Categorieën
Spidey's web Strips

Bernie Wrightson (1948 – 2017)

Met het overlijden van Bernie Wrightson is de internationale stripwereld een fantastische illustrator kwijtgeraakt. Wrightson overleed zaterdag 18 maart 2017. Hij leed aan hersenkanker.

Wrightson specialiseerde zich in het horrorgenre, tekende strips als House of Mystery en was met Lein Wein co-creator van Swamp Thing. Hij tekende ook superheldenstrips, waaronder Batman: The Cult en een bijzondere Spider-Man-strip.

Hooky, geschreven door Susan K. Putney en dus geïllustreerd door Wrightson, kwam in 1986 in Nederlandse vertaling uit als Mandi. Toevallig heb ik deze marvelstrip recent nog gelezen.

Hierin helpt Spider-Man de jonge, magische Mandi die eeuwig tiener lijkt te blijven. Ze neemt Spidey mee naar haar dimensie om samen de Tordenkakerlakk te bestrijden. Maar iedere keer als ze dit monster verslaan komt hij groter en enger terug. Het is een boeiend verhaal over hoe je soms confrontaties aan moet gaan met je monsters en niet langer van ze weg moet lopen. Over hoe je pas kan groeien als je een uitdaging aangaat die iets groter is dan dat je aan lijkt te kunnen.

Het scenario van Hooky zit dus vol met monsters en enge wezens, de specialisatie van Wrightson. Misschien is hij nog het bekendste van zijn visuele interpretatie van het Monster van Frankenstein. Hij maakte prachtige, gedetailleerde illustraties die lijken op gravures.

Prachtig hoe hij de verbaasde blikken van de Hulk en Thing tekende:

Check dit korte fragment uit de documentaire The Masters of Comic Book Art waarin de illustrator wordt geïnterviewd. Hij licht zijn benadering van het monster van Frankenstein toe en vertelt over het tekenen van Batman.

De kwaliteit van de video is niet zo hoog, check daarom vooral ook Wrightsons porfolio op zijn website om zijn werk beter te kunnen zien.

Categorieën
Spidey's web Strips

Sal Buscema’s Spider-Man

Op dit moment ben ik druk met het schrijven van de biografie van Peter Parker. Geen tweede Spider-Man-boek hoor, maar wel een extraatje achter in Mijn vriend Spider-Man waarin ik kort en bondig een selectie van belangrijke momenten uit het leven van Spider-Man behandel.

Daarvoor moet ik soms weer even een strip uit de kast trekken, zoals laatst The Spectacular Spider-Man #200 (mei 1993), geschreven door J.M DeMatteis en getekend door Sal Buscema.

In dit verhaal is Harry Osborn weer vrij en wil wraak op Peter Parker. Sterker dan ooit dankzij een versterkte chemische Goblin-formule, stalkt en treitert Harry Peter een tijd, en dreigt zijn geheim openbaar te maken. Osborn weet immers dat Peter Spidey is. Hij is behoorlijk in de war en hemelt zijn vader Norman op. Harry denkt zelfs dat Peter verantwoordelijk is voor Normans dood en ontkent dat Norman Gwen Stacy vermoordde. (Zo van de pot gerukt is hij op dat moment dus.)

Het komt tot een confrontatie tussen de Goblin en Spider-Man in het gebouw waar ze allebei wonen. Harry weet Spider-Man tijdelijk te verlammen met een chemisch goedje. Harry heeft bommen geplaatst om het hele pand op te blazen zodat ze allebei zullen sterven, maar dan realiseert hij zich dat Mary Jane en zijn zoon ook in het gebouw zitten. Uiteindelijk redt hij hen en Peter voordat de bommen afgaan. Harry sterft in de ambulance aan de gevolgen van de goblinformule die hem zo sterk maakte. Peter verliest zijn beste vriend.

