maakt Varekamp illustraties voor verschillende opdrachtgevers, waaronder de VPRO Gids. Ik kwam hem dan ook tegen op de altijd gezellige kerstborrel van de Gids en we raakten aan de praat. Al snel was het plan geboren om eens bij hem op de studio langs te komen.
In deze Daily Webhead vertelt Varekamp over de achtergrond van Agent Orange en zijn nieuwe stripproject over Joseph Kennedy. Tevens krijgen we een uniek kijkje op zijn tekentafel, euh tekentablet.
De muziek in deze Daily Webhead Video is natuurlijk van Marco Raaphorst (maar dat had je vast al geraden!).
Uiteraard was ik als liefhebber van het werk van Marten Toonder benieuwd naar de tentoonstelling Een dubbel denkraam in het Letterkundig Museum, dus toog ik laatst met Chris Visser en Henk van het Nederend van Moker Ontwerp naar Den Haag.
Voor wie nog weinig over Marten Toonder weet is de expositie een goede introductie. Er is werk te zien van Toonder en de werknemers van de Toonder studio’s uit verschillende fasen van zijn leven. Er zitten zelfs kindertekeningen van hem bij, politieke prenten en wat originele scenario’s. Ook een mooie collectie omslagen van de Bommelpockets is er te zien. Veel daarvan zijn gemaakt door Toonders vrouw Phiny Dick. Er worden wat animaties vertoond en een documentaire.
Chris en ik hebben vorig jaar het Kresse Museum bezocht en hoopten net als toen bij Toonder veel schetswerk en originelen te zien. We houden allebei van origineel tekenwerk: de zoekende potloodlijnen op papier. Dichter bij een tekenaar kun je bijna niet komen. Het aantal ontwerpschetsen en originelen in de expositie is klein, dus dat viel een beetje tegen. Het merendeel van wat er te zien is heb ik in deze Daily Webhead samengebracht:
Afsluiting Toonderjaar
Zaterdag 27 januari wordt in het Letterkundig Museum het Toonderjaar – het was in 2012 honderd jaar geleden dat Toonder geboren werd – afgesloten met een manifestatie. Lees daar hier meer over.
De muziek in deze Daily Webhead is wederom van de onvolprezen Marco Raaphorst.
Jeroen Mirck is internetjournalist, blogger en ook actief als duo-raadslid voor D66 in Amsterdam Nieuw-West. Waneer Mirck en ik online met elkaar discussiëren wordt de dialoog vaak behoorlijk pittig.
Jeroen heeft een uitgesproken mening en gooit graag de knuppel in het hoenderhok. Ook heeft hij in het verleden veel te maken gehad met plagerijtjes en scheldpartijen van GeenStijl-reaguurders. (Overigens heeft die aandacht van GeenStijlers hem ook voordelen gebracht, zoals hij in de video uitlegt.) Ik was daarom benieuwd naar zijn visie op reageren op internet. Hoe reageert hij als zijn blog met nare comments volloopt? Ook geeft hij tips om met reaguurders om te gaan. Alles wordt onthuld in dit video-interview.
De muziek in deze Daily Webhead is natuurlijk van componist en blogger Marco Raaphorst.
Natuurlijk werkt onderstaand verhaal ook prima als strip. Maar ik vind dit toch wel een prachtige verfilming. Veel handwerk, aardig tekenwerk en een interessant verhaal.