Categorieën
Bloggen Mike's notities Strips

Plannen

Ik ben veel meer van plan dan waar ik tijd voor heb. Een kwaaltje van tijdelijk leven waar niets tegen te doen is. Aan veel plannen begin ik dus niet eens, en andere plannen pakken vaak anders uit dan voorzien.

Soms neem ik mezelf voor om alle strips die ik lees op mijn blog te behandelen of in ieder geval te noemen. Dat hoeft natuurlijk lang niet altijd een bespreking te zijn, gewoon een plaatje met een korte toelichting zou ook kunnen. Vaak komt het daar niet van. Ik lees heel veel en heb niet altijd tijd er iets over online te zetten.

Strips lezen is altijd een goed plan.

Een ander plan is elke dag te bloggen. Dat is op zich niet zo moeilijk zou je denken, maar iedere dag een heel inhoudelijk stuk publiceren, is lastiger dan het lijkt. Er komt altijd werk tussendoor wat belangrijker is.

Zo dacht ik laatst om mijn dagboek weer eens af te stoffen. Let wel: het gaat hier om een digitaal dagboek, dus dat afstoffen is bij wijze van spreken. Gewoon weer iedere dag een stukje pennen over wat er allemaal in mijn leven aan de hand is. Vervolgens zat ik een paar dagen in Groningen zonder computer en komt er meteen de klad in dat plan.

Ik wilde tijdens het schrijven van mijn boek bijvoorbeeld het proces gaan bijhouden. Als ik echter na een dag lang werken tijd had, was mijn hoofd inmiddels verworden tot aardappelpuree die alleen nog maar Netflix toeliet. Als je de hele dag zit te schrijven, heb je ’s avonds zin in wat anders.

Gelukkig komen sommige plannen wel tot een goed einde. Ik ben ontzettend blij dat Mijn vriend Spider-Man af is gekomen bijvoorbeeld. Ook houd ik het bloggen ook al bijna elf jaar lang vol. En lukt het me ook om mezelf een paar keer per week op de hometrainer te zetten en een half uur te fietsen.

Dat zijn overwinningen waar ik graag even bij stilsta. Ook dat is een goed plan voor de toekomst: stilstaan bij dat soort zaken en de kleinere geluksmomenten.

Een geluksmomentje vandaag was dat ik een afspraak had met een oude vriend die ik inmiddels negen jaar niet had gezien. Het was fijn om elkaar weer te spreken. Dat deden we op de Amsterdam Tower naast het Eye, aan het IJ. Dus bijpraten met op de achtergrond de skyline van Amsterdam in zomers weer.

We zijn van plan snel weer eens af te spreken. Daar ga ik me dus aan houden.

Categorieën
Film Strips

Batman op de koffie

In 1989 kwam op 13 oktober Batman van Tim Burton uit in de Nederlandse bioscopen.

In de Verenigde Staten draaide de film al vanaf de zomer. In de overbruggende maanden werd er in Nederland echter al een indrukwekkende reclamecampagne gevoerd om de film te promoten. T-Shirts, petjes, comics, Batmanmokken – je kon van alles kopen om je batliefde te belijden.

Toen de film eenmaal ging draaien, werd er in Hoorn ook op een leuke manier reclame voor gemaakt. Een heus promotieteam reed door de binnenstad. Dat ben ik toen als twaalfjarige helaas niet tegengekomen, maar ik las er later wel over in de krant.

Batman van Burton vond ik zo tof, dat ik er toentertijd een dossier over heb bijgehouden. Daarin zitten ook deze twee artikelen over de batpromotie in Hoorn. Het eerste is denk ik afkomstig uit de Zondagskrant, de tweede uit het Noord-Hollands Dagblad.

Categorieën
Fotoblog Mike's notities

Groningen

Afgelopen weekend bracht ik in Groningen door. Ik kom daar geregeld omdat er familie woont.

Dit keer was de aanleiding de zestigste verjaardag van mijn tweede moeder, Anita. Ik zie mijn familie niet vaak, dus die verjaardag wilde ik graag vieren. Dat deden we in een restaurantje vlak bij het centrum. Daar valt verder voor jullie niets bijzonders over te vertellen, maar ik vond het een fijne avond.

Zondag bracht ik het merendeel van de dag in het Stripmuseum door. Daarna zat ik ruim een uur in een bakkerijtje met een broodje en kopjes thee. Lekker naar de taferelen op straat te kijken en te mijmeren. Dat soort dingen doe ik veel te weinig, want ook nu zit ik thuis weer gewoon achter een monitor en is mijn wereld voornamelijk virtueel en digitaal.

Vroeger kwam ik vrijwel nooit in Groningen, maar sinds mijn familie daar in 2000 is gaan wonen, kom ik er dus vaker. De stad zelf kan mij zeer bekoren, maar verder ken ik de provincie niet zo goed. Ik hoop dat de boel ook niet in de grond verdwijnt door de gaswinning en vind dat ze in Den Haag zich diep moeten schamen dat ze daar nog steeds mee doorgaan.

Maandagochtend heb ik vriend Stefan Nieuwenhuis opgezocht. Meestal spreken we af in de stad, nu in zijn woning. Kon ik eindelijk eens zijn stripcollectie zien. Stefan heeft dit weekend Mijn vriend Spider-Man gelezen om mijn boek te recenseren. Dat doet hij wel vaker dat recenseren, voornamelijk strips. Op zijn site en voor Stripschrift. Ik heb zelf een liefde-haat-relatie met recenseren. Daar vertel ik later wellicht meer over. Stefan heeft er in ieder geval veel lol in.

Van de exposities in het Stripmuseum heb ik een aantal foto’s gemaakt, maar die laat ik later zien. Hier volgt een korte impressie van Groningen:

Categorieën
Boeken Mike's notities Strips

7 juni boekpresentatie

7 juni is de boekpresentatie van Mijn vriend Spider-Man in Scheltema in Amsterdam. Je bent van harte uitgenodigd!

Woensdag 7 juni 2017
17:00-19:00
Inloop is vanaf 17 uur, de show begint om 17.30 stipt
Boekhandel Scheltema
Rokin 9, Amsterdam
Meld je aan bij publiciteit@uitgeverijQ.nl

(Maar als je je niet hebt aangemeld mag je evengoed komen, hoor.)

Vier jaar lang heb ik aan Mijn vriend Spider-Man: Superhelden, geeks en fancultuur gewerkt, waarvan het laatste jaar fulltime. Ik ben zelf erg blij met het resultaat, maar ben natuurlijk vooral benieuwd wat de lezers van het boek vinden. Vanaf 7 juni ga ik dat ongetwijfeld van sommige lezers horen, want dan ligt het boek in de winkels.

(Het is nu al online te bestellen bij boekwinkels en webshops trouwens.)

Waar het boek nu precies over gaat wil je weten? De flaptekst geeft antwoord:

De superheld Spider-Man (1962) is over de hele wereld bekend. Over hem verschenen inmiddels duizenden stripverhalen, films, games, animatie- en televisieseries. Journalist Michael Minneboo weet alles van Spider-Man en is al ruim dertig jaar fan.

Naast zijn persoonlijke verslag gaat Michael Minneboo in gesprek met filosoof Ad Verbrugge, rouwdeskundige Daan Westerink, mediawetenschapper Dan Hassler-Forest, fancultuurexpert Linda Duits en stripmaker Steven de Rie. Aan bod komen kwesties als: Welke levenslessen kun je leren van Spider-Man-verhalen? Hoe bieden de strips troost? Waarom hebben we in Nederland geen superhelden? Hoe word je een fan? En waarom moest Spider-Man scheiden?

Mijn vriend Spider-Man biedt een persoonlijke en luchtige kijk in de wereld van de fan en een blik achter de schermen bij uitgeverij Marvel. De biografie van Peter Parker en een overzicht van de beste Spider-Man-verhalen ontbreken uiteraard niet.

Dit is de enige echte cover voor Mijn vriend Spider-Man. Design: Moker Ontwerp.

Voor wie is dit boek?
Sowieso voor iedereen die fan is van Spider-Man en van strips houdt. Maar ook mensen die zelf fan van iets over iemand zijn zullen zich in dit verhaal herkennen.
En wie zichzelf geen fan vindt, maar wel geïnteresseerd is in subculturen, raad ik Mijn vriend Spider-Man ook van harte aan. Ik gebruik namelijk mijn persoonlijke verhaal om allerlei interessante aspecten van fancultuur te bespreken. Dat doe ik door met bovengenoemde experts te spreken en boeiende theorieën uit fanwetenschap aan te halen.

Nieuwsgierig?
Mooi, dan zie ik je graag 7 juni op de presentatie. Ik zal daar onder andere een korte lezing geven over de totstandkoming van het boek en leuk beeldmateriaal laten zien van de Spider-Man tv-serie uit de jaren zeventig. Uiteraard eindigt de middag met een signeersessie en borrel.

Ik vind het in ieder geval heel tof dat ik dit project mag afronden in Scheltema in Amsterdam. Een boekwinkel met hart voor het beeldverhaal.

Categorieën
Juniorpress Spidey's web Strips

Missende strippagina’s

Vandaag heb ik lekker ouderwets wat Spider-Man-comics van Juniorpress gelezen. Het zesdelige verhaal ‘Het moordcomplot’ om precies te zijn, dat in 1990 is gepubliceerd.

Marvel bracht toentertijd in de zomermaanden twee Amazing Spider-Man-comics per maand uit in plaats van één. Leuk voor de lezers, maar dubbel zoveel werk voor tekenaar Todd McFarlane die een van de delen door Erik Larsen liet tekenen.

In ‘Het moordcomplot’ of ‘The Assassin Nation Plot’ gaan Spider-Man, Silver Sable en Paladin naar Symkaria, het land waar Sable vandaan komt, om de koning te beschermen. Een internationaal complot probeert Amerika en Symkaria tegen elkaar op te zetten. Uiteindelijk blijkt Red Skull hierachter te zitten. Die wil ervoor zorgen dat de Amerikaanse economie tot wankelen wordt gebracht zodat hij uiteindelijk de macht kan overnemen. Zoiets.

Missende pagina’s en covers
Omdat Juniorpress niet wilde dat de serie Spektakulaire Spider-Man achter ging lopen op de Amerikaanse series, plaatsten ze anderhalve comic in de Nederlandse uitgaven. Hierdoor misten de lezers niet alleen de covers van sommige deeltjes, maar moesten er ook enkele bladzijden sneuvelen. Dat laatste geldt zeker voor de Special waarin de laatste drie delen van het verhaal zijn opgenomen. Die waren namelijk maar 64 pagina’s, terwijl drie comics gemiddeld 66 strippagina’s bevatten.

Deze cover is niet in de Nederlandse uitgaven opgenomen.
En deze helaas ook niet.

Door slim te selecteren miste je als Nederlandse lezer die pagina’s eigenlijk niet. Zeker niet als het om een cliffhanger gaat die op de splash page van het volgende nummer nog eens herhaald wordt.

Het is echter altijd een leuke verrassing als je later de Amerikaanse versies leest en die pagina’s dan opeens tegenkomt. In de begindagen van Spektakulaire Spider-Man bestonden alle Nederlandse uitgaven uit anderhalve comics, dus miste je om de haverklap zo’n pagina.

Hier is een van die missende pagina’s:

Het is de splash page van Amazing Spider-Man #232 en die is niet opgenomen in Spektakulaire Spider-Man #43.

Categorieën
Boeken Film

Roger Moore (1927–2017)

De sympathieke Britse acteur Roger Moore is op 89-jarige leeftijd aan kanker overleden.

Ivanhoe, Simon Templar alias the Saint en James Bond. Dat zijn de drie iconische rollen die Moore heeft gespeeld.

Hoewel hij niet mijn favoriete Bond is, dat blijft Timothy Dalton, groeide ik wel op met Moore’s Bond-films. Ik heb nog steeds een zwak voor zijn zeven Bond-avonturen. Hij bracht de held met een zekere luchtigheid en humor die we bij de andere acteurs niet hebben gezien. Hij gaf een geheel eigen interpretatie van 007.

James Bonds door Renato Cesaro.

For Your Eyes Only is mijn favoriete Moore. Goed script en een iets hardere en scherpere Bond dan we van Moore gewend zijn.

Al is Octopussy ook lang niet gek en haakt Live and Let Die heerlijk fout in op de blaxploitation-rage uit die tijd. En Jane Seymour was toch echt een van de mooiste Bond-girls.

In mijn stapeltje Bond-boeken liggen er twee van Moore. Zijn autobiografie My Word is My Bond en een Nederlandse vertaling van het dagboek dat hij bijhield tijdens de opnamen van Live and Let Die, zijn eerste Bond-flick. Dit laatste boek was ooit een prachtige vondst bij Bonte Boeken. Ik heb beide boeken met veel plezier gelezen en overweeg het dagboek weer eens ter hand te nemen.

Natuurlijk heb ik Roger Moore nooit in het echt ontmoet, maar in interviews kwam hij altijd over als een sympathieke man met al even warm stemgeluid. Altijd een gentleman. Iemand die levensplezier uitstraalde.

Naar wat ik hoorde was Roger Moore zelf het trotste op zijn werk als ambassadeur voor Unicef. Dat soort liefdadigheidswerk is mooi en aardig, maar voor mij blijft hij altijd een van de acteurs die Bond leven inbliezen en daarmee miljoenen mensen op de wereld humor en entertainment bracht. Daar neem ik mijn hoed voor af en drink ik vanavond een Wodka-Martini op.

For Your Eyes Only.

Categorieën
Film Frames

Twin Peaks Seizoen 3

Maandagavond meteen de eerste drie afleveringen gekeken van het derde seizoen van Twin Peaks.

(Geen echte spoilers hieronder, tenzij je afbeeldingen spoilers vindt, dan wel.)

Nee, ik ga nu geen uitgebreide analyse geven van wat ik heb gezien. Zoiets moet je bij de films van David Lynch sowieso niet willen. Die zijn wat ze zijn en voor iedereen zijn ze waarschijnlijk iets anders. Of betekenen ze iets anders.

Het werk van Lynch is iets wat je ondergaat, als een droom. Niet iets waar je snel een antwoord op hebt. Je moet het laten bezinken. Nippen, als een met een goede kop koffie.

Klassieke Twin Peaks.

Twin Peaks seizoen 3 is anders dan ik had verwacht. Maar eigenlijk kun je dat ook van Lynch verwachten. Gelukkig maar, want zo weet je nooit wat er komen gaat. Ik vond het fijn om Dale Cooper weer te zien en genoot van de surrealistische beelden die Lynch ons voorschotelde.

Nog weinig echt oudgedienden uit de eerste twee seizoenen gezien, maar dat zorgt juist voor die frisheid. Dit is niet het Twin Peaks van vroeger, dit is het Twin Peaks van nu. Wie een nostalgische trip verwachtte, wacht dus een grote verrassing. Of teleurstelling.

Bijzonder dat de Log Lady, die vlak na de opnames overleed, in de serie zit. Dat ze ziek is, kun je duidelijk zien. Ik vraag me af in hoeverre de makers het scenario voor haar hebben aangepast. Ook Miguel Ferrer overleed vlak na de opnames.

