Maandelijks krijg ik van veel uitgeverijen stapels strips toegestuurd. Daar zit veel moois tussen, maar niet alles is geschikt voor de bladen en opdrachtgevers waar ik voor schrijf. Toch wil ik deze uitgaven onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies en kunnen thematisch zijn, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen. Verwacht vooral veel recent verschenen strips, met zo nu en dan een album dat ik op dit moment lees en waar ik iets over kwijt wil.
Met Suske en Wiske: Boemerang brengen tekenaar Steven Dupré en scenarist Conz een unieke hommage aan het universum van Suske en Wiske.
Het verhaal speelt zich af in een futuristisch alternatief universum waar Theofiel Boemerang als een commerciële Big Brother over de wereld heerst. Enkel onze vrienden Suske, Wiske, Sidonie, Lambik en Jerom lijken in staat om deze nietsontziende booswicht voor eens en voor altijd te stoppen. Of toch niet?
In deze vlog neem ik een kijkje in het album en vergelijk ik deze hommagereeks met de andere lopende reeksen rondom de strippersonages Suske en Wiske.
Dit is deel twee van de stapel met postpakketjes vol nieuwe stripverhalen. In deze vlog De grote boze vos van Benjamin Renner en Staatsburger, het derde deel van Halfdan Piskets trilogie over het bewogen leven van zijn vader.
De Turks-Armeense James Pisket emigreerde naar Denemarken en had moeite met integreren. Over zijn leven in Denemarken gaat Staatsburger. Deze strip wordt uitgegeven door SubQ, de uitgeverij die ook Mijn vriend Spider-Man uitbracht.
Door alle drukte vorige week was ik nog niet aan de post toegekomen. Er ligt dus een aardig stapeltje pakketjes met nieuwe stripalbums op mij te wachten. In deze vlog neem ik de nieuwste albums door van Uitgeverij L.
Zoals Storm 31: Het gesticht van Krijs, Argus Jaaroverzicht 2018 en een nieuwe stripreeks genaamd Jylland. In de volgende vlog nemen we de rest van de post door.
Met deze vlog blijven we nog even in de sfeer van de Marvel superhelden. De advertenties voor Marvel comics in de uitgaven van Juniorpress vond ik vroeger altijd erg leuk om te zien.
Het waren vaak mooie coverillustraties met pakkende en grappige teksten om je nieuwsgierig te maken naar deze comics. Wat natuurlijk altijd lukte, want menig comic riep een brandend verlangen op om deze te kopen en te lezen.
Daarom een blik een stapel oude Juniorpres comics van weleer, die meteen een mooie sample geven van wat voor moois de uitgeverij toentertijd uitbracht.
De hele week ben ik met het overlijden van Stan Lee bezig geweest. Sowieso maakte zijn dood veel indruk op mij omdat Stan een van de belangrijkste schrijvers in mijn leven was. Hij heeft immers samen met Steve Ditko mijn favoriete personage ooit gecreëerd. Maar ook omdat ik de eervolle taak had om verschillende kranten en radioprogramma’s te woord te staan om te praten over de legende van Stan Lee. Donderdag was ik te gast bij Next Level Heroes om samen met Melvin van het geeky T-shirt bedrijf Dirtees te praten met Bas en Bardo over Lee. Deze uitzending komt vrijdagmiddag 16 november online. Check het YouTubekanaal hier.
Tussen Katers & Spraakwater is het geslaagde debuut van stripmaker en animator Ron Schuijt.
Het kwam in 2013 uit bij uitgeverij Syndikaat. Het verhaal draait om drie vrienden van in de twintig, hun pogingen om vrouwen te versieren en vooral om die vrouwen ook een beetje te snappen. Schuijts Tussen Katers & Spraakwater is humoristisch, goed geschreven en zit vol met lekkere dialogen en overpeinzingen. Bij huidige standaarden wellicht een beetje politiek incorrect, maar dat pleit alleen maar voor deze strip die ik van harte aanbeveel.
Mijn eerste kennismaking met de Hulk was de televisieserie met Lou Ferrigno en Bill Bixby in de hoofdrollen. Daarna raakte ik als jonge lezer al snel verslingerd aan de comics over dit interessante personage.
