Het moet een hele opgave zijn om dagelijks te vloggen. Toch zijn er aardig wat videomakers op YouTube die dat doen, in ieder geval voor een bepaalde periode.
Casey Neistat, Viva Frei en Cody Wanner hebben allemaal dagelijks gevlogd. Wanner slechts één jaar, maar daarin groeide zijn aanhang gigantisch. Neistat heeft een veel langere periode dagelijks een video gemaakt en geüpload.
Door een vast ritme aan te houden bouw je een groot publiek op, mensen vinden het fijn om dagelijks even met je mee te kunnen kijken. Wat dat betreft lijkt het veel op dagelijks bloggen, of elke dag een foto op Instagram plaatsen. Video is echter bewegend beeld en daardoor veel levendiger dan foto’s of teksten.
Vriendschap
Ik merkte dat ik me na een tijdje heel betrokken voelde bij de dagelijkse bezigheden van Neistat. Simpelweg omdat ik hem iedere dag zag, kreeg ik een gevoel dat ik hem kende. Nu hij tegenwoordig sporadischer video’s upload, maak ik me wel eens zorgen of het wel goed met hem gaat als hij een tijdje niets van zich heeft laten horen op YouTube. Net als bij mijn vriendschap met Spider-Man is hier sprake van een parasociale relatie, waarbij de illusie wordt gewekt dat je de ander heel goed kent, terwijl de vlogger geen idee heeft wie ik ben. Ja, misschien herkent hij je naam op een gegeven moment als je vaak reageert op de vlogs. Maar in het geval van Casey, die duizenden reacties krijgt op zijn video’s, is dat waarschijnlijk niet het geval. Hij heeft inmiddels ook al bijna 11 miljoen abonnees.
Als je dagelijks een video maakt, komt je hele leven in het teken van je vlogs te staan. Alles wat je meemaakt, over ieder moment kun je nadenken of dat onderdeel van je vlog moet zijn. Waarschijnlijk ga je er zelf bewust op uit om je vlogs interessant te maken.
Ik zou zo’n dagelijks ritme niet lang volhouden. Ook al heb ik jarenlang iedere dag geblogd en een paar jaar dagelijks een fotodagboek bijgehouden, video’s maken is veel arbeidsintensiever dan schrijven. Ook betwijfel ik of mensen iedere dag een video van mij zouden kijken. Dus de kijkcijfers zullen per vlog tegenvallen. Bij enorme abonnee-aantallen als die van Casey maakt het niet uit dat een abonnee niet iedere video bekijkt. Zijn video’s worden nu tussen de 1 en 2 miljoen keer bekeken. Dat betekent dat ongeveer 10 procent van het aantal abonnees naar een nieuwe aflevering kijkt.
Vlogmas
Toen de Stripvlogger de maand december aan Vlogmas deed, was dat toch heel erg leuk om te volgen. En de video’s werden relatief goed bekeken. Marcel had het ook van tevoren aangekondigd dat hij deze uitdaging aanging. Het wedstrijdelement maakt dan ook dat je meeleeft. Je bent benieuwd of het hem lukt of niet. En benieuwd naar waar hij dan iedere nieuwe dag weer mee komt.
Het lijkt me een interessant experiment om elke dag te gaan vloggen. Misschien dat ik het ga doen voor een korte periode. Een week of wellicht twee weken. Gewoon om te ervaren hoe dat is en welke (positieve) effecten dit op mijn kanaal heeft. Misschien dat het mysterieuze algoritme van YouTube hierdoor mijn video’s beter onder de aandacht gaat brengen, zodat ik meer kijkers krijg.
Het geeft me ook de mogelijkheid om sneller op bepaalde onderwerpen in te springen. Nu frustreert het mij nog wel eens dat ik een voorraad aan video’s heb die eerst online moeten omdat ze anders misschien te oud zijn, terwijl ik eigenlijk alweer nieuwe video’s wil maken. Het blijft ook een strijd tussen content maken en de video die je net online hebt gezet genoeg tijd geven om gezien te worden. Wat een goede publicatiefrequentie is, weet ik wat dat betreft nog steeds niet. En omdat ik twee kanalen run, die deels door dezelfde abonnees gevolgd worden, is de kwestie van de publicatiefrequentie nog wat ingewikkelder.
Het vloggen blijft me fascineren.