Wat mij wel opviel was hoe anders en origineel Mark Frost en David Lynch uit de hoek kunnen komen en hoeveel dit verschilt van wat je normaliter op televisie ziet. Ja, Twin Peaks zette een standaard waardoor het medium veel beter materiaal toont dan ervoor.

Toch kunnen series als Riverdale, wat een soort Twin Peaks voor tieners moet voorstellen, niet tippen aan het origineel. Riverdale is heel vermakelijk en onderhoudend, maar erg hap snap. Ik geloof niet dat een scène langer duurt dan 60 seconden. Neem dan Twin Peaks waarbij Lynch je gerust dertig seconden naar een vierkante glazen ruimte laat kijken zonder dat er iets gebeurt. En eng dat dat is.

[hr]

Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films (en soms tv-series) die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren.

Categorieën
Minneboo leest Strips

Ik, moordenaar

De openingsscène uit Ik, moordenaar hakt er meteen goed in:

De tekeningen in Ik, moordenaar zijn, net als de ziel van hoofdpersoon Enrique Rodríguez Ramírez, inkt en inktzwart. Ze passen dus goed bij zijn belevingswereld en visie op leven en dood.

Ramírez doceert kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Baskenland. Op 53-jarige leeftijd is hij op het hoogtepunt van zijn carrière. Hij staat op het punt hoofd te worden van zijn afdeling, maar hij valt ten prooi aan academische rivaliteit. Zijn studiegroep getiteld ‘Lichamelijk geweld in de westerse schilderskunst’ onderzoekt het werk van Bruegel, Grünewald, Goya, Rops, Dix, Grosz, Ensor, Munch en Bacon. Maar zijn echte passie is radicaler: Ramírez verheft moord tot een van de Schone Kunsten. Tenminste, dat vindt hijzelf.

In tegenstelling tot fictieve seriemoordenaars als Dexter, die zijn moordlust gebruikt om de wereld te ontdoen van misdadigers, roept Ramírez echter geen enkele sympathie op bij de lezer.

Ramírez heeft enkele basisregels waaraan de kunst van het moorden moet voldoen. Een van die regels is dat de moord hem geen persoonlijk gewin mag opleveren. Dat zou hem immers ook makkelijk verdacht maken. Zijn meest creatieve moord, als je het zo wilt noemen, is de zogenaamde puzzelmoord: hij hakt zijn slachtoffer in stukken stuurt deze onderdelen naar verschillende adressen op.

Uiteindelijk zal ook deze ‘kunstenaar’ moeten lijden voor zijn kunst. Hoe dat precies uitpakt, lees je dus in Ik, moordenaar van Antonio Altarriba & Keko.

Winnaar van de Grand Prix de la Critique ACBD 2015 en de Prix BD Polar 2015.

Antonio Altarriba & Keko. Ik, moordenaar
Scratch Books, € 24,90

[hr]

Daarom Minneboo leest:
Als stripjournalist wil ik zoveel mogelijk strips onder de aandacht brengen. Daarom heb ik de rubriek Minneboo leest in het leven geroepen, om te laten zien hoe rijk en divers het medium strip kan zijn. De artikelen in deze rubriek zijn geen recensies (die teksten staan gepubliceerd in de bijhorende rubriek), maar kunnen thematisch zijn, een interview, een tekenstijl belichten of simpelweg een nieuwe uitgave kort aanstippen.

Categorieën
Bloggen Comic Book Cities Strips

Comic Book Cities

Zondag ben ik met een nieuw projectje begonnen: een tumblr met de naam Comic Book Cities.

Hierin zal ik stripplaatjes publiceren waarop steden op een interessante manier verbeeld zijn. Natuurlijk zit daar veel New York tussen, want die stad kom ik in de comics van Marvel het meeste tegen. Maar vandaag plaatste ik ook wat afbeeldingen van Amsterdam uit de strip Gasten van Guido van Driel. En eentje van Wasco.