Spider-Man is mijn favoriet fictiefiguur ooit, maar de Hulk staat ook hoog in mijn favoriete lijstje wat betreft superhelden. Waarom de Hulk mij zo boeit, en waarom hij eigenlijk groen is en niet paars, oranje of geel, leg ik ook uit. Natuurlijk heeft de Groene Gigant in de loop der jaren heel wat veranderingen ondergaan en is hij ook wel van kleur verandert. Bij Marvel gaan ze graag alle kanten op met de Hulk en gelukkig kan dat ook allemaal met dit stripfiguur.
In Eh…zijn de beste vogelportretten van Paul Faassen bijeengebracht. Met water en verf, en zonder tekst, tekent Faassen complete dialogen tussen de vogels op, die ons de wenkbrauwen doen fronsen of doen glimlachen.
De grap is natuurlijk dat vogels eigenlijk altijd een stoïcijnse uitdrukken hebben: je ziet een vogel nooit bedenkelijk kijken. Of schuldbewust. Of zelfs maar een ietsiepietsie blij of verdrietig. Waar wij als mensen met ons gezicht en onze wenkbrauwen een breed scala aan mogelijkheden hebben om uitdrukking te geven aan onze emoties, moet de vogel het doen met één stel kraaloogjes. Toch ga je van alles zien in de blikken van de vogels van Faassen. Tenminste, dat is de bedoeling. Daarnaast toon ik in deze vlog nog ander cartoonwerk van Paul Faassen zodat je een idee hebt van wat hij allemaal maakt.
Douwe Dabbert, Tom Poes-strips en ontelbare andere beeldverhalen. De grafische erfenis van Piet Wijn (1929-2010) is enorm rijk en oogstrelend. Wijn maakte prachtige, levendige illustraties. Douwe Dabbert is mijn favoriet.
In deze vlog blader ik door een catalogus van Wijns werk, uitgegeven door het Stripmuseum in Groningen in 2005. De expositie heb ik toen niet gezien, maar ik ben heel blij dat ik deze catalogus heb. Hij is namelijk niet meer te krijgen. Maar dankzij YouTube kan ik jullie er toch deelgenoot van maken. Al bladerend kwamen er allerlei gedachten in me op over Wijn, strips en de onderwaardering die er in Nederland voor kunst lijkt te zijn.
Ik vind het heerlijk om dit soort vlogs op te nemen. Niet alleen kan ik zo tekenwerk laten zien dat me raakt, ook kan ik zo het een en ander kwijt wat er in me opkomt. Het is de belangrijkste reden waarom dit jaar drie keer per week ben gaan vloggen. Vloggers die ook zo te werk gaan zijn onder andere Richard Friend en Richard van Diversity & Comics.
Een nieuw postpakket met strips en dus een nieuwe vlog over twee heel uiteenlopende stripboeken. Uitgeverij Scratch geeft al een paar jaar heel goede beeldverhalen uit en ik lees die graag.
Ook zijn dat vaak precies de strips waar mijn opdrachtgevers enthousiast van worden. Daarom besteed ik relatief veel aandacht aan Scratch Books.
(Al zal ik zeker nog heel veel vlogs gaan maken over comics, geen zorgen!)
Het leuke aan postvlogs maken vind ik dat ik zelf vaak geen idee heb wat er in het pakket zit. Dat maakt het eigenlijk een first reaction video, zoals je er nu heel veel zit over filmtrailers. Soms pakt dat goed uit, wanneer het een strip is die ik goed ken en leuk vind. Soms zitten er beeldverhalen in zo’n pakket die niet meteen mijn smaak zijn of ver van me afstaan.
Het gaat er mij vooral om jullie te laten zien wat er recent is uitgekomen. Ben benieuwd wat jullie van deze strips vinden. En of jullie blij zijn met dit soort integrale uitgaven van oude stripreeksen.
Van stripmaakster Ilah is een nieuw Cordelia-album verschenen: Tot op het bot. Hierin krijgt het alter ego van Ilah voor het eerst in haar leven een hondje.
Ilah maakt semi-autobiografische strips over haar gezin, liefde en seks en is vooral in België bekend. Haar strips lijken dus wel wat op het werk van Maaike Hartjes, Barabara Stok en Jan Kruis. Kruis tekende zichzelf en zijn gezin niet letterlijk in Jan, Jans en de kinderen, maar baseerde de personages wel op zijn gezinsleden en putte vaak uit eigen ervaringen voor zijn verhalen.
De cover van Spawn #88 is heel toepasselijk op Halloween:
Na ongeveer tweeënhalve maand Spawn comics lezen heb ik nummer 100 bereikt. Dat nummer is een mijlpaal op zich, maar wat mij vooral opvalt is dat ik nog geen genoeg heb van deze serie. Dankzij Spawn was het de afgelopen tijd elke dag Halloween, want het verhaal heeft nogal wat horrorelementen. Spawn is immers opgestaan uit de dood en wordt geacht te strijden voor de demon Malebolgia uit de hel. Hij moet de oorlog tussen hemel en hel beslechten. Zelf ziet hij er ook niet heel fris uit: beetje een combi tussen een zombie en een superheld.
Verrassende wendingen Het leuke aan de serie is dat schrijver Todd McFarlane en later ook Brian Holguin alle kanten opgaan en vaak met verrassende wendingen komen. Daarom vind ik het dus nog steeds fijn om Spawn na honderd nummers te lezen. Bijvoorbeeld, Spawn bestrijdt de misdaad met harde hand. Als kindermoordenaar Billy Kincaid na een veel te korte straf op vrije voeten komt en meteen weer jacht maakt op kinderen, executeert Spawn hem. De comic erna gaat volledig over Kincaid die er langzaam achter komt dat hij in de hel verkeert. Veel comics later komt zijn geest weer op aarde en neemt hij bezit van mensen, waardoor Spawn weer met hem te maken krijgt.
Je ziet dat McFarlane een scala aan bekende verhaalelementen gebruikt, maar uiteindelijk toch met een heel nieuw origineel en spannende strip komt. Dat vind ik er zo goed aan. En ik geniet erg van de bijpersonages zoals de wraakengel Angela en de rechercheurs Sam Burke en Twitch Williams.
Ook heb ik genoten van de prachtige, levendige en expressieve tekeningen van McFarlane en Greg Capullo. Op dit moment moet ik erg wennen aan de tekenstijl van de nieuwe tekenaar Angel Medina die het vanaf #100 overnam van Capullo.
Angela. Greg Capullo.
Need More Halloween
Die dagelijkse injectie van de Halloweeneske Spawn had ik wel nodig de afgelopen maanden. Behalve de nieuwe Halloweenfilm die ik recent in de persvoorstelling zag en waar ik van genoten heb, heb ik dit jaar niet veel aan dit leuke feestje gedaan. Nou ja, ik heb wel meerdere vlogs gemaakt die aan Halloween verwant zijn, maar daar is het dan ook wel bijgebleven. Die vlogs liepen op YouTube ook niet zo heel goed. Kennelijk kunnen andere Halloweenfans mijn kanaal nog niet vinden. Toch vond ik het leuk om ze te maken. Creatief bezig zijn met je favoriete feestdag, beter kan haast niet.
Tenzij Halloween ook meteen mijn geboortedag was geweest. Jarenlang werd ik op mijn verjaardag gemarteld met het feit dat de Koningin ook haar verjaardag vierde, maar sinds Prins Pils koning is, heb ik daar gelukkig geen last van. Ik had het echter nooit erg gevonden als ik op 31 oktober geboren was. Het was dan nog toffer geweest als ik dan ook in de Verenigde Staten was geboren. Het land waar Halloween gemeengoed is.
Ik had graag in New England gewoond of in Maine, een van de provincies aan de Oostkust waar spookverschijnselen een mooi passend decor hebben. Stephen King laat zich al jaren inspireren door Maine. In ieder geval staat een bezoek aan Salem en dat soort plekken nog op mijn verlanglijstje. Tot het zover is, want die reis laat nog wel even op zich wachten, vermaak ik me met Halloweenfictie zoals Spawn.
The Walking Dead is sinds 2003 een zeer succesvolle stripserie van schrijver Robert Kirkman en het is natuurlijk ook een bekende tv-serie.
In deze vlog laat ik je de strips van Kirkman, Tony Moore en Charlie Adlard zien én praat ik over het nieuwe geeky YouTube-programma Next Level Heroesvan Bas van Teylingen en Bardo Ellens waarin ik te gast was. We hebben het hierin namelijk over The Walking Dead.
En dit is de eerste aflevering van Next Level Heroes:
