Categorieën
Film Frames Strips

Trick ‘r Treat: De ultieme Halloweenfilm

Misschien is Trick ‘r Treat (2007) van Michael Dougherty wel de ultieme Halloweenfilm.

In deze horrorfilm lopen vier enge verhalen door elkaar. Wat hen verbindt is de aanwezigheid van Sam die je als de wraakzuchtige spirit van Halloween zou kunnen interpreteren. Iedereen die de tradities van het jaarlijkse spookfeestje namelijk niet serieus neemt, krijgt met Sam te maken in Trick ‘r Treat.

trick-r-treat_11_tuintrick-r-treat_14trick-r-treat_15 trick-r-treat_13

Halloweenmascotte
Sam draagt een juten masker met knoopsgaten als ogen. De rest van zijn Halloweenkostuum lijkt ook uit de tweedehands verkleedkist te komen. Eigenlijk heeft hij wat weg van een vogelverschrikker op kindergrootte. Vergis je echter niet, Sam lijkt dan misschien een beetje shabby, hij is razend snel en moordzuchtig. In een panelgesprek vertelde schrijver en regisseur Michael Dougherty dat hij het jammer vond dat Halloween geen mascotte heeft en dus bedacht hij Sam.

Sam.
Sam.

In dat zelfde panelgesprek werd bekend gemaakt dat er een vervolg komt op deze bijzondere horrorfilm. Ondanks het feit dat de film indertijd niet in de bioscoop werd uitgebracht, heeft Trick ‘r Treat een aardige cultfollowing gekregen. En terecht, want wie van Halloween houdt, moet deze film wel kijken. De hele film ademt Halloween, van de verhalen tot en met de kleinste details in de art direction. Wat mij betreft mag het vervolg zo snel mogelijk uitkomen. Halloween komt immers ook ieder jaar weer voorbij.

trick-r-treat_04 trick-r-treat_05

Strip
Er verscheen in 2009 ook een stripadaptatie van Trick ‘r Treat. Zo’n stripadaptatie is op zich niet zo interessant: waarom de strip lezen als je ook gewoon de film kunt kijken? (Hetzelfde geldt voor stripadaptaties van bijvoorbeeld De Avonden waarin de tekst van Reve integraal is opgenomen, maar dat even terzijde.) En daarbij is de strip niet zo mooi getekend en haalt de comic het qua sfeer niet bij de film.

Ik ben altijd op zoek naar goede strips over Halloween of met een Halloweensetting, dus hoop ik dat men snel een hele reeks verhalen in dezelfde sfeer als de film zal maken. Dat zou best wel eens een interessante serie comics kunnen opleveren.

trick-r-treat_28 trick-r-treat_29

trick-r-treat_30
De sympathieke actrice Anna Paquin heeft extra ‘bite’ in deze film.

Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren. Trick ‘r Treat keek ik in het kader van de weg naar Halloween.

Categorieën
Film Frames

The Changeling: Geesten uit het verleden

Als je oude films kijkt is er een kans dat de acteurs die je aan het werk ziet allang dood zijn. Dat was ook het geval toen ik The Changeling zag in het kader van de weg naar Halloween.

George C. Scott: Nog springlevend.
George C. Scott: Nog springlevend.

In deze haunted house horrorfilm van Peter Medak uit 1980 geldt dit in ieder geval voor de twee hoofdacteurs uit de film: George Campbell Scott en Melvyn Douglas. Als twee geesten uit het verleden, of twee levende doden zo je wilt, waren ze rond op het witte doek. Heel toepasselijk voor een horrorfilm die draait om een huis waarin een spook de aandacht trekt van de nieuwe bewoner (Scott). Deze bewoner komt vervolgens een nare moordzaak op het spoor die leidt naar Senator Joe Carmichael (Douglas).

Trish Van Devere, indertijd de vrouw van Scott, leeft overigens nog wel en is dik in de zeventig.

changeling_02Het leuke aan dit Halloween-project is dat ik de films bekijk met zo min mogelijk voorkennis, waardoor ik telkens voor nieuwe verrassingen kom te staan. Geen idee waar de film over gaat, wie erin spelen, behalve dan dat deze te maken hebben met een lijst filmtitels die iets met Halloween te maken hebben volgens de samenstellers ervan. Eigenlijk zat er geen directe referentie naar Halloween in The Changeling, toch vond ik het een sfeervolle en onderhoudende film waarin vooral het naturelle spel van de drie steracteurs de bovennatuurlijke gebeurtenissen in het huis waarachtiger maakt.

Alle interieurs van het huis zijn overigens in een studio opgenomen. Het pand zelf was een groot decor. Gelukkig maar, want het gaat uiteindelijk in vlammen op. Dat heb je met die spookhuizen.

changeling_03

Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren. The Changeling keek ik in het kader van de weg naar Halloween.

Categorieën
Fotoblog

Fijn, de eerste herfsttekens zijn zichtbaar

Categorieën
Spidey's web Strips

Spidey’s web: Black Cat houdt van Spider-Man (maar niet van Peter Parker)

Een van mijn favoriete castleden van het Spider-Man universum is the Black Cat. Ze is in ieder geval een van de interessantste vrouwen in het leven van Peter Parker.

Mits ze goed geschreven is. De huidige incarnatie, waarin the Black Cat wraak wil nemen op ons favoriete webhoofd omdat ze door zijn toedoen werd ingerekend en alles kwijtraakte, sluit wat mij betreft niet aan bij hoe ze hoort te zijn. Ik weet dat ik nu als een verschrikkelijke fanboy klink, maar wie de oorspronkelijke verhalen over the Black Cat heeft gelezen ziet meteen het verschil in haar karakterisatie. Schrijver Slott maakt een rancuneus kreng van Cat en blind van wraakzucht. Hoewel ze gepassioneerd is, zou ze toch eerst luisteren naar de verklaring van Peter Parker. Die heeft hij, want maanden lang zat Doctor Octopus in zijn lijf en brein. Octopus had Peters leven overgenomen. Het is dus Octopus die haar inrekende, niet Peter Parker, haar ex-geliefde. Maar goed, personages worden vaak veranderd of aangepast aan de wens van de schrijver of om het verhaal een nieuwe wending te geven.

Laten we het prutswerk van Dan Slott nu even vergeten en teruggaan naar Peter Parker The Spectacular Spider-Man #87 (februari 1984). Een bijzonder nummer want hierin onthult Spider-Man eindelijk zijn ware gezicht aan Black Cat.

Illustratie: Al Milgrom.
Illustratie: Al Milgrom.

Spider-Man en Black Cat zijn al een tijdje aan het daten en op dit moment vertrouwt hij haar genoeg om zijn identiteit prijs te geven. Een grote stap als je bedenkt dat Cat voordat ze Spider-Man ontmoette een dievegge was en eigenlijk veel moeite heeft om op het rechte pad te blijven. De afgelopen tijd probeert ze een soort sidekick van Spidey te zijn, maar dat is niet altijd even succesvol. Peter maakt zich tijdens de gevechten zorgen dat haar iets overkomt. Niet zo lang geleden raakte Felicia Hardy, zo heet Cat zonder masker, zwaar gewond tijdens een gevecht met Doctor Octopus en The Owl, dus Spidey’s zorgen zijn niet ongegrond. Daar komt nog bij dat ze eigenlijk geen superkrachten bezit. Voorheen leek het of haar tegenstanders verschrikkelijke pech hadden tijdens de gevechten – ze is immers een zwarte kat. Maar later bleek dat ze de plekken waar deze confrontaties plaatsvonden van tevoren vol met boobytraps had gezet. Goed, in de toekomst krijgt ze een echte pechkracht van Kingpin, maar dat levert in haar relatie met Spidey alleen maar problemen op.

Overigens is het typisch iets voor het Webhoofd om een relatie te krijgen met een dievegge. Vooral de twist die schrijver Bill Mantlo aan de relatie geeft is typisch Spider-Man.

Ontmaskering
Als Spider-Man zijn geliefde voor het eerst naar zijn huis neemt, is Felicia geschokt dat haar held in zo’n schamel appartement woont. Hoe kan een grote held als Spider-Man in zo’n krot wonen? Dan onthult Spider-Man eindelijk wie hij is. Hij vertelt Felicia over de noodlottige spinnenbeet en de dood van Oom Ben. Ondertussen trekt Spidey langzaam het masker van zijn gezicht. Als het aantrekkelijke en vriendelijke hoofd van Peter Parker volledig zichtbaar is, omhelst Felicia hem niet uit dankbaarheid dat Peter haar in vertrouwen neemt. Nee, vol afgrijzen deinst ze achteruit.

ppssm_87_reveal_1ppssm_87_reveal_2

Bakvis
Normaliter staat Spider-Man in de weg als het gaat om liefdesrelaties tussen Peter Parker en zijn vrouwen. Dat zagen we bij Betty Brant en bij Gwen Stacy. Maar schrijver Bill Mantlo geeft hier een prachtige draai aan: Black Cat is verliefd op Spider-Man. Ze houdt van het heldhaftige aan hem en de avonturen die hij beleeft. Met Peter Parker, de student en fotograaf van de Bugle die met moeite weet rond te komen, heeft ze helemaal niks. Cats liefde voor Spider-Man is vergelijkbaar met die van een groupie van een muzikant, of met de liefde van bakvissen die voornamelijk gebaseerd is op het leuke voorkomen en imago van de ster in kwestie. Cat is verliefd op het romantische beeld dat ze van Spider-Man heeft, niet op wie hij werkelijk is.

Je begrijpt natuurlijk dat de relatie geen stand hield. (Ik zet nu even mijn Dr. Phil-pet op:) Als je met iemand een relatie aangaat, ga je een relatie aan met alle aspecten van die persoon. Niet alleen de leuke of spannende eigenschappen, maar ook de saaie en minder fraaie kanten van je geliefde. Daarbij zijn Peter Parker en Felicia Hardy op moreel vlak bijna elkaars tegenpolen, dus ook dat bemoeilijkt een relatie op de lange duur. Zie je, je kunt best wijze levenslessen halen uit Spider-Man-verhalen.

Het is overigens niet alleen Cats verknipte verliefdheid op Spider-Man die ik interessant vind. Black Cat is namelijk ook vanwege andere redenen een zeer aantrekkelijk personage. Ze ziet er prachtig uit en weet van zich af te bijten. Ze heeft een sterke persoonlijkheid en laat zich niet snel van de wijs brengen. En, verknipt liefdesbeeld of niet, Cat is eigenlijk gewoon een romanticus en daarvan zijn er te weinig in deze wereld.

In de loop der jaren is the Black Cat vaak teruggekeerd in het leven van Peter Parker, maar de verhalen rond hun romance zijn mijn favoriete episodes met haar.

Categorieën
Fotoblog

Kunstsnuiven in het West-Fries Museum

Linda wilde graag naar de expositie Hoedje van papier die vandaag voor het laatst te zien was. Dus bezochten we het West-Fries Museum in Hoorn. Ik vond maar een paar papierenwerken interessant, maar heb me er verder prima vermaakt met de andere stukken.

Categorieën
Mike's notities

Hotelseks

Onze eerste stop in Schotland was Glasgow. Wat een verrassend leuke stad is vol met DIY-cultuur en een bloeiende stripscene. Al was de binnenkomer wat minder.

seksLinda en ik verbleven in het Charlies Rennie Mackintosh Hotel, vernoemd naar de beroemde architect en ontwerper die veel gebouwen in Glasgow heeft vormgegeven, waaronder het bekende gebouw van de kunstacademie dat enkele weken voor onze komst flinke brandschade had opgelopen.

Er zat gelukkig geen brandschade in het hotel waar we verbleven, maar wel zag ik bij inspectie van de kamer dat de prullenbak nog vol zat met het afval van de vorige kamerbewoners. Inclusief gebruikte condooms. Bah!

Het is algemeen bekend dat mensen zich in hotels helemaal suf neuken en dat relatief veel meer doen dan thuis, want in hotelkamers ben je anoniem. Niemand weet wie die meid is die bij het klaarkomen het hele hotel wakker gilt.
Bedden kraken anoniem.

Als je ’s avonds je hotelbedje in duikt, wil je echter niet stil staan bij de hoeveelheid zaad en lichaamsvocht die verspild is op de lakens waar je jezelf tussen vlijt. Daarom ging ik naar de receptie om de receptioniste erop te wijzen dat de schoonmaakster een steekje had laten vallen.

Er zat een vrouw van in de vijftig met blonde geperoxideerde krullend in het hokje van de receptie.

‘Euh, pardon. We zijn zojuist aangekomen, maar tot mijn schrik heeft de schoonmaker vergeten de prullenbak te legen. Er zitten nog gebruikte condooms in van de mensen die voor ons in de kamer zijn verbleven.’

De vrouw schrok zichtbaar. ‘Ojee. Wat vervelend. Wilt u een andere kamer?’

‘Nee, hoor dat is niet nodig. De kamer is verder prima, maar ik zou het waarderen als iemand de prullenbak even kan legen. Gebruikte condooms hebben iets… droevigs, vind ik. Ik word er melancholisch van.’

‘Je kunt het ook van de andere kant bekijken, ze hebben tenminste een leuke avond gehad. Bijzonder als je je bedenkt dat het een 84-jarige stel was,’ zei de receptioniste.

Het kwartje moest even bij me vallen maar toen schoten we allebei in de lach. De receptioniste had met haar grapje op een perfecte manier het ijs gebroken en de spanning om met een onbekende over seks te praten, doen wegvloeien. Toen we die middag terugkwamen waren de sporen van uitspattingen inderdaad verdwenen. De receptionist was echter wel vergeten om een nieuwe vuilniszak in de prullenbak te stoppen. Lastig, waar moest ik onze gebruikte condooms straks laten?

Categorieën
Fotoblog

Stilstaan in Zandvoort

Het is soms fijn om even de drukte van Amsterdam te ontvluchten. Even stilstaan in Zandvoort is dan een prima dagbesteding. Lekker de wind langs je huid voelen. Zandsculpturen en een frietje meepakken.

Foto’s Michael & Linda. 

Categorieën
Daily Webhead Strips Video

Vlog: Postpakketje van Strip2000

Vandaag kreeg ik een pakketje nieuwe uitgaven van Strip2000, uitgeverij van humorstrips. Eens kijken wat daar in zit.

Categorieën
Strips

Marvel-helden bestrijden pesten

Marvel komt in oktober met enkele variant covers om pesten onder de aandacht te brengen. Eigenlijk wilde ik hier niet over schrijven, totdat ik deze hilarische variant cover met de Hulk zag:

Variant cover van Hulk #7. Illustratie: Pascal Campion.
Variant cover van Hulk #7.

Marvel voert de campagne in samenwerking met de STOMP Out Bullying campaign die met Blue Shirt Day wereldwijd het pesten wil aanpakken.

“The center of Marvel’s storytelling history is the eternal struggle between good and evil, with many of its greatest super heroes having to contend with – and rise above – bullying, in all its forms,” aldus Axel Alonso, Editor in Chief van Marvel Comics. “We are proud to join forces with STOMP Out Bullying on its important bullying prevention awareness mission. We hope that all our fans take a moment this month to educate themselves on the need to stop bullying among our youth by checking out the free resources STOMP Out Bullying has to offer.”

Ik vind het natuurlijk een goede zaak dat een bedrijf als Marvel Comics de bekendheid van hun personages gebruikt om het fenomeen pesten onder de aandacht te brengen. Het gaat niet alleen om pesten op het schoolplein maar ook via het web en andere vormen. Dankzij sociale media hebben de pestkoppen er immers nieuwe wapens bij gekregen.

Er zitten veel variant covers tussen van Guardians of the Galaxy. Dit is niet zo gek, want de film is een enorme hit. Ik heb er nog geen gezien met Peter Parker op het omslag, en dat zou wat mij betreft wel moeten, want als er een Marvel-held met pesten te maken heeft gehad als tiener, dan is het Peter wel.

Dit zijn de variant covers:

  • ROCKET RACCOON #4
  • GUARDIANS OF THE GALAXY #20
  • AVENGERS#36
  • INHUMAN#7
  • HULK #7
  • CAPTAIN AMERICA #25
  • LEGENDARY STAR-LORD #4
Categorieën
Film Filmrecensie Video

VoorDeFilm: Batman (1989)

Het is 25 jaar geleden dat Batman van Tim Burton uitkwam. Een goede reden om de film te behandelen in de webserie VoorDeFilm.

onset89024VoorDeFilm is een kanaal op YouTube waar een vaste groep filmkenners wekelijks inleidingen geeft op oude en nieuwe films, van arthouse tot blockbuster. Ze zetten uiteen waar de films over gaan, hoe deze tot stand kwamen en waarom ze absoluut het kijken waard zijn. Het project is geesteskind van Menno Kooistra die de items vakkundig opneemt met green screen en daarna strak monteert.

23 juni 1989 ging Batman in première in de Verenigde Staten. In Nederland kwam de film pas op 13 oktober uit. Het was immers nog de tijd voor torrents, tegenwoordig brengt Hollywood zoveel mogelijk de films wereldwijd op hetzelfde moment uit. Ik zag Batman op 14 oktober als twaalfjarige en mijn leven was nooit meer hetzelfde. In deze geïmproviseerde bespreking poog ik uit te leggen waarom.

Overigens moet ik mezelf wel even corrigeren. Ik noem Anton Furst de art director van de film, maar hij was natuurlijk de production designer van Batman. (Dat krijg je ervan als je een recensie volledig ter plekke improviseert.)

Kijk vooral ook naar de andere introducties, want het begint al een mooie verzameling te worden, dat VoorDeFilm.

Categorieën
Film Frames

House II: Flauwe reclamespot voor special effects

Hoewel House II: The Second Story uit 1987 een sequel is op de House-film die een jaar eerder uitkwam, hebben de verhaallijnen van beide films niets met elkaar te maken.

House2_6Dat het huis toegang biedt tot andere dimensies is het enige dat men heeft overgenomen. Verder is House II: The Second Story een flauwe komedie die vooral lijkt te zijn gemaakt om special effects ten toon te stellen.

Toch doen de acteurs hun best met het flauwe script en wie zijn verstand op nul zet en de aftiteling haalt zal zich toch wel vermaken. Al zijn films als Bill & Ted’s Excellent Adventure, waar ik aan moest denken, een stuk beter.

houseII-dinoWel zit er een heus Halloweenfeestje in House II, maar tegen het visuele geweld van rondlopende zombies en dinosaurussen steken de gekostumeerde feestgangers toch enigszins bleekjes af.

House2_3 House2_5Saillant detail: oktober 1987 bracht Marvel Comics een stripadaptatie van House II uit, geschreven door Ralph Macchio en getekend door Alan Kupperberg.

Waarom de rubriek Frames?
De verhalen die we lezen en zien maken net zo goed deel uit van onze levensloop als de gebeurtenissen die we in reallife meemaken. In de rubriek Frames verzamel ik stills uit de films die ik heb gezien om zo die herinneringen te kunnen bewaren en koesteren. House II keek ik in het kader van de weg naar Halloween.

Categorieën
Strips

Apocalyps in Meppel: Bart Nijstad over Muggen

In Muggen van striptekenaar Bart Nijstad krijgt het alledaagse een bovennatuurlijke wending. Een typisch Hollands stadje wordt decor van het Laatste oordeel.

Bart Nijstad. Zelfportret.
Bart Nijstad. Zelfportret.

Muggen, het albumdebuut van Bart Nijstad (1979), kwam opmerkelijk genoeg eerst in Polen uit. In 2012 won hij de pitch op stripfestival Ligatura te Poznań. Als hoofdprijs werd een jaar later zijn strip gepubliceerd. Daarna duurde het een tijd voordat hij een Nederlandse uitgeverij had gevonden. ‘Misschien is het boek te experimenteel voor de Nederlandse markt en durfden de uitgevers het risico niet te nemen. Die brengen liever boeken uit waar een grote vraag naar is. Maar het kan ook dat ze het gewoon een stuk stront vonden,’ vertelt de stripmaker die ook schilderijen en videokunst maakt.

Angstmedia
‘Met Muggen wilde ik een moderne versie van het laatste oordeel maken in stripvorm. Dat had verschillende redenen. We worden door de media constant bang gemaakt met berichten over de opwarming van de aarde en weeralarmen. Daarbij heb ik altijd een fascinatie gehad met de schilderijen van de Vlaamse primitieven en met de rampenfilm. Het concept van die films interesseert me: je hebt een aantal sympathieke personages en je hoopt dat ze de ramp overleven. Mijn eerste plan voor het boek was om dit om te draaien. Ik wilde onsympathieke personages waarvan je blij bent dat ze het niet overleven. Dat mislukte, want de onsympathieke personages bleken uiteindelijk de leukste te zijn.’

De stad is wat de personages met elkaar verbindt en die baseerde Nijstad losjes op zijn geboortestad Meppel. Voor het verhaal putte hij deels uit eigen ervaring. In Muggen maken we kennis met verschillende bewoners uit het gelijknamige stadje, waaronder de middelbare scholier Wildo die geobsedeerd is door geslachtsorganen en tijdens de les dagdroomt over zijn lerares. ‘Die fantasie had ik vroeger ook. Wanneer ik een mooie lerares had, lag ik ’s avonds in mijn bed te fantaseren dat ik in een hol onder de grond woonde, met daarin een keukentje en een teeveetje, terwijl bovengronds mijn lerares lag te zonnen. Ik vroeg haar of ze mee wilde komen naar mijn hol. Een verlangen naar geborgenheid en gezelligheid. Heel Freudiaans, of niet?’ lacht Nijstad.

nijstad_muggen_1Aliens
De onheilspellende sfeer in Muggen doet denken aan strips van Charles Burns en de films van David Lynch. Net als zijn voorbeelden geeft Nijstad graag aan het alledaagse een bovennatuurlijke draai en voegt aan herkenbare omgevingen surrealistische elementen toe. De gehandicapte vrouw Feikje fungeert als schakel tussen de gewone wereld en het bovennatuurlijke. ‘Zij is deels gebaseerd op Ans Hoornweg, een spiritueel genezer die claimt dat ze bezocht wordt door buitenaardse wezens. Ze maakt poppen van die wezens en beschreef hun cultuur in een boek. Feikjes bezoek aan de spiritueel genezer is weer gebaseerd op mijn eigen jeugd. Ik kwam daar voor mijn astma en moest aan een kistje draaien waar geluid uit kwam. Op de een of andere manier hielp dat wel.’

muggen_coverFeikje maakt in trance kleipoppen van eindtijdwezens die tot leven komen en de Apocalyps ontketenen. Muggen gaat tegen de vlakte. Straten vol rijtjeshuizen worden verpletterd door de wezens die het puin opzuigen om het later weer uit te spuwen. Alleen Wildo en zijn vriendinnetje lijken de ramp te overleven. ‘Gaandeweg leek het me leuk om het cirkeltje rond te maken en van Openbaringen terug te gaan naar ongeveer het begin van de Bijbel, met Adam en Eva.’

Dualisme
Het dualisme tussen het gewone en bovennatuurlijke verbeeldt Nijstad door tekenwerk met gefotografeerde elementen te combineren. ‘Ik heb de kleipoppetjes en de kostuums van de eindwezens gefotografeerd. Evenals de kostuums van de eindtijdwezens, die ik samen met Suzanne Kollen maakte. Ik wilde alle metafysische elementen in een ander medium maken en omdat ik vaak mezelf fotografeer in de houdingen die ik nodig heb, lag de keuze voor dat medium voor de hand.’

Bart Nijstad. Muggen.
Uitgeverij Xtra.

Dit interview is gepubliceerd in VPRO Gids #35 (2014).