Sal Buscema illustreert de comic op prachtige wijze in een expressieve stijl en een feilloos gevoel voor storytelling. Spectacular Spider-Man #200 is een van de beste comics die hij ooit heeft getekend. DeMatteis was zo van het tekenwerk onder de indruk dat hij besloot de sterfscène van Osborn in de ambulance tekstloos te houden.

Hieronder enkele afbeeldingen uit de strip die duidelijk het vakmanschap van Buscema laten zien.

Dit plaatje zou zo in een museum mogen hangen wat mij betreft.

De situatie is in een oogopslag duidelijk en Buscema lijkt de personages op precies de juiste plek neergezet te hebben. De achtergrond bevat slechts het hoogstnodige en is nogal minimalistisch, zodat deze niet te veel afleidt van de actie, dus wat er verteld moet worden. Ondertussen tekent Buscema de personages met veel meer details.

Dit is de pagina waar het stripplaatje onderdeel van uitmaakt. Iedere afbeelding is raak waardoor er een vloeiende leesbeweging ontstaat.

Prachtig hoe de tekenaar de Green Goblin en MJ net laat omringen door de maan.

Laten we nog een pagina doen:
Wat Buscema deels zo’n goede tekenaar maakt is zijn gevoel voor expressie. Je kunt van de gezichten van de personages heel goed aflezen wat ze denken en hoe ze zich voelen. Ook daarin toont hij zich een meesterlijk verteller.

Kijk maar eens naar MJ’s gezicht op deze pagina:

Het is bovendien een erg dynamische plaat waarin een dwingende diagonale lijn van rechtsboven naar linksonder overheerst. Ook is Mary Jane hier letterlijk in de hoek gedreven, zodat we weten dat ze niet aan de Goblin zal kunnen ontsnappen.

Met dit soort krachtig tekenwerk vind ik het niet erg om oude strips weer eens te lezen.

 

Categorieën
Boeken Spidey's web Strips

PR-plannen

Deze week was ik op de redactie van SubQ om met Mirjam Renting de publiciteitsplannen voor mijn boek Mijn vriend Spider-Man te bespreken.

Nog een paar maanden en dan ligt het werk in de winkel. Begin mei dus. Tenminste, dat is de bedoeling. Op dit moment ben ik druk met het bijschaven, herschrijven en inkorten van de tekst.

Ondertussen heb ik meetings over coverdesign en hoe we de publiciteit gaan aanpakken. Mensen moeten te zijner tijd namelijk wel weten dat het boek uit is en tegenwoordig hebben we daar behoorlijk veel hulpmiddelen voor om dat bekend te maken. Hoe zorg je dat je in de stroom van informatie opvalt? Dat is nog best een lastige vraag. Gelukkig hebben we daar wel ideeën over en is er al interesse getoond door verschillende magazines en radioprogramma’s voor interviews.

Het was een goede meeting waar ik nu nog niet zo heel veel inhoudelijks over kan vertellen. Een paar uur later zette Mirjam deze update op Instagram:

Inderdaad, je ziet hier al het coverontwerp van Mijn vriend Spider-Man. Waarschijnlijk wordt daar nog een beetje aan gesleuteld, maar ik vind het toch leuk om de cover nu alvast te laten zien. En ik ben erg blij met het ontwerp dat de mannen van Moker hebben bedacht.

Hun werk zie je deze weken ook overal in de stad, want zij maakten het beeld bij de VPRO-serie Made in Europe.

Categorieën
Minneboo leest Spidey's web Strips

Ben Reilly

Om de problemen van de buitenwereld weer even te negeren, besloot ik deze week een stapel oude Spider-Man comics te kopen, namelijk de eerste vier trade paperbacks van The Complete Ben Reilly Epic.

Misschien weet je al dat halverwege de jaren negentig Peter Parker een tijdje werd vervangen door Ben Reilly. Reilly leek eerst Peters kloon te zijn, daarna bleek Peter juist Reilly’s kloon te zijn. Hij verhuisde met Mary Jane naar Portland in Oregon om zijn carrière in de wetenschap voort te zetten. MJ was toen zwanger van Peter en ze waren van plan om hun gezinnetje te stichten en een normaal leven te leiden. Omdat Peter toen ook zijn spinnenkrachten kwijt was, ging dat ook makkelijker.

