Categorieën
Boeken Spidey's web Strips

Mijn boek ook te koop bij Athenaeum Nieuwscentrum

Van de week stond ik even te wachten bij Athenaeum Nieuwscentrum aan het Spuiplein in Amsterdam. Ik check dan meteen even wat voor strips ze te koop hebben. Noem het beroepsdeformatie. Tot mijn grote plezier zag ik mijn eigen boek ook in de kast staan:

Ook al is Mijn vriend Spider-Man al meer dan zeven maanden uit, het blijft een kick om mijn eigen boek zo in het wild tegen te komen.

Voor wie wil weten waar Mijn vriend Spider-Man precies over gaat, is hier de flaptekst:

De superheld Spider-Man (1962) is over de hele wereld bekend. Over hem verschenen inmiddels duizenden stripverhalen, films, games, animatie- en televisieseries. Journalist Michael Minneboo weet alles van Spider-Man en is al dertig jaar fan.

Naast zijn persoonlijke verslag gaat Michael Minneboo in gesprek met filosoof Ad Verbrugge, rouwdeskundige Daan Westerink, mediawetenschapper Dan Hassler-Forest, fancultuurexpert Linda Duits en stripmaker Steven de Rie. Aan bod komen kwesties als: Welke levenslessen kun je leren van Spider-Man-verhalen? Hoe bieden strips troost? Waarom hebben we in Nederland geen superhelden? Hoe word je een fan? En waarom moest Spider-Man scheiden?

Mijn vriend Spider-Man biedt een persoonlijke en luchtige kijk in de wereld van de fan en een blik achter de schermen bij uitgeverij Marvel. De biografie van Peter Parker en een overzicht van de beste Spider-Man-verhalen ontbreken uiteraard niet.

Kortom, hou je van strips? Hou je van superhelden-films? Ben je zelf ergens fan van? Ben je opgegroeid in de jaren tachtig? Of gewoon nieuwsgierig naar fancultuur? Dan is dit boek voor jou!

Categorieën
Strips

Superhelden portrettengallerij

Donderdagavond stond ik voor een dichte deur bij Henk Comics en Mangastore in Amsterdam. Kennelijk sluit de winkel op koopavond ook gewoon om 19 uur. Nou ja, gelukkig was de etalage mooi.

Allemaal Marvel Legacy Covers op een rij, vormde het geheel een mooie portrettengalerij.

Niet dat ik als striplezer nu echt zit te wachten op de Legacy-verhaallijn. Ik ben event-moe. Technisch gesproken is het geen event trouwens maar een relaunch. Ik las het eerste deel en haakte al een beetje af bij het idee dat het eerste Avengers-team een miljoen jaar voor Christus bestond. Daarna raakte ik vooral verveeld toen ik de rest doornam. Verveeld en verdwaald eerlijk gezegd. Nu is het natuurlijk nog maar een eerste deel, maar erg enthousiast werd ik niet.

Whatever. Het geheel klinkt te veel als een high conceptverhaal. Na jaren stunten en events zou ik graag gewoon weer ouderwets boeiende Marvel-verhalen lezen. Daarvoor zal ik oude uitgaven erbij moeten pakken, vrees ik.

En dat laatst is ergens wel ironisch, want als ik de opzet van Marvel goed begrepen heb, willen ze juist de nostalgische lezer bedienen met deze serie. Na jaren alternatieve versies van bestaande superhelden in de spotlight te hebben gezet, een zwarte Captain America, een zwarte tiener van vijftien die een tijdje Iron Man, euh Person, was, en een vrouwelijke Thor, wil Marvel nu juist weer de oude bekende superhelden benadrukken. Ze hebben zelfs de nummering van de comics weer aangepast naar het oude systeem. Amazing Spider-Man is dus binnenkort opeens aan nummer 800 toe. Ik heb nooit bezwaar gehad tegen meer diversiteit in de cast van Marvel, maar zie liever boeiende, originele superhelden dan bijvoorbeeld een zwarte stand-in voor Captain America. Geef mij dan maar Luke Cage, Black Panther of Blade.

Maar goed, misschien zie ik het hele Legacy-verhaal te somber in. Deze vlogger is namelijk heel enthousiast:

Categorieën
Spidey's web Strips

Badass MJ

Mary Jane Watson is een stoere vrouw.

Spectacular Spider-Man #245. Script J.M. DeMatteis. Art Luke Ross & John Stanisci.

Ze slaat vijanden van zich af. Ook die van Spidey. Lois Lane mag dan iedere andere comic ontvoerd worden en bevrijd moeten worden door Superman, Mary Jane gaat superschurken te lijf met een honkbalknuppel als het moet.

Dit strookje heb ik dan ook opgenomen in Mijn vriend Spider-Man om te laten zien dat MJ voor niemand bang is:

Amazing Spider-Man #292. Tekeningen: Alex Saviuk.

