De eerste Amazing Spider-Man-comic van Nick Spencer stelde niet teleur. Na 8 jaar Dan Slott lijkt Peter Parker weer een beetje op zichzelf. We hebben nog een lange weg te gaan en een comic is nog niet genoeg om mij gerust te stellen, maar ik heb goede hoop.
Minpunt van Amazing Spider-Man #1 (of #802) vond ik het tekenwerk van Ryan Ottley. Hoewel hij beter tekent dan Humberto Ramos, vind ik zijn stijl toch wat te cartoonesk.
Ook vind ik het idee dat Peter Parker de schurk Boomerang als huisgenoot zou hebben een beetje ongeloofwaardig. Hij is wetenschapsredacteur bij de Bugle en heeft toch twee huisgenoten nodig om de huur te kunnen betalen? Spencer geeft als reden dat Peter Boomerang zo in de gaten kan houden, maar een erg slimme oplossing lijkt me dit niet. De kans dat Boomerang ontdekt dat zijn huisgenoot Spider-Man is, lijkt me behoorlijk groot en niet op te wegen tegen de andere reden.
Verder ben ik blij dat Spencer snel lijkt af te willen rekenen met plotlijnen die door Slott zijn uitgezet. Peters leven ligt in duigen. Kingpin is de nieuwe burgemeester van New York en laat alle superhelden opjagen behalve Spider-Man. Dit zet kwaad bloed bij zijn collega-superhelden. Ook heeft Peter problemen vanwege het feit dat Doctor Octopus een tijdje Spider-Man en Peter Parker is geweest. Peter heeft dankzij Octopus zijn doctorstitel gehaald, maar omdat Octopus zijn onderzoek op zijn eigen werk baseerde, lijkt het alsof Peter plagiaat heeft gepleegd. Hierdoor verliest Peter zijn baan bij de Bugle als wetenschapsredacteur en is tante May erg in hem teleurgesteld.
In tegenstelling tot de Peter van Dan Slott, neemt deze versie de verantwoordelijkheid hiervoor zelf op en is daarmee een stuk volwassener. Peter beseft dat hij de oneerlijk verkregen titel had moeten teruggeven op het moment dat hij zichzelf weer was. In plaats daarvan hield hij de doctorstitel en het bedrijf dat Octopus oprichtte.
Peter die zich niet als mankind gedraagt zoals bij Slott is een stap in de goede (oude) richting. Dat hij zijn superkracht en slimmigheid gebruikt om erachter te komen wie er achter de invasie van ruimtewezens zit die New York bedreigt, vind ik ook erg positief. De Spider-Man van Slott kon bijna niets zelf en mindere personages moesten hem altijd uit de brand helpen. Nu is Spider-Man weer het focuspunt van de comic. En maar goed ook: de strip heet immers Amazing Spider-Man, niet Amazing bijpersonages die eigenlijk niet boeien.
Ook vond ik het tof om dit moment tussen Peter en MJ mee te maken:
Of dit werkelijk betekent dat Peter en Mary Jane weer bij elkaar komen is natuurlijk nog maar de vraag. Waarom ze weer bij elkaar brengen als Brand New Day niet teruggedraaid wordt? Nou ja, het hield de mensen van Spider-Man Crawlspace ook bezig deze week. De recensenten op die site zijn ook blij met Nick Spencer als schrijver. Net als zij kijk ik uit naar het volgende nummer.
2 reacties op “De eerste Spider-Man-comic door Nick Spencer”
Denk je dat de comic terug op niveau komt? Het is een tijd geleden dat ik nog nieuw werk heb gekocht, en ben benieuwd.
Goeie vraag. Dat vind ik nog moeilijk te voorspellen na het lezen van slechts een deeltje. Maar wat ik wel kan zeggen is dat het niveau met Spencer hoger lijkt dan in de afgelopen 8 jaar met Slott. Dus noem me voorzichtig optimistisch.