Wie nu hoofdpijn begint te krijgen, heeft de Clone Saga destijds waarschijnlijk gelezen. Het was niet een beste tijd voor Spider-Man, maar omdat ik de Clone Saga kort in mijn boek Mijn vriend Spider-Man behandel, kan het geen kwaad om mij nu wat meer in het leven van Ben Reilly te verdiepen. Dat ga ik de komende dagen dus doen door lekker op de bank te zitten en deze dikke bundels te lezen. (Ja, ja, schrijven is offers brengen, hoor ik mijn uitgever al denken!)

Overigens ben ik me ervan bewust dat Reilly tegenwoordig weer terug is in het leven van Peter Parker, maar omdat die comics nog steeds door Dan Slott worden geschreven. lees ik die niet.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey versus the Absorbing Man

Spider-Man vecht tegen the Absorbing Man, een superschurk die de moleculaire structuur van zijn lichaam, kleding en sloopkogel kan aanpassen aan de eigenschappen van materiaal dat hij aanraakt. Houdt hij staal vast, dan wordt hij dus van staal.

mk-spidey-vs-absorboBovenstaand stripplaatje werd getekend door Billy Tan & geïnkt door Jon Sibal. Ik vind het een mooie illustratie. Absorbing Man, aka Crusher Creel, heeft hier monsterlijke proporties en is daardoor veel groter dan Spider-Man, die op gracieuze wijze Creels enorme vuisten ontwijkt. Het monsterlijke versus het menselijke, iets wat Todd McFarlane ook exploreerde in een verhaal met the Lizard bijvoorbeeld, is een interessant thema dat vaak prachtig gevisualiseerd wordt in de Spider-Man-verhalen. Veel van Spidey’s tegenstanders zijn immers een soort van monsters of gedragen zich zo.

Hoewel Creel niet de slimste tegenstander is, nou ja, eerlijk gezegd een van de domste die Spidey ooit tegenkwam, is hij toch moeilijk te verslaan door zijn superkracht. Dat gegeven maakt hun confrontaties interessant.

De afbeelding is afkomstig uit Marvel Knights Spider-Man: Wild Blue Yonder, de trade die ik de laatste dag van 2016 las.

In dit verhaal van Reginald Hudlin moordt the Absorbing Man in opdracht van the Owl enkele onderwereldfiguren uit in ruil voor drugs, want hij is verslaafd. Spidey probeert hem tegen te houden en krijgt tegelijkertijd te maken met een nieuwe superheld die een flauwe parodie is op Superman.

De meest bizarre wending in het verhaal is echter als Creel door toedoen van Owl verandert in cocaïne en door de misdaadbaas verhandeld wordt als een nieuwe designer drug. Iedereen die deze coke gebruikt, bezit Creels krachten voor een uurtje, wat allerlei ongewenste resultaten voor de gebruikers heeft.

Categorieën
Film Spidey's web Strips

Spidey’s web: Homecoming fan-art

Ik moet een beetje oppassen dat ik de komende kerstvakantie niet elke dag op Tumblr blijf hangen, maar voorlopig vermaak ik me goed met alle mooie visuele vondsten daar.

Zo kwam ik deze fan-art poster van BosLogic tegen voor de aankomende Spider-Man-film.

homecoming-fan-art-boslogicIk heb natuurlijk de trailer van Spider-Man: Homecoming gezien, maar heb mezelf voorgenomen niet over aankomende films meer te speculeren. Ik word zo langzamerhand gek van alle geruchten, vermoedens en andere angsten die online verspreid worden over films, ver voordat ze in de bioscoop te zien zijn.

We gaan wel zien wat het uiteindelijk wordt.