Veel schrijvers van comics en programmamakers kloppen zichzelf op de schouders omdat ze stoere vrouwen creëren die als voorbeeld kunnen dienen. Denk bijvoorbeeld aan de cast van Star Trek Discovery. Maar wie de Amerikaanse stripgeschiedenis een beetje kent, en dan heb ik het met name over superheldenstrips, weet dat dit genre vol zit met dit soort positieve voorbeelden. Mary Jane is daarvan een van de mooiste. Ik ben dan ook echt fan van haar.

Dit geldt natuurlijk niet alleen voor superheldencomics of strips in het algemeen. Er schieten me ook meteen een paar goede voorbeelden binnen van tv-series en films. Buffy Summers, Willow, Scully, Supergirl. En Clarice Starling uit Silence of the Lambs, Princess Leia uit Star Wars.

Welke stoere/heldhaftige vrouwen hebben jou geïnspireerd?

 

Categorieën
Media Mike's notities

Fakebook definitief gesloten

Begin januari hakte ik de knoop door en verzocht het team van Fakebook om definitief mijn profiel en pagina’s te verwijderen.

Dat kwam onder andere door een paar artikelen die ik op het blog van Frank Meeuwsen had gelezen, zoals deze en deze.

Wanneer een verzoek indient om je Fakebookaccount te verwijden, krijg je een mailtje van ze waarin ze zeggen dat dit proces ongeveer 14 dagen gaat duren. Natuurlijk kost het veel minder tijd, maar waarschijnlijk hopen ze dat je in die periode spijt krijgt en de boel weer her-activeert. Of dat je per ongeluk ergens op een like-button drukt. Dan schijnt alles ook weer online gezet te worden.

Hallo Michael,

We hebben een aanvraag ontvangen om je account permanent te verwijderen. Je account is gedeactiveerd op de website en zal binnen de 14 dagen worden verwijderd.

Indien je geen aanvraag hebt ingediend om je account te verwijderen, meld je dan aan op Facebook om de aanvraag te annuleren:

https://www.facebook.com/login.php

Met vriendelijk groeten,
Het Facebook Team

Op zich kun je die overdenkperiode ook als iets positiefs zien, want er zullen vast mensen zijn die spijt krijgen van het wissen van hun account. Jarenlang geloofde ik dat ik Fakebook nodig had om mijn werk als freelancer onder de aandacht te brengen bij mijn lezers. En dat ik via dit sociale mediaplatform aandacht voor mijn boek kon krijgen.

Tot op zekere hoogte is dat natuurlijk ook zo. Maar inmiddels weet iedereen op Fakebook wel dat ik Mijn vriend Spider-Man heb geschreven. Door mijn aanwezigheid op Fakebook ben ik als freelance journalist bekender geworden. Ook reageerden veel mensen vaak op de linkjes die ik plaatste naar mijn blog. Ze reageerden het meeste op Fakebook zelf, niet zo zeer op mijn site.

Foto: Linda Delis.

Algoritmevrijleven
Toch stond het leven naar een opgelegd algoritme – Fakebook bepaalt wat je ziet en wat niet, en wie er bovenaan de tijdlijn komt te staan – steeds meer tegen. Het najagen van likes maakt mij ongelukkig. Daarvoor ben ik niet op de wereld gezet.

Daarbij besefte ik opeens het volgende: de mensen die ik constant om aandacht moet vragen om mijn teksten en andere dingen te lezen, en die niet zo nu en dan de moeite nemen om mijn site te checken of een rss-feed te gebruiken, zijn waarschijnlijk niet echt geïnteresseerd. Zelf merk ik dat ik automatisch de blogs en sites op zoek die mij boeien. Daar heb ik het speeltje van Mark Zuckerberg niet voor nodig. En de rivier aan content waar ik wel eens uit verveling op klikte maar die me niet echt boeide en ik nu alweer vergeten ben, kan ik prima missen.

Heb ik vanaf nu minder lezers? Jammer dan. Ik leef niet van advertenties op mijn blog. Ik ben van niemand afhankelijk. Ik doe hier wat ik wil. Vind je het leuk wat ik publiceer, wees welkom. Boeit het je niet, ook goed.

Maffia
Tot slot wens ik niet langer afhankelijk te zijn van een Amerikaans bedrijf dat allesbehalve zuiver op de graad is. Veel ex-werknemers kruipen publiekelijk door het stof omdat ze voor Mark Zuckerberg bewust elementen in Fakebook hebben gebouwd die verslavend zijn. Hoe langer je op Fakebook doorbrengt, hoe meer geld de miljardair aan je verdient.

