Maand: december 2019
Op de DUTCH COMIC CON WINTEREDITIE 2019 interviewde ik een aantal leuke en opvallende cosplayers, zoals deze JOKER. Tegenwoordig heb je veel keus als je als Joker wil cosplayen, want er zijn aardig wat animatiefilms en live-action versies. Nick koos voor de nieuwste versie uit de film JOKER, met Joaquin Phoenix in de hoofdrol. Soms is Nick ook een Ghostbuster.
Check zijn instagram hier.
Alpha Flight Classics vol 2 van John Byrne ben ik nu aan het lezen. In deze vlog laat ik je een paar prachtiggetekende scènes zien van de tekenmeester.
Privé leven
Allereest: voor Submarine Channel mocht ik een top 5 van de vreemdste versies van de Kerstman in comics schrijven. Die kun je hier lezen.
En dan nu door met wat ik je eigenlijk wilde vertellen…
Laatst zat ik een live-stream te kijken van de Amerikaanse striptekenaar Ethan Van Sciver, waarin hij taarten ging halen tijdens Thanksgiving. Gefascineerd heb ik de veertig minuten durende video tot me genomen.
Van Sciver is niet alleen een fantastische tekenaar, hij heeft ook een onderhoudend en levendig YouTube-kanaal waarin hij praat over Star Wars en wat daar tegenwoordig allemaal mis mee is, en over strips maken.
‘Uncle Ethan’ zoals z’n fans hem noemen, is ook een van de prominente gezichten van de ComicsGate-beweging. Daar vertel ik je in een andere post graag meer over, want dat is een boeiend onderwerp op zich.
Aan het begin van de video zat Ethan achter het stuur en vertelde hij dat ze een chronisch tekort aan taarten hadden in huis. We reden met hem mee naar een winkel waar hij al streamend enkele verschillende pies uitzocht. Niet alleen weet Van Sciver van zoiets prozaïsch een boeiend verhaal te maken, ook vind ik het fascinerend om te zien hoe zo’n farmer’s supermarkt er in New Jersey uitziet. Het halen van taarten is overigens een running gag in de vlogs van Ethan.
Waarom maak ik nu nooit van dit soort vlogs, vroeg ik mezelf later af. Niet alleen kan ik niet zoals Ethan van het alledaagse een spannend avontuur maken, ook heb ik schroom in het openbaar tegen een camera te praten. Ik richt liever de lens op een comic waar ik enthousiast over ben.
Ook voel ik de laatste weken een mededeelmoeheid die tegelijkertijd opkwam met mijn afkeer van sociale media. Het komende jaar wil ik daarom veel meer dingen voor mezelf houden in plaats van die te delen via Instagram of een vlog. Meer privé leven dus. Het filmkijkproject in de maand november maakte mij duidelijk hoe fijn het is om gewoon dingen voor jezelf te doen, zonder dat anderen meteen kunnen inhaken met hun mening over wat je net gezien hebt.
De laatste weken van december ben ik dan ook op vakantie. Zodra de laatste vlog van dit jaar online staat, ga ik even niet meer vloggen. 5 januari dit jaar publiceerde ik de 94ste vlog op mijn YouTube-kanaal, inmiddels zitten we over de 280. Ik heb dus heel wat afleveringen geproduceerd dit jaar. En de taart… eh, koek is even op.
In mijn vakantie laat ik sociale media links liggen. Mijn mail check ik zo min mogelijk, en ik zal zelfs minder YouTube kijken om zo los te komen van de spiraal van negativiteit die door het algoritme versterkt wordt.
Ik wil in mijn hoofd weer ruimte voor mijn eigen gedachten krijgen en inspiratie vinden in offline media zoals strips en boeken. En natuurlijk mijn brein even luchten in het bos of op het strand.
Renee Rienties is een stripmaker en illustrator. Ze maakt dagboekstrips getiteld ‘My Daily Life Comics’, wordt gepubliceerd in ‘Hollandsch Manga’ en is bezig met een langer stripverhaal. Reden genoeg om haar te spreken tijdens de Dutch Comic Con Wintereditie 2019.
Kwam ik zowaar King K. Rool, de schurk uit de Donkey Kong-games tegen op de Dutch Comic Con Wintereditie 2019.
Sahyr tekent ook manga. Check zijn instagram.
Zoals in de vorige vlog beloofd nemen we dit keer Stripblad Zone 5300 door. Een magazine over strips, cultuur en curiosa. Zo kun je eens kennismaken met dit magazine, mocht je het niet kennen.
Op Thanksgiving Day maken ze er bij de American Book Center een echt feestje van met extra kortingen voor vaste klanten. Dus ging ik dit jaar even een kijkje nemen en met een paar mooie comics en een boek naar huis, die ik je graag laat zien in deze buitvideo.
Lianne Hazendonk aka SPACEMONSTER ARTS is illustrator, stripmaker en een enorme fan van Dugneons & Dragons. En daar maakt ze op dit moment ook een stripverhaal over.
Ik sprak haar tijdens de Dutch Comic Con Wintereditie.
Check ook haar instagram voor de laatste updates.
Maandag 2 december 2019
Omdat mijn ‘Mijn lijst’ op Netflix heel veel titels bevatte waar ik maar niet aan toekwam, besloot ik om in de maand november elke dag een film te gaan kijken.
Om mezelf alle rust te gunnen voor dit project, besloot ik er online niets over te zeggen. Mijn eerste impuls was namelijk om elke dag op Instagram te plaatsen welke film ik had gekeken en te zeggen wat ik ervan vond. Maar dan kreeg ik vast van anderen te horen of zij die film leuk vonden of niet, en eerlijk gezegd had ik daar geen trek in. Iedereen mag van alles vinden wat hij of zij wilt, maar ik hoef het niet allemaal te horen. Niets vervelenders wanneer je heel blij wordt van een film en iemand moet dan zo nodig vertellen wat er allemaal mis aan is.
Het werd dus een fijn privéproject. Iets voor mezelf. Je hoeft immers niet alles online te knallen.
De voorwaarden die ik mezelf stelde waren dat de film op Mijn lijst van Netflix moest staan, dat ik de film nog niet gezien had en dat ik hem helemaal af zou kijken.
Nu het december is kan ik concluderen dat het goed gelukt is om elke dag een film te kijken. Er waren maar drie avonden dat ik er geen zin in had. En op een van die avonden heb ik vooral veel YouTube-filmpjes gekeken, want daar liep ik toen weer achter mee.
In totaal heb ik 26 films van mijn Netflix-lijst kunnen schrappen en zag ik een film bij mijn maatje Paul: Terminator Genisys.
Een van de films op mijn lijst had ik al eerder gezien, besefte ik na vijf minuten. Toch was The Power of Greyskull: The Definitive Story of He-Man and Masters of the Universe boeiend genoeg om nog eens te kijken.
Het voelde fijn om eens toe te komen aan de films die ik altijd al eens wilde zien. Ze stonden niet voor niets op Mijn lijst. Het voelde alsof ik een taak die ik me had voorgenomen uitvoer en afmaakte. En dat voelde goed.
Ook heb ik me met iedere film goed vermaakt. Zelfs met Terminator. Dat kwam deels doordat ik hem samen met Paul zag, maar ook omdat het Arnold vs Arnold was. En het feit dat je twee uur lang naar Emilia Clarke kunt kijken compenseert volledig het feit dat er qua tijdrijzen geen touw vast viel te knopen aan deze Terminator-aflevering. Logica was ver te zoeken. Laten we eerlijk zijn: na Terminator 2: Judgment Day hadden ze gewoon met deze serie moeten stoppen. Wie nog niet overtuigt is van die stelling, kijkt Dark Fate nog maar eens. Wat een overbodige prul is dat.
Tot slot had ik eindelijk weer eens het gevoel iets te doen met het gegeven dat ik eigenlijk filmwetenschapper ben van beroep. Omdat ik doorgaans voor mijn werk veel moet lezen en tv-series kijk, schiet het filmkijken er vaak bij in. Dat vind ik eigenlijk heel jammer, want ik hou erg van dit medium. Dat is waarschijnlijk de belangrijkste les die ik leerde van deze kijkmaand.