Voorlopig vind ik deze poster erg tof en ben ik zeer in mijn nopjes met Michael Keaton als The Vulture, wat een van mijn favoriete Spidey-schurken is.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Beeldrijm

Kevin Maguire maakte onderstaande illustratie van mijn favoriete stripheld en zijn rogues gallery:

spidey-foes-by-kevin-maguire

Het is een variant cover van Amazing Spider-Man vol. 3 #1, maar dat is niet de reden waarom ik deze illustratie laat zien. Hoewel ik de schurken niet bijzonder fantasierijk in beeld gebracht vind, ze kijken bijna allemaal heel boos, kan de getekende Spider-Man mij wel zeer bekoren. Niet alleen omdat Maguire het kostuum mooi weergeeft, maar vooral door de houding die Spidey aanneemt. Die doet mij namelijk meteen denken aan hoe Fred Waugh Spider-Man gestalte gaf in de tv-serie.

Kijk maar eens naar deze publiciteitsfoto:

spider-man-70s-promo14

En naar dit frame uit de pilot: de houding is weliswaar niet helemaal zoals die in de tekening, maar rijmt genoeg, vind ik.

spiderman 70s ninjas 2Ook deze illustratie doet me erg aan de tv Spider-Man denken. Dat komt vast door zijn beetje gebogen houding en het feit dat hij een stuk papier in zijn handschoen bewaart. Een beetje knullig, en dus precies de seventies Spider-Man.

John Romita Jr. ASM 210
John Romita Jr. ASM 210

spider-man-70s_fred_waughHet beste voorbeeld van vormrijm in een live-action productie van Spider-Man heeft echter niets met de tv-serie te maken, maar is dit shot uit Spider-Man 2 (2002):

Spider-Man No More.
Spider-Man No More.

Dat is ook niet zo gek, want het scenario van deze film is deels gebaseerd op het verhaal ‘Spider-Man No More’ uit Amazing Spider-Man #50. Daarin vinden we deze klassieke illustratie:

spider_man_no_more

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Night of the Living Ned

Hoewel de Spider-Man-strips niet per se horrorverhalen zijn, komen er wel soms elementen in zijn avonturen voor die we kennen uit dat genre.

Morbius de levende vampier bijvoorbeeld, maar ook een creatuur als de Lizard zou niet misstaan in een ouderwetse horrorfilm van Universal Studio’s uit de jaren dertig. Een horrorcover die mij als jonge lezer koude rillingen bezorgde was het omslag van the Spectacular Spider-Man #148 (coverdatum maart 1989):

spectacular-spiderman-148-coverEen prachtige illustratie van Sal Buscema vind ik nu, maar als kind had ik het niet zo op zombies en skeletten, dus stopte ik de comic na het lezen diep weg in de kast om er nog maar weinig naar te kijken.

De titel is natuurlijk een parodie op Night of the Living Dead (1968) van George A. Romero. In deze Spidey-comic komen Ned Leeds, Gwen Stacy en Spider-Man bovengronds om het leven van Betty Brant tot een levende hel te maken.

demons-sal-buscemaDit verhaal van Gerry Conway speelt zich af tijdens de Inferno crossovers, waarin demonen New York overspoelen. Uiteindelijk blijkt al het gespook en gezombie veroorzaakt te worden door een stelletje demonen die de gedaanten van Leeds, Stacy en Spidey aan hebben genomen.

betty-vecht-terugFlash Thompson en Betty trotseren en verslaan uiteindelijk zelf de demonen die hen lastig vallen. Voor Betty is het een moment waarin ze eindelijk voor zichzelf op komt en niet langer een slachtoffer wenst zijn. Ze verslaat de demonen door een gaskachel te laten ontploffen. Ik denk niet dat haar huisbaas daar blij mee is, maar ja, waar demonen gehakt worden vallen nu eenmaal spaanders.