Fakebook is een enorm onbetrouwbare partij om mee samen te werken. Nog los van de privacyschendingen, veranderen ze om de haverklap het algoritme en de voorwaarden. Je weet eigenlijk niet goed waar je aan toe bent. Het is een beetje als geld lenen bij de maffia, of een de Godfather om een gunst vragen. Voordat je het weet vind je een afgehakt paardenhoofd in je bed. Nu ben ik geen vegetariër, maar daar dank ik toch vriendelijk voor.

Illustratie: Daan. (Check: Weblog.kurai.nl)

Het grappige is dat ik mijn vertrek van Fakebook niet echt merk als ik naar de statistieken van mijn site kijk. Het aantal bezoekers is ongeveer net zo hoog als in december.

Eerlijk gezegd denk ik niet dat de mensen die er nog wel op zitten, hebben gemerkt dat ik weg ben. Ik denk ook niet dat mijn actie veel navolging zal hebben, al trekken jongeren wel steeds meer weg van Fakebook omdat ze het vervelend vinden dat er zoveel ouderen op zitten.

(Ik zit overigens nog wel op instagram en WhatsApp, en ik weet dat deze apps ook eigendom zijn van Fakebook, dus helemaal bevrijd ben ik nog niet.)

Ik ben niet bij machte een einde te maken aan Fakebook. Dat hoeft ook niet, want er zijn genoeg mensen die daar wel aan hun trekken komen. Laat die daar lekker blijven plakken. Je kunt anderen niet sturen of hun gedrag veranderen. Wel kun je doen wat goed voelt en wat in je cirkel van invloed zit. In mijn geval is dat dus definitief afscheid nemen van een sociaal mediaplatform waar ik al jaren niet blij van word.

Mike out.

Categorieën
Minneboo leest Strips

Mockingbird

Heldin Mockingbird wordt geïntroduceerd in Marvel Team-Up #95 uit 1980 in een verhaal geschreven door Steven Grant.

Oké, Barbara (Bobbi) Morse kwam al in eerdere verhalen voor, maar dit keer voor het eerst in haar nieuwe identiteit als Mockingbird.

We komen niet zo heel veel over haar te weten in dit verhaal, maar zien haar wel in actie komen. Deze dame weet zichzelf prima te redden. Ze ontdekt dat SHIELD corrupt is en probeert Nick Fury hiervan op de hoogte te stellen. Ze krijgt hulp van Spider-Man.

Het tekenwerk is van Jimmy Janes en Bruce Patterson. De strip bevat mooie tekeningen van Janes vol met auto’s uit die tijd. De scène op het vliegveld ziet er precies uit als een opname uit een Amerikaanse televisieserie uit de jaren zeventig en riep bij mij dus nostalgische gevoelens op tijdens het lezen. Strips zijn net zo goed een tijdmachine voor de geest als muziek, films of tv-series.

Categorieën
Boeken Film

The Princess Diarist

Tijdens de opnames van de eerste Star Wars-film hield Carrie Fisher een dagboek bij. Jaren later kwam ze deze notitieboekjes weer tegen en dit leidde tot The Princess Diarist.

Carrie Fisher overleed op 27 december 2016. In dat jaar kwam ook The Princess Diarist uit. Ik heb altijd een zwak voor haar gehad. Niet alleen omdat ze Princess Leia Organa gestalte gaf in de Star Wars-films, al is mijn fascinatie voor haar toen wel begonnen. Fisher was behalve actrice ook een zeer humoristische schrijver en scriptdoctor. Ik las Postcards From the Edge en keek de verfilming darvan. Ook zag veel optredens van haar in talkshows en lezingen waarin ze niet onder doet voor menig stand-upper. In mijn werkkamer hangt een foto van Fisher toen ze in Nederland op promotietoer was voor Star Wars: Episode IV.

Ik kocht The Princess Diarist laatst omdat ik heel benieuwd was naar de achterdeschermen-verhalen van deze beroemde filmset. Carrie was 19 toen ze gecast werd als Princess Leia en had nog weinig ervaring als acteur. Naar eigen zeggen had ze ook nog niet zo veel ervaring met mannen, maar toch kreeg ze een affaire met Harrison Ford die toen veertien jaar ouder was, getrouwd en twee kinderen had.

In The Princess Diarist vertelt Fisher voornamelijk over die affaire. De dagboekfragmenten bestaan uit poëzie en overpeinzingen. Daaruit blijkt vooral hoe onzeker Fisher toentertijd was.

Fisher en Ford achter de schermen tijdens opnames van The Empire Strikes Back.

In het laatste gedeelte van het boek vertelt Fisher over hoe zij de roem die het spelen van Leia met zich mee bracht, heeft ervaren. Ze is duidelijk geen fan van signeersessies op comic cons. Ze noemt het signeren voor geld een lap dance doen:

‘When I was initially approached about going to Comic-Con, the giant comic book convention, I said, “I wouldn’t be caught dead at one of those has-been roundups.” But, as it turns out, I’ve been caught alive at those roundups often enough to wish I was dead.’

Ze heeft wel veel bewondering voor de fans, hun toewijding raakt haar:
‘There’s something incredibly sweet and mystifying about people waiting in line fors o long. And with very few exceptions, the people you meet while lap dancing are a fine and darling lot.’

In The Princess Diarist heeft Fisher enkele dialogen met fans opgenomen. Of noem het eigenlijk maar monologen, want sommige ratelen kennelijk aan een stuk door. De mensen vertelden haar de meest gekke en persoonlijke dingen. Deze sectie is zeer amusant om te lezen. Het boek is openhartig en geschreven met veel humor, zoals we van Fisher gewend zijn. Toch vond ik het een teleurstelling.
De Star Wars-fan die veel wil lezen op wat er op de set gebeurde, hoe sommige scènes zijn gedraaid en dat soort dingen, kan dit boek overslaan. Wie wil weten wat er ongeveer in het hoofd van de negentienjarige Fisher omging: sla The Princess Diarist gerust open.

Het audioboek dat Fisher zelf insprak kreeg laatst een Grammy Award voor beste luisterboek.

Categorieën
Minneboo leest Strips

Spider-Man-lezing op het Spreekbotenfestival

Zaterdagavond 3 februari geef ik een lezing op het Spreekbotenfestival in Leeuwarden. Het festival wordt georganiseerd door stichting Explore the North.

Mijn lezing vindt plaats op een van de rondvaartboten in De Koperen Tuin, gelegen in Stadspark De Prinsentuin. Aanvang 20 uur. Ik zal ongeveer een half uur spreken, daarna is er tijd voor een Q&A en verkoop ik nog wat boeken als mensen die willen hebben.

De lezing gaat natuurlijk over mijn boek Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur. Ik vertel onder andere welke belangrijke levenslessen we van Spider-Man kunnen leren, wat Spider-Man de beste fictiefiguur ooit maakt en ik laat enkele toffe fragmenten zien.

Op de site van de organisatie staat het volgende over zaterdagavond:

Zaterdagavond kun je luisteren naar de spreekbeurten van tientallen gepassioneerde Friezen en andere fanaten over hun bijzondere fascinaties. Je kunt je verdiepen in ‘Blind vertrouwen op mijn geleidehond’, een spreekbeurt door Hilda Snippe (en haar hond!), ‘De ontmoeting met de 100-jarige Bunny’ door Jacco de Boer, de wondere wereld van popfotograaf Nick Helderman of luister naar Ilja Nieuwland, een Fries fundamentalist met een dinosaurussenobsessie. Je loopt van boot naar boot, door de sfeervol verlichte Prinsentuin, om je te laten inspireren door 30 minuten durende spreekbeurten van bekende en onbekende sprekers, waarmee je zelf ook in gesprek kunt gaan. Michael Minneboo laat in een spreekbeurt over zijn boek Mijn vriend Spider-Man onder andere zien welke levenslessen we kunnen opsteken van de Spider-Man. Michael weet alles van Spider-Man en is al dertig jaar fan. Nanne Nauta is één van de Grote Drie flarfdichters van Nederland, en ja: flarfpoëzie is een bestaand genre binnen de Nederlandse literatuur. Raoul de Jong neemt het publiek mee in zijn boek ‘Manifest voor de Dromer’. Het gaat best goed met ons, maar daar hebben we het eigenlijk nooit over. Hoe komt dat?

Dit is slechts een tipje van de sluier: er zijn nog veel meer bijzondere, boeiende, rare en/of ontroerende onderwerpen te ontdekken tijdens het Spreekbotenfestival.

Leeuwarden is dit jaar culturele hoofdstad van Europa.

Categorieën
Strips

Stan’s Soapbox

Jarenlang had Stan Lee een column op de redactionele pagina’s van Marvel Comics: Stan’s Soapbox.

Hier zijn twee afleveringen van de schrijver zonder wie het Marvel Universum helemaal niet had bestaan.

In de eerste column schrijft Stan over de Captain America tv-film met Reb Brown. Hiervan zijn er uiteindelijk twee gemaakt. Als het goed is kun je die nog wel op YouTube vinden. Ze zijn in ieder geval heel andere koek dan de huidige Marvel-films.

https://www.youtube.com/watch?v=QzE4Hv6Z-yk

Ook geeft Stan antwoord op de vraag of hij religieus is:

Uit: Marvel Team-Up 91 (Maart 1980).

In deze column vraag Lee de lezers om hulp, want hij heeft toch moeite met de formule voor een goede animatieserie uit te vogelen:

Uit: Marvel Team-Up #96. (Augustus 1980)