Categorieën
Fotoblog

Zomervakantie 2011: Jan Fabre

Woensdag trokken we naar de Veluwe, naar het Kröller-Müller Museum op de Houtkampweg te Otterlo, om even flink wat kunst te snuiven. De Belgische kunstenaar Jan Fabre (Antwerpen 1958) exposeerde daar onder de titel Hortus/Corpus.

Fabre in zijn jonge jaren, in een plas van kots en zaad en een nog steeds paraat staande penis.

Foto: Linda.

Foto: Linda.

“Achter de titel, die uit de simpele woorden tuin (hortus) en lichaam (corpus) bestaat, ligt het universum van Jan Fabre. Het insect, de mens, de engel en het blauw van het eeuwig terugkerende moment waarop de nacht in dag overgaat en leven ontwaakt, spelen daarin een belangrijke rol. Het zijn vier basisgegevens waarmee Fabre zijn gedachten en dromen over leven en dood, schoonheid en afschuw, kwetsbaarheid en geweld, vergankelijkheid en eeuwigheid steeds weer op een andere manier ordent en aan ons toont.

Jan Fabre is internationaal bekend als een van de meest vernieuwende en veelzijdige kunstenaars van dit moment. Al meer dan 25 jaar profileert hij zich als grensverleggend performancekunstenaar. Vandaar uit ontstaan enerzijds zijn theaterstukken en opera’s en anderzijds zijn beeldend werk. In het Kröller-Müller museum is Jan Fabre te gast als beeldend kunstenaar.” Zie de site van Kröller-Müller.

Categorieën
Strips

Mad op zijn Hollands

In september verschijnt het eerste nummer van het nieuwe Nederlandse Mad magazine, een satirisch blad met artikelen, strips, parodieën op films en televisieprogramma’s. Het Amerikaanse tijdschrift, dat al sinds 1952 wordt uitgegeven, krijgt er (een) weer een Hollands broertje bij. Hoofdredacteur Ger Apeldoorn – gek op Mad, stripkenner, vertaler en schrijver van komedies – licht toe.

Waarom een Nederlandse versie?
‘De tijd is rijp voor een Nederlandse Mad. In economisch slechte tijden is het leuk om te lachen. Een gigantisch deel van Nederland zit te wachten op leuke, verteerbare dwarse humor.’

Want, dat hebben we hier niet?
‘Nee, ik vind dat Nederland in bijna al zijn cultuuruitingen slecht voor zijn publiek zorgt. Er is ingewikkeld gedoe voor de elite en troep voor de massa, maar er zijn een heleboel mensen die van slim entertainment houden zonder dat het meteen kunstzinnig gedoe is.’

Wat is de kracht van het blad dat het bijna zestig jaar de lachspieren stimuleert?
Mad is in Amerikaans merk dat niet meer stuk kan. Als jij in Amerika twaalf of dertien bent dan móet je de Mad gaan lezen. Dan leer je dat de wereld geen zoetsappige hemel is, maar dat bitterheid, scherpheid, zuurheid en agressiviteit ook een plaats hebben in humor. Mad haalt iedere pretentie naar beneden.’

Hoe gaat de Nederlandse Alfred E. Neuman,de mascotte van Mad die de covers siert, eruitzien?
‘Exact hetzelfde. Het is gewoon een vertaald Amerikaans blad. Van de 52 fullcolour pagina’s worden er zestien door een Nederlands team gemaakt, dat bestaat uit cabaretiers, cartoonisten, stripmakers, internethumoristen en amateurs. De overige pagina’s zijn vertalingen van de Amerikaanse versie. De Nederlandse editie komt wat betreft toon en inhoud overeen en is te omschrijven als een mix van de onderwerpen van De TV Kantine met de smaak van Koefnoen. Het kan overal over gaan, iedereen mag een tandje kleiner gemaakt worden maar dan wel op een niet-domme manier.’

Wat kunnen we in de eerste nummers verwachten?
‘Onder andere “Alles draait om Linda”, een parodie op de comedy Iedereen is gek op Jack, getekend door Gerben den Heeten. “Tien redenen waarom Maxima een betere koning zou zijn dan Willem-Alexander”, vormgegeven door Joep Bertrams en “Maak zelf je eigen Bløf-song, het is makkelijker dan je denkt” van Wouter Tulp. Verder Mad-klassiekers als Spy vs. Spy en een parodie op de tv-serie Mad men.

Wie moet dat gaan lezen?
‘Het Veronica-, BNN- en Radio 538-publiek. Lezers tussen de 25-35 jaar, maar de nostalgisten zijn natuurlijk zeer welkom. We mikken op een grote oplage en verwachten dat we er 20.000 exemplaren van kunnen verkopen.’

Mad verschijnt 21 september en komt eens per twee maanden uit. Na drie nummers wordt besloten of men ermee doorgaat.Van 1964 tot 1994 verscheen al eerder een Nederlandse Mad.

Dit artikel is in VPRO Gids #35 gepubliceerd.

Categorieën
Fotoblog

Zomervakantie 2011: Bewegend landschap

Onderweg van Zutphen naar ons hotel gleed het landschap voorbij als een levend en immer fascinerend schilderij.

Categorieën
Strips

Erik Wielaert exposeert in Galerie Lambiek

Even een kort nieuwtje dat ik graag onder de aandacht breng. Tot mijn vreugde exposeert Erik Wielaert namelijk in Galerie Lambiek.

De expositie zal bestaan uit vrij werk, illustraties, originele strippagina’s, schetsen en gesigneerde prenten. Wielaert is beeldend kunstenaar, illustrator en stripmaker en publiceert sinds 1996 in verschillende smallpress uitgaven, zoals Incognito. Zijn werk staat ook geregeld in Zone 5300. Hij is één van de stuwende krachten achter het Gronings striptijdschrift Gr’nn, dat dit jaar zijn 15de verjaardag viert. (Zie voor meer informatie over Gr’nn dit artikel op de site Stripster.nl.)

Samen met Willy Linthout maakte hij voor uitgeverij Standaard de driedelige serie Het Laatste Station. In 2006 verscheen bij uitgeverij Sherpa een bundel van zijn hand onder de titel Nacht en Ontij. In deze bundel toont de tekenaar een voorkeur voor magische verhalen, mysterieuze figuren en buitenaardse wezens. Niet zo gek wellicht: in een interview met 8Weekly Magazine vertelde Wielaert dat hij  zijn inspiratie haalt uit het werk van Moebius, Mike Mignola en Trondheim.

Ik zie Eriks tekenwerk graag en kom zeker de expositie bezoeken.

Op donderdag 1 september, vanaf 17.00 vindt de opening plaats van de expositie. Uiteraard zal de kunstenaar zelf aanwezig zijn.

De expositie van Erik Wielaert is onderdeel van het Striptember festival – het eerste stripfestival van Amsterdam. Zie hier het volledige programma.

Lambiek: Kerkstraat 132 – 1017 GP Amsterdam

Categorieën
Fotoblog

Zomervakantie 2011: Zutphen

Foto door Linda.

Na de stevige boswandeling reden we bij toeval langs Zutphen. Aangezien het bijna tijd was om de maagjes te vullen, parkeerden we de auto achter het station en wandelden we de stad binnen.

In een kort tijdsbestek kwamen we veel kunst op straat tegen – iets wat me zeer beviel.

We waren maar een paar uur in Zutphen, waarvan we het merendeel doorbrachten in Revolution, een restaurant met een Zuid-Amerikaanse kaart. Toch had het stadje een positieve indruk op me gemaakt. Ik hou nu eenmaal van mooie historische gebouwen en kunst in de openbare ruimte.

Gekraakt pand achter het station.

Categorieën
Strips

Undergroundtekenaar David Collier in Lambiek

David Collier, zelfportret

Dinsdagmiddag 23 augustus bezoekt de Canadese undergroundtekenaar David Collier (o.a. Weirdo, Drawn & Quarterly, Comics Journal) stripwinkel Lambiek. Hij zal vertellen over zijn autobiografische striproman Chimo.

Chimo gaan over Colliers ervaringen in het Canadese leger ten tijde van zijn uitzending naar Afganistan. Op zijn 40ste nam hij opnieuw militaire dienst om in de voetsporen te treden van o.a. Alex Colville, die voor de Canadian War Artist Program veel werk verrichtte.

Lees meer over deze door Robert Crumb geïnspireerde stripmaker op de site van Lambiek en de biografie op de site van Draw & Quarterly.

Van 16:30 – 19:30 in Galerie Lambiek, Kerkstraat 132 te Amsterdam.

Categorieën
Strips

Treinmeisjes geportretteerd

In de trein kun je van alles doen: lezen, gesprekken voeren, je adressenbestand in je telefoon opschonen en uit je neus eten. Maar je kunt ook interessante medepassagiers vastleggen.

Sean van der Meulen, tekenaar en blogger, tekent geregeld meisjes die hij tegenkomt in de trein. Een paar portretten heeft hij op zijn blog gezet, de rest kun je op Flickr bekijken.

Ik vind het een leuk project en vooral mooie portretten. Van der Meulen zet de dames raak neer op het papier. Ik vind netjes schrijven in een wiegelende trein al lastig.

Van der Meulen vertelde me via Twitter dat hij dit al een tijd doet, maar dat hij de laatste tijd weer wat vaker zijn pen oppakt. De meeste dames hebben het overigens niet door dat ze getekend worden. Soms willen ze het resultaat wel even zien.

Het tekenen van leuke vrouwen is overigens niet geheel zonder risico: ‘Één keertje was een dame wel heel geïnteresseerd in me en dat vond mijn vriendin minder leuk.’

Dit is een van mijn favoriete prenten uit de serie:

traingirl16082010
© Sean van der Meulen

 

Categorieën
Fotoblog

Zomervakantie 2011: Diep in het bos

Dinsdag was een mooie dag om het bos bij Ellecom in te duiken.

Foto: Linda

Foto: Linda

Foto: Linda

Foto: Linda

Foto: Linda

Categorieën
Fotoblog

Zomervakantie 2011: Groeten uit Duiven & Zevenaar

Dit is het grappigste dat we tegenkwamen in het dorpje Duiven. Voor de rest was het een grote nieuwbouwtreurnis waarin we verkeerden. Wijken die net zo goed in Heerhugowaard, Kudelstaart of de Kersenboogaard (treurwijk in Hoorn) hadden kunnen staan. Wat lijken veel Nederlandse steden en dorpjes op elkaar!

Moorkoppen: kunst voor de massa!

Zevenaar had wel wat historische gebouwen, maar het centrum bleek een onpersoonlijke speelplaats van projectontwikkelaars. Wel vonden we in de regen een aardige pub waar we goed en vriendelijk werden bediend. Dat is ook wat waard.

Het viel me alleen op dat er grote boekenkasten langs de muur stonden. In Groningen kwamen we dat al in het hotel in andere horeca tegen. Dat kan geen toeval zijn!

Categorieën
Strips

Modeltekenen met een burlesque-twist

Dr. Sketchy’s: ik had er nog nooit van gehoord, maar stripmaker Margreet de Heer vertelde me er vrijdag over in stripwinkel Lambiek. Dr. Sketchy’s is modeltekenen, maar dan anders. En in september gebeurt het in Amsterdam.

Wat maakt Dr. Sketchy’s dan zo anders dan normaal modeltekenen? Het is een combinatie van burlesque en een tekensessie. Prachtige femmes fatales, maar ook oudere burlesque dames en aparte mannelijke performers geven een optreden, waarna zij met een aantal korte poses het publiek de gelegenheid geven hen te tekenen.

Illustratie: Ingi Jensson

Allerlei genres passeren – letterlijk – de revue: Pin-up, can-can, roaring twenties, gothic, fifties, fetish en fantasy. Ervaren kunstenaars en enthousiaste amateurs, iedereen is welkom met zijn eigen tekenspullen in de feestelijke, informele sfeer van Dr.
Sketchy’s Modeltekensessies. En, misschien niet onbelangrijk, de bar is open.

Crabapple
Dr. Sketchy’s Anti-Art School is begonnen in 2005 in New York door de toen 22-jarige kunstenares Molly Crabapple, speciaal voor creatievelingen die zich, net als zij, niet thuis voelden in de gevestigde kunstwereld. Zij organiseerde een mix van theater, cabaret, kunst, alternative lifestyle, verkleedpartijtje en tekenklas, die onmiddellijk aansloeg. Inmiddels zijn er wereldwijd meer dan honderd Dr. Sketchy’s filialen.

(Wat een heerlijke naam trouwens, Crabapple. Die spreekt tot de verbeelding. Ik zie meteen een heel bijdehand stripfiguurtje voor me, maar dat even en geheel terzijde.)

Dr. Sketchy’s Amsterdam wordt gerund vanuit de levendige burlesque-scene, waarin organisator Marco ‘Charley’ Buschman al jarenlang actief is. Hij werkt samen met striptekenares Margreet de Heer van Lambiek, de oudste stripwinkel ter wereld, en Charlotte Wessels, de bekende gothic zangeres van de band Delain.

Vrijdag 16 September 2011 18:00-21:00
Club-8 Admiraal de Ruyterweg 56 Amsterdam
10,- euro entree

Live optredens van:
La Cholita (USA)
The Diamond Bettys (USA)
Nachtclub zangeres Lady Balladyna
Holland’s First ‘Burlesque gal’: ‘Spanish Anna’
Robin The Boy Wonder.

Tekenles hoeft dus niet saai te zijn. Dat je het even weet.

Categorieën
Fotoblog

Zomervakantie 2011: Van der Valk

Onze uitvalbasis voor de komende drie dagen was een Van der Valk Hotel bij de A12. Correctie: de A12 was om dit hotel heen gevouwen. Als je ’s ochtends in het restaurant bij het raam aan het ontbijt zat, kon je aan alle kanten autootjes zien racen. Het was alsof het pand middenin een racebaan geplaatst stond.

Het uitzicht vanuit de hotelkamer. Broem!

Het personeel was overigens heel vriendelijk. Toch voelt een Van der Valk-hotel als de perfecte plek voor het afhandelen van schimmige zakendeals en het botvieren van je buitenechtelijke relatie. Ondanks de grote kamer en luxe badkamer met bubbelbad, voelt zo’n keten toch een beetje als de McDonald’s onder de hotels.

Maar misschien komt dat laatste vooral door dit bord dat op de parkeerplaats stond met daarop een citaat van Arie van der Valk zelf. Iemand die zo denigrerend zijn personeel toespreekt kan nooit een vriend van me worden. Joost mag ook weten waarom dat bord op de algemene parkeerplaats staat. Moeten de hotelgasten hier blij van worden? Misschien dat VVD’ers van dergelijke uitspraken gelukkig worden van binnen, ik weet het niet. Misschien is Van der Valk een hotel voor VVD’ers en grote gezinnen.

Categorieën
Boeken Video

Video: Boeken zijn.. wonderlijk!

Illustratie: Merel Barends

Ik ben dol op papieren boeken. Eerder schreef ik al over wat strips voor mij zo boeiend maakt, op het blog van Edwin Mijnsbergen vond ik onderstaande video waarin de lofzang op het boek gezongen wordt. En terecht, want boeken zijn heerlijke dingen. Kijk maar:

De video is gemaakt door een medwerker van webwinkel AbeBooks als respons op de Faceboekpagina ‘I hate reading’ waar inderdaad haast niets te lezen valt:

Here at AbeBooks – we love books. We have a passion for books and this video shows it. Created by Lindsay Thompson, an account manager in our Victoria office, this video illustrates all the wonderful things about books. This is our official response to the ‘I Hate Reading’ Facebook page, if you love reading as much as we do comment or like this video. Long live the book.

Ik vind deze webvideo een mooi voorbeeld van protesteren.