Spider-Man horrortrailer
Over Spider-Man als horrorverhaal gesproken… Seven Webheads monteerde een trailer alsof Spider-Man (Sam Raimi, 2002) een horrorfilm/thriller zou zijn geweest. Het resultaat is best wel creepy.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Classic TV Avengers

Marvelfans hebben het tegenwoordig goed met al die films en tv-series die er gemaakt worden. In mijn jeugd moesten we het doen met Lou Ferrigno als de Hulk, Nicholas Hammond als Spider-Man en Reb Brown als Captain America.

captain_america_1979_tv_movieVaak werden de helden gespeeld door bodybuilders of oud-sporters. Tegenwoordig zien Hollywoodacteurs er steeds meer uit als bodybuilders, maar dat even terzijde.

Toch vind ik die tv-films en series als kind fantastisch. Ja, ik wist niet beter totdat Tim Burton een duit in het zakje deed.

Illustrator Edward Pun (als dat zijn echte achternaam is en geen grapje) maakte deze nepcover van hoe een Avengers team met deze jaren zeventig helden eruit zou zien.

avengers_classic-edward-pun

Van Captain America kwamen er eind jaren zeventig twee tv-films uit. En ja, hij droeg echt een helm op zijn hoofd.

Thor werd vertolkt door Eric Kramer in de tv-film The Incredible Hulk Returns. In de volgende film van het groene monster ontmoet hij Daredevil gespeeld door Rex Smith. De mannen deden echt wel hun best, maar halen het natuurlijk niet bij de huidige vertolkingen.

https://www.youtube.com/watch?v=LR3P4Clb6No

Of vindt een van jullie dat dit televisievoer superieur is aan de huidige Marvelfilms… Nou ja, het werk van Zack Snyder kan er natuurlijk niet aan tippen.

Categorieën
Boeken Spidey's web Strips

Spidey’s web: Boek ingeleverd

‘O, wow!’ dacht ik vrijdag 30 september, toen een euforisch gevoel door mijn lijf gloeide. Ik had net op send gedrukt en een e-mail met al mijn hoofdstukken naar de uitgeverij gestuurd.

ASM-243-vrolijke-spiderman3

De eerste versie van mijn boek Mijn vriend Spider-Man ligt nu dus bij SubQ. Daar is de kous nog lang niet mee af: als het pak papier door de uitgever en redacteur gelezen zijn gaan we de tekst bespreken. Kijken waar de structuur van het boek verbeterd moet worden. Wat er werkt in het verhaal en wat nog niet. En wat er uitgehaald kan worden.

Ik heb vooral heel veel verhalen van Roger Stern opnieuw gelezen. En dat is al een genot op zich.
Ik heb vooral heel veel verhalen van Roger Stern opnieuw gelezen. En dat is al een genot op zich.

Er is dus nog een lange weg te gaan voordat Mijn vriend Spider-Man in mei 2017 in de winkels ligt, maar ik ben erg blij dat ik de afgesproken deadline van 1 oktober netjes heb gehaald.

De afgelopen drie maanden was ik fulltime met het boek bezig, verwaarloosde ik dit blog en voerde ik geen freelance opdrachten uit. Hierdoor kon ik me supergoed op het boek concentreren. Een fijne tijd waarin ik dus volledig met mijn favoriete fictiefiguur bezig was.

Het kost veel energie om een boek te schrijven. In de avonden had ik dan ook maar weinig puf en zat ik vooral te Netflixen. De komende week heb ik mezelf vrij gegeven. Even de innerlijke batterij opladen en tijd om iets anders dan Spider-Man-strips te lezen.

Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips

Spidey’s web: De wonderbaarlijke Spinneman

Op de binnenkaft van een oude Tex Willer trof ik deze prachtige Spider-Man advertentie aan:

wonderbaarlijke-spinneman-advertentieEen tekening gemaakt door John Romita Sr. volgens mij. De lettering boeit mij dit keer in het bijzonder. Het logo van ‘de wonderbaarlijke Spinneman’ vind ik mooi gemaakt en ook de letters van ‘Kom mee!… Naar die fantastische wereld van…’ lijken handwerk te zijn. En natuurlijk ben ik het helemaal eens met de boodschap, want de wereld van Spider-Man is ook fantastisch.