Uit: Gasten van Guido van Driel.

Oorspronkelijk wilde ik een tumblr beginnen met de titel New York State of Mind, en het alleen bij afbeelding van de Big Apple houden. Maar die titel was al vergeven. Toen kwam ik op Comic Book Cities.

Eigenlijk vind ik dit concept beter, want daar kun je meer kanten mee op. Stripsteden kunnen namelijk bestaande steden zijn, maar ook het fantasierijke werk van Moebius komt nu in aanmerking.

Ik vind het starten van dit soort projecten erg leuk. Het biedt me de kans om weer op een andere manier met beeldverhalen bezig te zijn. En met bloggen.

Categorieën
Media Strips

Twin Peaks toch in Nederland

Vrijdag werd bekendgemaakt dat het nieuwe seizoen van Twin Peaks toch in Nederland wordt uitgezonden, namelijk via streamingservice Videoland.

Dat is dus toch niet bij de NPO of een van de commerciële omroepen. Vroeger werd Twin Peaks uitgezonden bij RTL 4. Deze week staat er een mooie serie artikelen over Twin Peaks in de VPRO Gids. Eerlijk gezegd had ik die omroep een perfecte kandidaat gevonden.

Stripmaker Kenny Rubenis baalde eerst toen het nieuws bekend werd gemaakt. Hij had namelijk eerst deze grappige aflevering van Dating for Geeks gepubliceerd:

En een paar uur later hoorden we dus dat Videoland vanaf maandag Twin Peaks op de buis brengt. Toch loopt het allemaal goed af voor de stripmaker.

Kenny vertelt er smakelijk over op zijn Fakebookpagina:

Stap 1: Stripje tekenen om te klagen over het feit dat het nieuwe seizoen van Twin Peaks niet te zien is in Nederland.

Stap 2: Een paar uur na publicatie horen dat Videoland de serie ineens TOCH in Nederland gaat “uitzenden” (betaalde online streaming service).

Stap 3: Videoland een “boze” tweet sturen waarin je “Nou, bedankt, Videoland, nu klopt mijn strip in de Metro niet meer!” zegt met de hashtag #geefmeeengratisabonnementomhetgoedtemaken en die afsluiten met een knipoogende emoji.

Stap 4: Een gratis abonnement van Videoland krijgen om het goed te maken.

Stap 5: Maandag Twin Peaks kijken!

Mazzel voor Kenny. Maar ga ik nu alleen voor Twin Peaks een Videolandabonnement nemen?

Categorieën
Boeken Minneboo leest Strips

Baekens Fingerfood & Ladies F1rst

Twee nieuwe dikke bundelingen van het werk van Serge Baeken verschenen recent bij uitgeverij Xtra. Fingerfood en Ladies F1rst.

Fingerfood bevat het vrije en opdrachtwerk van Serge Baeken gemaakt tussen 2014 en 2016. Ladies F1rst is een bundeling van zijn modeltekeningen.

Ze zijn beiden om je vingers bij af te likken. Tenminste, als je van dikke boeken vol met schetsen, illustraties en naaktportretten gemaakt door Serge Baeken houdt, natuurlijk. Toevallig ben ik zo iemand.

Grafisch huurling Serge Baeken (Turnhout, 1967) studeerde beeldende kunsten en vrije grafiek, ontving de debuutprijs Strip Turnhout en werd er aangesteld als stadstekenaar. Hij heeft verschillende internationale boekuitgaven op zijn naam staan, waarmee hij veel bijval en enkele prijzen oogstte. De albums Sugar en Het verdriet van Turnhout zijn recente stripprojecten die meer dan de moeite waard zijn.

In het verleden heb ik al vaker over Baeken geschreven en hem geïnterviewd. Ik volg zijn carrière met veel interesse en mag de tekenaar persoonlijk ook erg graag. Ik hoop nog een keer zijn atelier te bezoeken om samen met Serge een video te maken. Ik weet dat hij graag in de avond en ’s nachts werkt, dus dat worden dan waarschijnlijk nachtelijke opnames van de kunstenaar aan het werk achter zijn tekentafel.

International poertry day Rotterdam.

Snel en treffend
Een van de leukste gesprekken was een paar jaar geleden vlak voor de opening van zijn expositie bij Lambiek, toen nog in de Kerkstraat in Amsterdam gevestigd. Terwijl ik Serge vragen stelde voor mijn video, tekende hij ter plekke mijn portret. Niet alleen konden de kijkers zien hoe snel Baeken zoiets doet, maar ook hoe mooi het resultaat is ondanks die snelheid.

Hetzelfde gaat op voor de naaktportretten in Ladies F1rst. Sinds 2014 woont de tekenaar sessies modeltekenen bij georganiseerd door Jan Bosschaert. Eerst moest hij daarvoor wat moed verzamelen, want de laatste keer dat hij aan serieus modeltekenen deed was jaren geleden. Al snel kreeg Baeken zo de smaak te pakken dat hij nu zelf ook dit soort sessies organiseert.

Verkortingen en bochten
Baeken heeft een voorkeur voor originele, minder voor de hand liggende poses. Die dwingen hem zich te echt te concentreren op wat hij ziet. Het is namelijk moeilijk om verkortingen en bochten goed weer te geven.

Wat ik sterk vind aan Serge’s modeltekeningen is niet alleen hoe natuurgetrouw hij de lichamen op het papier heeft gezet, maar juist ook hoe goed hij de gezichten tekent. Het zijn met recht portretten. De uitdrukkingen op de gezichten van de modellen zijn heel treffend en hun expressies laten je raden naar hun gedachten. Soms zijn ze in gedachten verzonken, soms kijken ze verleidelijk, soms verveeld. Iedere tekening vertelt zo een verhaal, of prikkelt de fantasie van de toeschouwer om dat verhaal te achterhalen.

In Fingerfood zijn ook wat van dit soort portretten opgenomen, al komen daar ook de mannen aan bod. ‘Ik teken mannen even graag als vrouwen. Maar ik bekijk vrouwen liever dan mannen. Ik denk dat dat doorsijpelt in de tekeningen,’ schrijft Baeken in zijn inleiding voor Ladies F1rst.

Voor wie zijn deze boeken eigenlijk?
Iedereen die zelf ambities heeft op het vlak van illustratie, zoals stripmakers. Er valt namelijk een hoop te leren van de tekeningen. Daarnaast fans van vrouwelijk schoon, maar ook gewoon liefhebbers van goed, levendig en opmerkelijk tekenwerk.

Serge Baeken. Fingerfood & Ladies F1rst
Uitgeverij Xtra,  € 29,00

Categorieën
Daily Webhead Strips Video

Kriek over De balling

Zo nu en dan ga ik even gezellig koffie drinken op de studio van Erik Kriek. Laatst liet hij me enkele pagina’s zien van zijn nieuwe project De balling.

Erik Kriek.

Deze striproman speelt zich zo’n 1200 jaar geleden af in IJsland. Het wordt Krieks eerste lange verhaal. In the Pines en zijn boek met Lovecraft-verhalen bestaan uit korte verhalen. De verhalen van In the Pines zijn losjes gebaseerd op murder ballads, en Erik voegde daar al zelf veel aan toe. De balling is dus een nieuwe grote stap voor de stripmaker. Hij hoopt het album voor 2020 af te hebben. Gezien het tempo waarin hij nu werkt, namelijk een veertigtal pagina’s in vijf maanden, gaat hem dat makkelijk lukken.

Kijk mee op de tekentafel van Erik Kriek: