Categorieën
Mike's notities Strips

Cosplayparade op de Dutch Comic Con wintereditie

Voor mij bestond de Dutch Comic Con Wintereditie 2017 uit heel veel leuke gesprekken met cosplayers, andere geeks en oude bekenden.

Voor het eerst zat ik op de Dutch Comic Con als auteur mijn debuut Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur te signeren. Eerder deed ik dat al op de Amsterdam Comic Con en dat waren twee heel leuke dagen geworden waarin ik aardig wat nieuwe lezers voor het boek wist te vinden. Op de DCC in Utrecht zat ik op uitnodiging van Seb van der Kaaden in de stand van de Stripglossy.

Voor de Dutch Comic Con beursspecial die gratis werd uitgedeeld en die door het team van de Stripglossy is gemaakt, schreef ik een artikel met negen toffe en gekke Spider-Man-feiten. Altijd leuk als mensen je vragen om je comickennis te verspreiden. Vooral als je net een boek uit hebt over een zeker Webhoofd.

Mooie Spider-Man in de beurrspecial getekend door Romano Molenaar.

Het was erg gezellig om een stand te delen met mensen als Fred de Heij, Willem Ritstier, Aimée de Jong, Mark van Herpen en Meinte strikwerda. Kennu Rubenis en zijn zus Lesley zaten bij ons om de hoek. Ik ken de meeste stripmakers al jaren en dus voelt zo’n dag dan al snel als een soort reünie.

Aan het begin van de dag waren Aimée en ik bijna wakker. Zij tekent al een paar dagen tot in de laatste uurtjes aan een stripproject en ik was gewoon duf.

Dat gevoel werd nog eens versterkt doordat een paar oude bekenden bij de stand langskwamen om een praatje met me te maken. Waaronder Melvin van Dirtees en Frank Mulder van de site De Nachtvlinders.nl. Een erg leuke horrorsite waar ik graag even op rondkijk. Frank was sowieso een held die dag, want hij kocht een exemplaar van Mijn vriend Spider-Man.

Frank Mulder: blogheld en horrorliefhebber met smaak voor goede boeken.

Remco Vlaanderen van Submarine Channel en mijn uitgeverij kwam ook even gezellig buurten. Voor hem was het de eerste keer Dutch Comic Con. Tonio van Vugt en Natasja van Loon, van het magazine Zone 5300 en de Stripdagen Haarlem waren op de beurs als Doctor Who en Wonder Woman. Zo’n team-up zou een interessante comic kunnen opleveren.

WonderTas en Doctor van Vugt. En ja, dat is een sonic screwdriver in zijn broekzak… 🙂

En ik kwam een paar mensen tegen die ik heb leren kennen op de Amsterdam Comic Con. Sommige van hen hadden mijn boek gekocht en hadden er gelukkig een positieve mening over.

Badass cosplayer Yakeem Pfluger, ook bekend als Urban Cosplay Ninja, heb ik ontmoet tijdens de Museumnacht in het Stripmuseum. Dit keer was hij niet als Spidey verkleed, maar als een personage uit een game. (Waar ik de naam van vergeten ben, sorry Yakeem.)

Van de Comic Con zelf kreeg ik niet heel veel mee, behalve dan dat er heel veel toffe cosplayers langs onze stand liepen. Daar zat ook een meisje tussen die als Batgirl verkleed was. Een van de tofste cosplayers vond ik het meisje dat als het personage uit The Ring was verkleed.

Ringu… Brrr… levensecht!
Leuke Supergirl-cosplayer.

De Kerstman kwam ook nog even gezellig langs. In het dagelijks leven leeft hij onder de schuilnaam Stef de Reuver. In de decembermaand is hij in te huren als Sinterklaas of Kerstman. In de Stripglossy staat een groot interview met Stef die een hoog knuffelgehalte heeft.

De Kerstman is ook een soort superheld…

Ook cosplayers Frankjee en Rutger Gret kwamen nog even buurten. Frank was weer verkleed als Popeye en Gret cosplayt al een tijdje als Lucky Luke. Volgend jaar doet hij dat zelfs officieel voor stripuitgever Dargaud.

Popeye, Dr. TWHIP! en Lucky Luke.

Dat we op de beurs dus ook meer andere stripfiguren zagen rondlopen zoals net genoemde personages en dat de Stripglossy een actieve rol had in de organisatie van de Dutch Comic Con dit keer, is wellicht een teken aan de wand, want volgend jaar vinden de Stripdagen van het Stripschap ook plaats bij de Dutch Comic Con. In Rijswijk bleek de beurs en de oude formule toch op sterven na dood te zijn.

Het vermengen van comicfans en het geekpubliek met de meer klassieke stripverzamelaar is wellicht een goed idee. Het verbreedt de doelgroep van de Comic Con en zou voor een kruisbestuiving tussen de twee stripwerelden kunnen zorgen. Mits die vieze bananendozen thuisgelaten worden en het Stripschap ook met nieuwe dingen weet te komen. Anders valt er voor de bezoekers van de Dutch Comic Con, die toch meer geïnteresseerd zijn in comics, geekstuff en tv-series er weinig te halen op dat gedeelte van de beurs.

Maar goed, we gaan het zien volgend jaar in maart. Maybe it will be magic!

Of ik dan ook weer zal signeren weet ik nu nog niet. Wel op de Stripdagen Haarlem een paar maanden later waar Uitgeverij SubQ een stand zal hebben.

Categorieën
Bloggen Mike's notities

Nog niet minder versnipperd

Het op vakantie gaan van bloggen en sociale media is me tot nu toe nog niet erg gelukt, al ben ik wel minder aanwezig op Fakebook en Instagram. Op dit blog ben ik vooralsnog heel actief geweest de afgelopen dagen.

Natuurlijk moet er aangekondigd worden dat ik signeer op de Dutch Comic Con. Ik vind dat erg leuk om te doen en dan moeten mensen ook weten dat je er op zaterdag zit. Om die mensen te bereiken, moet je dan alle sociale mediakanalen tot je beschikking inschakelen. Dat is de tijd waarin we nu leven. Hetzelfde geldt voor het onder de aandacht brengen van mijn boek Mijn vriend Spider-Man. Zolang de eerste druk nog niet is uitverkocht, blijf ik dat natuurlijk doen. Daarbij is het veel te leuk om de foto’s en andere berichten die ik over het boek binnenkrijg niet te publiceren.

Al raak je van al die activiteiten dus niet minder versnipperd.

Blogheld
Toch verlangen andere bloggers net als ik naar de tijd van het oude web. Het ‘nostalgische web’ zo je wilt. Mensen als Frank Meeuwsen bijvoorbeeld. Een van de Nederlandse bloggers van het eerste uur en auteur van het leuke boek Bloghelden dat in 2010 verscheen. Hij is weer een nieuw blog begonnen om op een eigen webstek te kunnen publiceren wanneer en wat hij maar wil. In de afgelopen jaren is hij meerdere blogs begonnen volgens mij, en kwam ik hem daar geregeld tegen. Digging The Digital is zijn nieuwste. Hier publiceerde hij dit interessante stuk over het IndieWeb.

Daar hebben we het namelijk over als je een eigen website op een eigen server hebt, het web dat niet is ingenomen door grote bedrijven als Google of Fakebook.

Click till you die
Edwin Mijnsbergen had daar ook een boeiend stuk over en over hoe de updates vaak door commerciële redenen worden ingegeven. Zelf word ik behoorlijk moe van app-updates. Ik snap dat updates soms noodzakelijk zijn om ervoor te zorgen dat je ze veilig kunt blijven gebruiken. Waarom de ontwikkelaars echter telkens de neiging hebben om de werking van apps en de functies ervan ook aan te passen. Vaak zijn dat functies die de sociale interactie bevorderen, zodat je nog langer bezig bent met de betreffende app. Google, Fakebook en andere spelers willen maar dat we steeds langer met ze bezig zijn en daar worden apps op ingericht. We klikken ons nog eens dood.

Ik ben geen fan van al die aanpassingen. Daarbij zijn veel nieuwe functies erg opdringerig. Zo wil Instagram de hele tijd dat ik andere fakebookcontacten uitnodig voor de app. En het stoort mij nog steeds dat een algoritme mijn tijdlijn dicteert.

Hoe veel tijd ze tegenwoordig kwijt aan het uitzetten van dingen, dus met de negatieve kant van sociale media en smartphones, in plaats van dat we deze tools productief kunnen gebruiken? Ik weet het niet precies, maar gisteren besefte ik dat ik iemand ben die leeft bij: If it’s not broken, don’t fix it. Als het werk, laat het zo.

Categorieën
Strips

200 jaar Frankenstein op Stripdagen Haarlem

Van 25 mei t/m 3 juni 2018 vindt de veertiende editie van Stripdagen Haarlem plaats, als vanouds door de hele stad. Aangezien in 2018 precies 200 jaar geleden is dat Mary Shelley op negentienjarige leeftijd haar magnum opus Frankenstein or The Modern Prometheus publiceerde, is dat het thema van het stripfestival.

Tijdens de Stripdagen Haarlem wordt tien dagen lang het beeldverhaal in al zijn facetten belicht en de cross-over met andere kunstdisciplines benadrukt.

Hieronder het persbericht over de Stripdagen – het leukste stripfestival van Nederland en omstreken.

Shot van Bride of Frankenstein.

Shelleys boek is een baanbrekend werk dat ook nu nog actueel is, en dat zijn weg heeft gevonden in vele vormen van de populaire cultuur – en strips zijn geen uitzondering. Voor wie een opfrissertje nodig heeft: de jonge geleerde Victor Frankenstein creëert uit menselijke overblijfselen nieuw leven, maar al gauw ontsnapt zijn schepping: het uiterst intelligente wezen is vastbesloten om wraak te nemen op de schepper die hem zonder enige liefde losliet in een wereld die hem vijandig is gezind. Het boek ontstond als gevolg van een weddenschap – schrijf een griezelverhaal in één nacht – en zou van verstrekkende invloed blijken, niet alleen op de literatuur en populaire cultuur, maar ook op de wetenschap. Het ideaal van de maakbare mens dicteert het discours van de wetenschaps loso e zelfs meer dan ooit. Het boek zelf, de lm, de talloze strips die teruggrijpen op Shelley’s beroemde verhaal, de medische en techno- logische ontwikkelingen die eronder vallen: Stripdagen Haarlem behandelt het thema uitgebreid in al zijn facetten.

Film en strip
Naast het boek is er een andere bron die bepalend is geweest voor de Frankenstein-beeldvorming zoals de meesten die kennen: de Universal-films van James Whale uit de jaren 30 met Boris Karloff als het monster.

De Vloek van Bangebroek. Tekst en tekeningen: Gerard Leever.

Het is dié creatie, met vierkante kop en bouten in de nek, die in het collectieve geheugen staat gegrift, en waar veel beelduitingen zoals strips en parodieën op teruggrijpen. De film wijkt op een aantal essentiële punten af van het boek: zo komt de beroemde laboratoriumscène waarin het monster met behulp van elektriciteit tot leven wordt gewekt niet voor in het boek. Maar geen vrees: ‘elektriciteit’ zal op Stripdagen Haarlem niet ontbreken. En er wordt natuurlijk ruim aandacht besteed aan de strips die er met en over het Monster zijn verschenen. Ook Nederland heeft daarin zijn steentje bijgedragen, met onder meer De vloek van Bangebroek van Gerard Leever, Victor & Frenky van Daniel van den Broek en Ambrosius: Krankenstein van Gideon Brugman en Orion Roos.

Victor & Frenky door Daniel van den Broek.

Expo’s en randprogrammering
De aan dit thema verbonden hoofdexpositie zal deze editie plaatshebben in galerie 37PK (Grootheiligland 37, Haarlem). Aan de hand van het oorspronkelijke boek van Mary Shelley wordt het verhaal herverteld met behulp van fragmenten uit de talloze bestaande verstrippingen en geïllustreerde versies. Verder komen in de expo de morele, filosofische en wetenschappelijke aspecten uitgebreid aan bod, zoals het Godcomplex, nature versus nurture en de maakbare mens. Omdat dit thema’s zijn die ook in onze huidige maatschappij een bepalende rol spelen wordt er aan deze expositie een educatief programma verbonden, ontwikkeld door het stripjournalistieke platform Drawing the Times.

Uiteraard keert het thema ook terug in diverse andere expo’s en in lezingen, lmprogramma’s, muziekvoorstellingen, theaterproducties en rock-‘n’-rollfestijnen.
Niemand zal kunnen ontsnappen aan het monster van Frankenstein!

Frankenstein door Bernie Wrightson.
Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips

Spider-Man bij Sjors

Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur, een boek waar je ongetwijfeld vaker over gelezen hebt op dit blog, is gelukkig in veel stripwinkels te koop. Axel Watteeuw stuurde mij foto’s op vanuit Dordrecht waar het boek duidelijk zichtbaar in Stripwinkel Sjors staat.

Naast en comicadaptatie van de tv-serie Riverdale, wat van zichzelf weer een adaptatie is van Archie Comics. Op dit moment kijk ik deze serie op Netflix met veel plezier. Het is heerlijke onzin om je gedachten even door te laten afleiden. Oplettende ogen zien dat mijn boek boven een doos met Nederlandstalige comics staat. Ik neem aan dat dit vooral de uitgaven van Standaard Uitgeverij zijn. Die zijn inmiddels gestopt met het uitgeven van Nederlandse Marvel Comics. Spijtig. Misschien dat er ook nog wat oude Juniorpress comics in de doos zitten. Dat zou helemaal toepasselijk zijn.

Ik hoop dat er een nieuwsgierige lezer in de winkel komt deze week die het boek meeneemt.

Axel schreef een leuk stuk over zijn bezoek aan Dordrecht en pende het volgende over de stripwinkel:

Van buitenaf oogt de winkel, met haar kleurrijke stoeltjes en etalages vol stripgerelateerde merchandise uitermate charmant. Maar ook binnen is het gezellig kuieren. Ongeorganiseerd en druk, maar met een persoonlijke vibe. Het deed me onmiddellijk aan De Striep in Oostende denken.

Stripwinkel Sjors. Foto: Axel -80s Geek – Watteeuw.

Waar Axel ook komt, hij weet altijd de winkels te vinden waar hij even lekker kan geeken. Daar kan ik nog een voorbeeld aan nemen. Aan de andere kant: ons huis wordt te klein voor alle strips die ik heb, laat staan dat ik nog geeky spullen als action figures en dat soort dingen ga kopen. Dat blijft voor een geek natuurlijk de kip-en-ei-vraag: heb ik te veel spullen of is het huis gewoon te klein?

Mijn vriend Spider-Man is overigens ook nog steeds beschikbaar bij FNAC in Brugge, zoals deze foto van bovenstaande blogger aantoont:

Categorieën
Strips

Ik signeer op de Dutch Comic Con

Zaterdag 18 november signeer ik een dagje op de Dutch Comic Con Wintereditie. Ik zit gezellig met een groep stripmakers in de stand van de Stripglossy.

We zitten in stand 3.45 in de Jaarbeurs in Utrecht.

Mijn vriend Tony Stark kwam ook nog even langs om hoi te zeggen. Check het instagramaccount van deze sympathieke cosplayer: youkno_whoiam.
Foto: Linda Delis.

Aimée de Jongh (za), Fred de Heij (za), Ger Apeldoorn (zo), Mark van Herpen (za+zo), Michiel Offerman (zo), Willem Ritstier (za). Michael Minneboo (za), Eric Heuvel (zo), Henrieke Goorhuis (za), Alex van Koten (zo), Meinte Strikwerda (za+zo) en Martin Lodewijk (zo).

Ook heb ik een artikel over Spider-Man geschreven voor het beursmagazine dat gratis (!) wordt uitgedeeld. Ik noem negen leuke en gekke feiten uit het leven van Spider-Man.

Ik neem zo’n tien boeken mee, dus mocht je nog een exemplaar willen scoren met een handtekening van de auteur, dan is dit je kans! Mocht je al een exemplaar gekocht hebben maar toch een handtekening willen? Geen probleem. Neem je exemplaar mee en ik teken er een leuk Spidey-hoofdje in.

Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur, waar gaat dat over dan? Nou, ben je een stripliefhebber? Of opgegroeid in de jaren tachtig? Ben je fan van iets of iemand? Dan is dit het boek voor jou over jou!

De superheld Spider-Man (1962) is over de hele wereld bekend. Over hem verschenen inmiddels duizenden stripverhalen, films, games, animatie- en televisieseries. Journalist Michael Minneboo weet alles van Spider-Man en is al dertig jaar fan.

Naast zijn persoonlijke verslag gaat Michael Minneboo in gesprek met filosoof Ad Verbrugge, rouwdeskundige Daan Westerink, mediawetenschapper Dan Hassler-Forest, fancultuurexpert Linda Duits en stripmaker Steven de Rie. Aan bod komen kwesties als: Welke levenslessen kun je leren van Spider-Man-verhalen? Hoe bieden strips troost? Waarom hebben we in Nederland geen superhelden? Hoe word je een fan? En waarom moest Spider-Man scheiden?

Mijn vriend Spider-Man biedt een persoonlijke en luchtige kijk in de wereld van de fan en een blik achter de schermen bij uitgeverij Marvel. De biografie van Peter Parker en een overzicht van de beste Spider-Man-verhalen ontbreken uiteraard niet.

Categorieën
Bloggen

Onderweg bloggen

Vrijdag had ik een koffiedate met Frits Jonker. Erg gezellig weer en altijd boeiend om met Frits van gedachten te wisselen. Een uurtje later ontving ik onderstaand Zine op mijn telefoon.

Frits maakt al jaren Showcase, maar sinds kort maakt hij een paar zines per dag. Deze fotografeert hij met zijn mobiel, daarna verwerkt hij de plaatjes erin met een app. Vervolgens publiceert hij deze werkjes meteen op Fakebook. Niet allemaal trouwens, want hij wil oppassen voor overkill. Daar heb je volgens mij op Fakebook niet zo’n last van, want het is maar de vraag hoeveel van je contacten de content zien die je publiceert. Het algoritme van Zuckerberg is een vervelend raadsel.

Gelukkig zet Frits zijn zines later ook op zijn echte blog, waar ze natuurlijk thuishoren.

Ik kan erg genieten van dit soort projecten. Frits is de hele dag in touw en onderweg blogt hij daarover in deze vorm. Echt een blog als dagboek dus.

Toevallig gaat deze aflevering veel over strips. Ik had inderdaad een Sigmund-bundel voor Frits meegenomen. Hij had laatst een goed stuk over de narcisten van het internet en de leegheid van wat ze hopen te bereiken. Daardoor werd ik weer geïnspireerd om zelf ook wat te schrijven. Vrienden spelen een (kleine) rol in elkaars leven, ze zijn onderdeel van elkaars cast. Daarnaast inspireren andere bloggers mij nog steeds vaak. Over Familieziek publiceer ik binnenkort een interview met stripmaker Peter van Dongen. Als het goed is staat dat artikel volgende week in de VPRO gids.

Categorieën
Striprecensie Strips

Robert Crumb’s Bible of Filth

Bij Scratch Books is Robert Crumbs Bible of Filth uitgebracht. Een verzameling van zijn seksuele fantasieën en uitspattingen. Wie het werk van Crumb kent weet dat hij daarin nogal lekker ver kan gaan, al is de seks in zijn strips voor de lezer niet opwindend, maar eerder hilarisch.

Robert Crumb (Philadelphia, 1943) is een van de vaders van de Amerikaanse underground comics en een van de beste voorbeelden van een autobiografische stripmaker die zijn strips gebruikt om zijn mening te laten horen. In zijn strips laat hij zich kritisch uit over de Amerikaanse cultuur en vertelt hij openlijk over zijn seksleven en fetisjen. Hij heeft namelijk een duidelijk voorkeur voor sterke vrouwen met dikke kuiten en ronde billen. Je zou de strips therapie op papier kunnen noemen, ware het niet dat patiënt Crumb nooit is genezen. Gelukkig maar.

In 2009 kwam van Crumb zijn verstripping van het Bijbelverhaal Genesis uit. Vier jaar spendeerde de tekenaar aan dit project, dat vooral als doel had om te laten zien hoe belachelijk de bijbel eigenlijk in elkaar steekt. Crumb is dus geen fan van religie. En zijn ‘vieze’ bijbel is dan ook een mooie middelvinger naar religieuze dwaallichten.

Size matters
De grote grap is dat het boekje er ook daadwerkelijk uitziet als een bijbel. De cover is sober, het boekje bevat een leeslint en de strips zijn gedrukt op bijbelpapier. De uitgave is even groot als een bijbel. Een nadeel hiervan is dat sommige stripplaatjes nu klein uitvallen, waardoor ze moeilijker te lezen zijn. Vooral als Crumb veel tekst in een kader propt. Dat is jammer, want het tekenwerk is van de meester is prachtig en vaak vol details. Dat soort illustraties wil je eigenlijk groot zien.

Bible of Filth is een herziende editie. De eerste editie werd gepubliceerd door de Franse uitgever Futuropolis in 1986, en is nooit uitgebracht in de VS. Deze nieuwe editie is uitgebreid met stripwerk uit de periode 1968 tot en met 2006. De comics zijn zorgvuldig gerestaureerd. De strips zijn niet vertaald maar gewoon in het Engels.

Censuur
Uitgever Hansje Joustra vertelde me laatst dat ze met grote moeite een drukker konden vinden. In China, Oost-Europa en Turkije wilden ze er niet aan. Niet zo gek natuurlijk, want daar doen ze heel moeilijk over pornografie. Onnodig moeilijk als je het mij vraagt. Want (bijna) iedereen heeft seks, maar we mogen het er anno 2017 volgens sommige mensen eigenlijk niet over hebben.

Ik denk dat een hypocriete, humorloze christen als Sybrand Buma dit boekje ook niet vrijwillig zal openslaan. Niet waar anderen bij zijn in ieder geval. En dat terwijl deze strips eerder de lachspiegel stimuleren dan andere lichaamsdelen. Er is dan ook weinig subtiels aan, ook niet aan de tekenstijl van Crumb die bijvoorbeeld zwarte mensen op zo’n stereotiepe manier afbeeldt dat de anti-zwartepietencommissie daar niet vrolijk van zal worden. Vroeger kon dat nog, nu kijken we daar anders tegenaan. Je moet dit werk dus in zijn historische context beoordelen, niet naar huidige, overdreven politiekcorrecte maatstaven.

Daarom hulde voor de medewerkers van Scratch Books, omdat ze samen met Robert Crumb een dikke middelvinger opsteken aan alle moraalridders, hypocrieten en humorlozen. De rest wens ik veel leesPLEZIER.

Robert Crumb. Bible of Filth.
300 pagina’s, zwart-wit
.
Uitgeverij Scratch Books, €29, 90

 

Categorieën
Minneboo leest Strips

Mooie cover van de nieuwe Sigmund

De zevenentwintigste sessie van de humorstrip Sigmund ligt in de winkels. Een selectie van de stroken gepubliceerd tussen 16 mei 2016 tot 23 juni 2017.

De succesvolle strip van Peter de Wit staat al sinds jaar en dag in de Volkskrant en behoort wat mij betreft tot de top van de humorstrip in Nederland. Sigmund behoeft wat mij betreft dus geen verdere introductie. Ik heb dan ook al vaak geschreven over het werk van de striphumorist.

De cover van album #27 vind ik in het bijzonder pakkend. Zie hier de achter- en voorkant:

Het omslag van het vorige album vond ik ook al erg leuk. Het lijkt erop alsof De Wit zijn hoofdpersoon snel even op een krant heeft neergezet terwijl hij nadacht over welke grap hij vandaag weer zou verzinnen. Een doodle als het ware.

Peter de Wit. Sigmund: Zevenentwintigste sessie.
Uitgeverij de Harmonie, € 9,90.

Categorieën
Bloggen

Gefragmenteerd bestaan

Eigenlijk weet ik niet zo goed waarom het delen van stripplaatjes mij zo’n fijn gevoel geeft, maar het is wel zo. Toch voel ik me de laatste tijd steeds meer gefragmenteerd door op al die sociale media platforms aanwezig te zijn.

Slaat het wel ergens op om op Instagram, Tumblr of welke plek op sociale media dan ook, afbeeldingen met anderen te delen? Als je je eigen werk te promoten hebt, wel. Die sociale media-kanalen zijn een prima manier om een publiek en klanten te vinden. In mijn geval gaat het vaak om tekeningen en filmbeelden die ik niet eens zelf heb gemaakt.

Waarom dan toch dat soort beeldmateriaal delen?

Toen ik laatst enkele afbeeldingen van een Iron Man-strip op mijn blog zette met een kort verhaaltje erbij, werd ik daar simpelweg vrolijk van. Dat komt deels omdat ik de strips met plezier las en omdat ik het tekenwerk mooi vind. Het geeft dan een kick om dat aan anderen te laten zien.

Het gaat mij dan niet om de likes, en ook niet per se om de reacties die zo’n post losmaakt. Ook al zijn goede, positieve reacties natuurlijk wel welkom en is het wel fijn als de post door anderen gezien wordt. Likes op Instagram geven een indicatie van hoeveel mensen de post hebben gezien, al is het geen accuraat getal natuurlijk. Het aantal likes zal altijd lager zijn dan het aantal mensen dat de post voorbij ziet komen. Daarentegen zijn die positieve reacties weer veel belangrijker dan de likes.

Maar uiteindelijk is voor mij het posten van het materiaal al voldoende. Misschien dat we inherent gelukkig worden van het delen van zaken die we goed, fijn of mooi vinden. Dit is een van de belangrijkste redenen waarom ik nog steeds blog. Ik wil mijn geluk delen. Anders gezegd: de dingen waar ik blij van word wil ik delen. Liever dat dan de aandacht te richten op negatieve zaken. Soms is dat ook nodig, want er zijn genoeg misstanden in de wereld die aangepakt moeten worden, maar liever blijf ik in mijn gelukzalige bubbel.

Toch is het niet helemaal waar dat likes en comments er voor mij niet echt toedoen. De afgelopen maand heb ik aardig wat stukken gepubliceerd op HalloweenCult.com en daarop was de respons nihil. De posts werden door het algoritme van Fakebook vrijwel verstopt, waardoor daar weinig mensen ze hebben gezien. De enige reacties die de site tot nu heeft getrokken zijn dan ook spamcomments. Daar word ik als blogger niet vrolijk van. Posts die niet gezien worden en waar helemaal geen respons op komt, dat werkt erg demotiverend.

Zolang ik mezelf als belangrijkste doelgroep zie voor mijn Instagramtijdlijn, dus dat het een soort van visueel dagboek wordt, is het niet erg als de posts weinig geliked of gezien worden. Maar als de functie van het bijhouden van dat soort accounts verandert, bijvoorbeeld omdat ik actief iets wil promoten, of gewoon bevestiging wil in mijn smaak, en de respons blijft uit, dan lijkt Instagrammen mij niet meer zo zinvol.

Sowieso voel ik me de laatste tijd behoorlijk gefragmenteerd… Ik ben actief op Instagram, Twitter, Fakebook, Tumblr, LinkedIn en WordPress. Om ervoor te zorgen dat WordPress-blogposts publiek hebben, is het onontbeerlijk om deze op andere platformen te pluggen. Maar op den duur wordt het najagen van lezers behoorlijk vervelend en eerlijk gezegd saai werk. Als blogger ben je je eigen contentproducent, maar ook pr-agent.

Los daarvan blog ik vaak op Tumblr weer andere dingen dan op deze site. En zo ben je druk op allerlei plekken met .. Tja, met wat eigenlijk? Twitter is eigenlijk allang niet leuk meer. LinkedIn behoorlijk achterhaald en net als Twitter een plugfestijn. (En ja, daar ben ik zelf ook schuldig aan hoor, dat gaf ik net al toe.) Het delen en vinden van mooi beeldmateriaal op Tumblr is zoals ik net al zei heel inspirerend soms en fijn, maar van een afstandje gezien ook weer behoorlijk niksig.

En nu denk ik: wat heeft al dat gedoe eigenlijk voor zin? Het leven is relatief kort, en kan ik mijn tijd niet beter besteden aan andere zaken dan Instagrammen of Tumblr? Om over dat domme Fakebook nog maar te zwijgen.

Ik weet niet, misschien ben ik aan een lange vakantie toe van het online gebeuren.

Foto: Linda Delis
Categorieën
Strips

Stripgids #2 in de schappen

Het tweede nummer van Stripgids volume 3 ligt in de schappen. Centrale gast is Judith Vanistendael.

Ik mocht Frits Jonker interviewen over zijn werk als letteraar.

Hieronder het officiële persbericht:

Stripgids gaat verder op de ingeslagen, avontuurlijke weg. Het tweede nummer ‘nieuwe stijl’ brengt opnieuw een waaier aan interessante onderwerpen, over het verleden en het erfgoed van de strip, maar ook over vandaag én over de toekomst van de 9e kunst.

Dat tweede nummer ligt vanaf maandag 30 oktober in de winkel: maar liefst 148 pagina’s dik, boordevol voorpublicaties, kortverhalen, essays, columns en interviews. Centrale gast is Judith Vanistendael, een van onze redactieleden en een van Brussels’ finest.

Special guest: Judith Vanistendael
Judith Vanistendael schenkt haar lezers prachtige en authentieke verhalen, zoals haar debuut De Maagd en de Neger, het Eisner-genomineerde Toen David zijn stem verloor en het recente Mikel. In haar katern biedt ze een inzicht in haar carrière en netwerk. Met onder meer schrijvers die strips lezen (onder meer Lize Spit, Arnon Grunberg en Kristien Hemmerechts), een duoreportage met Jeroen Janssen in de Heyvaertwijk, een portret van Judiths eerste atelier (De Geslepen Potloden in Schaarbeek), de verschillende stripscholen (Gent en Brussel) én een videoreportage.

Bovendien maakte Judith voor de abonnees een exclusieve, gesigneerde tekening en, in een beperkte oplage, een risografie, die samen een tweeluik vormen. De riso is voorbehouden aan onze Steun XL-abonnees. Meer info over abonneren vind je hier.

En verder in het blad:

  • De start van een nieuwe reeks waarbij we telkens een land belichten. Voor de eerste aflevering maakt Joost Pollmann een verslag van zijn verkenning van de Duitse strip. Of, auf Deutsch: Bildergeschichten.
  • Wouter Adriaensen signaleert een belangrijke erfgoedontdekking: mogelijk de missing link tussen de ‘mannekesbladen’ en de hedendaagse strip.
  • Hellhole Brussels is op stripvlak véél meer dan het jaarlijkse Stripfeest / Fête de la BD en andere toeristische trekpleisters, toont Kurt Snoekx overtuigend aan.
  • Mark Cloostermans gidst de lezer door het enigszins als ‘taai’ en ‘moeilijk’ geldende oeuvre van Andreas’ ‘Capricornus’.
  • Wat maakt ‘Urbanus’ zo’n succesvolle reeks?
  • Merho treedt voor Stripgids op als gids.
  • Welke strips leest Stef Lernous, boegbeeld van Abattoir Fermé?
  • Voortaan berichten we ook over het ambacht dat stripmaken is. Frits Jonker laat ons meekijken bij zijn werk als letteraar.
  • Jan Smet houdt geheel onverwacht een orgie met de overbekende, brave Disneyfiguren.
  • Onze vaste columnisten Walter Pauli en Philippe Capart.
  • Op bezoek in het atelier van Dick Matena.
  • Nieuw werk en (voor)publicaties van Pieter Fannes, Phaedra Derhore, Tobias Schalken, Randall Casaer, Marc Legendre, Frederik Van den Stock, Nanoe Carremans en KIM.

De cover werd gemaakt door alleskunner Dirk Stallaert, het edito is – zoals het hoort voor een striptijdschrift – opnieuw niet geschreven, maar getekend, ditmaal door Pieter De Poortere, bekend van onder meer Boerke.

Stripgids 2 kost 14,99 euro en is verkrijgbaar in een strip- of boekenwinkel in de buurt of via www.stripgids.org.

Categorieën
Spidey's web Strips

Spider-Man in de Preview

Filmjournalist en hoofdredacteur van de Preview Pim Wijers was de eerste die mij interviewde over Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur.

Ons gesprek vond plaats in april, ruim voordat het boek af was. In die weken was ik nog koortsachtig de laatste hand aan het leggen aan de tekst en aantekeningen van de redacteur aan het doornemen. Onderstaand interview is gepubliceerd in Preview #4 (de niet-Pathé editie). Op de cover stond de cast van de Baywatch reboot.

Categorieën
Bloggen English Strips

Blogger Brian Michael Bendis

Quite a lot of comic book professionals have an online presence by running a website or a blog. Marvel-scribe Brian Michael Bendis has his own tumblr blog on which he publishes art work, promotes his books and answers questions of fans.

So I asked him a question about him being a blogger.