De wonderbaarlijke Spinneman was net als Tex Willer een uitgave van Classics Lektuur B.V. Ik heb nog een paar exemplaren in de kast staan. Deze uitgeverij gaf de comics uit van 1966 tot 1976 voordat Juniorpress in 1979 met de Marvel superhelden begon.

De Classic uitgaven hebben prachtige ronkende titels als De Groene Kabouter leeft weer, Spinnie haalt uit en De kegelkoning slaat terug. De groene kabouter is natuurlijk de Green Goblin, maar klinkt zo in het Nederlands toch een stuk minder…. tja, bedreigend. De Kegelkoning is de letterlijke vertaling van de naam Kingpin, maar doet toch eerder denken aan een bowler dan aan een misdaadbaas. De Hulk werd Rauwe Bonk genoemd.

Dit soort letterlijke vertalingen zijn tegenwoordig soms nog steeds aan de orde. Ik zat van de week op Netflix Star Wars Episode IV: A New Hope te kijken en daar werd the Death Star toch echt Ster des Doods genoemd.

Overigens lees ik Tex Willer normaliter niet. Het boekje zat in een doos met bestelde comics. Kennelijk had Chris van Cheap Comics deze erin gedaan om de strips in de doos in balans te houden. Doorgaans worden bij Cheap de comics goed verpakt zodat ze onbeschadigd aankomen. Nee, ik word niet betaald om dit te melden, maar vind wel dat als iemand goed werk levert, dat best vermeld mag worden.

Categorieën
Boeken Spidey's web Strips

Spidey’s web: Boekcontract getekend

Een paar weken geleden zat ik op de redactie van uitgeverij SubQ om het auteurscontract voor mijn debuut te tekenen. Mei 2017 komt Mijn vriend Spider-Man uit.

Foto: Bart Wessels.
Foto: Bart Wessels.

Natuurlijk ben ik superblij dat ik dit nieuws eindelijk kan melden! De afgelopen maanden was ik druk bezig met schrijven van Mijn vriend Spider-Man en dat zal de komende tijd ook nog wel het geval zijn.

Mijn vriend Spider-Man gaat over wat het betekent om fan te zijn van de stripheld, hoe Spider-Man mijn leven en dat van anderen verrijkt heeft en wat we van de strips kunnen leren. Ik laat experts aan het woord over verschillende onderwerpen, waaronder rouwdeskundige Daan Westerink over de dood van strippersonages en Dan Hassler-Forest over superheldencultuur. Mijn vriend Spider-Man biedt een unieke kijk in de wereld van de stripliefhebber en gaat in bredere zin dus over fancultuur. Mijn ervaringen zijn immers vergelijkbaar met die van fans van andere fictiefiguren, fans van sporters, popartiesten en kunstenaars.

Meer verklap ik nu nog even niet.

Wie is er nu niet fan van Spider-Man?
Wie is er nu niet fan van Spider-Man?

Met het schrijven en gepubliceerd krijgen van dit boek komt een grote wens uit. Een paar jaar geleden ben ik aan het project begonnen, maar vooral de laatste twee jaar heb ik er veel aan geschreven. De afgelopen maanden heb ik geen freelance klussen meer aangenomen om mij volledig op Spider-Man te richten. Daarom heeft dit blog een stuk minder updates dan anders: aan het einde van de dag ben ik wel een beetje uit geschreven.

Ik ben erg blij met het vertrouwen dat de mensen van SubQ in het boek en mij hebben. De samenwerking verloopt erg goed.

SubQ is een jonge uitgeverij die beeldverhalen en boeken over strips uitbrengt. Ze is een samenwerking tussen Uitgeverij Q en crossmediale productiestudio Submarine. De eerste uitgave van SubQ was het indrukwekkende Deserteur van Halfdan Pisket.