Categorieën
Film

Film A-Z: L

Het is vrijdag en dus tijd voor mijn tweewekelijkse Film A-Z. We zijn inmiddels bij de letter L beland.

Lethal Weapon (Richard Donner, 1987)
Ik zat er eerst nog even te twijfelen of ik Lethal Weapon op de lijst moest zetten. Dat heeft alles te maken met het feit dat ik in de afgelopen jaren anders ben aan gaan kijken tegen Mel Gibson. In de Lethal Weapon-reeks speelt hij de agent met het korte lontje Martin Riggs die op ieder moment tot een geflipte actie in staat is. Erg amusant die rare sprongen die Riggs maakt. Toch bekruipt me de laatste jaren het gevoel dat Gibson misschien niet echt acteerde: hij heeft een paar rare uitspraken gedaan en The Passion of the Christ noem ik geen gezond kijkvoer. Was het je trouwens al opgevallen dat Mel in bijna al zijn films wel een keer gemarteld wordt?

Maar dat even terzijde. Ik heb indertijd erg genoten van de Lethal Weapon quatrologie, waarin stevige actie en heerlijk mannenhumor hand in hand van het scherm afknallen. Indertijd was ik ook gecharmeerd van de soundtrack gecomponeerd door Michael Kamen en Eric Clapton. Je mag me wakker maken voor een deeltje uit de reeks. Doch niet te laat, want net als Mel heb ik mijn schoonheidsslaapjes nodig.



Let the Right One In (Tomas Alfredson, 2008)

Let the Right One In is een prachtige vampierenfilm, die heel subtiel gedraaid is en een mooi en ontroerend verhaal over een eenzame twaalfjarige jongen die gepest wordt op school. Hij sluit vriendschap met zijn nieuwe buurmeisje, dat hem bekent bloed te moeten drinken om in leven te blijven.

De film won eerder zowel de jury- als de publieksprijs op het 25e Imagine: Amsterdam Fantastic Film Festival. De jury stelde toen dat de Zweedse productie “het horrorgenre ver, ver ontsteeg en laat zien dat elke pispaaltje een vampier als vriendin zou moeten hebben”. Deze film werd terecht als beste buitenlandse film van 2009 gekozen door de Nederlandse filmpers.

Lost Highway (David Lynch, 1997)
In een film A-Z mag bij de letter L cineast David Lynch natuurlijk niet ongenoemd blijven. Ik ben een groot liefhebber van zijn werk, al geef ik graag toe dat ik zijn films ook niet altijd snap. Gelukkig zijn er bij de verhalen van Lynch altijd meerdere verklaringen mogelijk. Lost Highway vind ik nog steeds een van de meest verontrustende films die ik ooit zag.

Lynch kan als geen ander het alledaagse zo in beeld brengen, dat je al koude rillingen over je rug voelt gaan als hij een druppelende kraan laat zien. De complexiteit van de verhalen maakt dat je de films vaker kunt zien, om bij iedere kijkervaring nieuwe dingen te ontdekken of reeds bekende details in een ander licht te plaatsen. De cinema van Lynch is daarom eindeloos fascinerend. Zijn televisieserie Twin Peaks was dat ook, getuige de reeks artikelen die ik daar een tijd geleden over schreef.

Lost in translation (Sofia Coppola, 2003)
Ik wil niet te veel over deze film zeggen, want deze moet je gewoon gaan zien. Een prachtige rol van Bill Murray die Bob Harris speelt, een Amerikaanse acteur op zijn retour die een paar dagen in Tokio verblijft om een commercial op te nemen. Hij ontmoet Charlotte (Scarlett Johansson in haar meest ontwapenende rol ooit) in de bar van het hotel. Charlotte voelt zich net als hij verloren in een stad waar alles vreemd lijkt te zijn. Haar man is een werkverslaafde fotograaf die ze zelden ziet. De twee Amerikanen zijn op elkaar aangewezen en er ontstaat een verrassende vriendschap.

Regisseur Sofia Coppola houdt afstand tot Tokio en benadert de wereldstad vanuit de ogen van haar personages. Vol verwondering en vragen dwalen die door de metropool, soms dromend, soms verdwaald, maar nooit echt alleen omdat ze elkaar hebben leren kennen. Of zoiets. Nou ja, ik heb al te veel gezegd. Ga maar gewoon kijken.

De volgende film A-Z is er over twee weken, op 2 juli.

Door Michael Minneboo

Michael Minneboo is een freelance journalist gespecialiseerd in popcultuur, fancultuur, strips, film, online media en beeldcultuur. Hij schrijft over onder andere comics, Nederlandse strips & animatie en interviewt makers uit binnen- en buitenland. Daarnaast geeft hij lezingen en adviseert hij particulieren en bedrijven over bloggen.

28 reacties op “Film A-Z: L”

Vond Lola rennt indertijd een leuke, hippe film. Heb de film sindsdien niet meer gezien eigenlijk. Ik weet niet of het een inspiratiebron voor Memento was, wel hou ik wel van die films waarin de vertelling een ander pad volgt dan een chronologisch getegeld paadje.

Lost in Translation is zeker één van mijn favorieten! dvd ligt hier in de kast (maar vind stiekem Broken Flowers mooier.) en ik weet nog steeds niet wat hij haar influistert op het eind!

Lovely Bones vond ik ook één van de verrassingen dit jaar. ik had het boek van alice sebold jaren geleden al gekocht en vond het verhaal al intrigerend, maar de film was echt ontzettend mooi maar ook ontzettend spannend! luguber detail was dat tijdens het draaien van die film in de bios, er een soortgelijk verhaal in het nieuws kwam … over een vermist meisje en een buurman …

als laatste een komedie Legally Blonde. ik vond die film echt lachen!

Daar wordt inderdaad veel over gespeculeerd, over wat Murray aan Scarlett zegt in die slotscène. Ik vind het leuk om niet te weten wat hij precies zegt en vermoed dat Coppola het zelf ook niet weet, maar de kijker even lekker wilde plagen.
Lovely Bones nog niet gezien, maar die gaat op de lijst. Bedankt voor de tip!

Legally Blonde kan ik niet uitzitten, want ik trek Reese Witherspoon niet.

Volgens mij ben ik de enige die Lost in Translation helemaal niks vind. Misschien snap de film niet, zal ongetwijfeld zo zijn, maar ik kreeg er nergens een gevoel bij. Let the right one in ben ik wel erg benieuwd naar als ik dit zo lees, die ga ik maar eens checken.

Little Miss Sunshine is overigens één van mijn favorieten met de L., erg grappig 🙂

Zekers, Daarom is het ook zo mooi dat je uiteindelijk niet kunt horen wat Bill Murray tegen Scarlett zegt. De suggestie blijft altijd sterker dan dat het antwoord zou kunnen zijn. 🙂

kan me in die Mel Gobson films niet zo vinden (ik was eerder voor Lock, stock and 2 smoking barrels gegaan), rest is een pracht lijst.

The Last Samurai omdat ik iets met zwaarden heb. Vond zwaard bij Tai Chi ook altijd het leukste onderdeel. En verder vind ik Lord of the Rings ook een enorm kunstwerk.

Ik hoor net van de paus dat vloeken in de kerk goed is voor 1.000 karmapunten. Maar omdat in de film Lord of the Rings de good guys winnen van de bad guys kan hij mij vergeven. OEF!

Ja, dat de Paus Bored of the Rings leuk vindt, kan ik me voorstellen: hij heeft wel iets met sprookjesboeken heb ik vernomen 🙂

Ach, ieder zijn smaak en voorliefde voor bepaalde films. Ik trek alleen Bored of the Rings niet.

Het zou natuurlijk kunnen dat Murray dat zegt. Maar het zou net zo goed iets anders kunnen zijn. Zoals het er nu zo op het beeld geschreven staat, lijkt het inderdaad alsof hij het zegt. Maar dat is net als met platen achterstevoren draaien. Als iemand tegen je zegt wat je moet horen, hoor je inderdaad dat de duivel rock n roll heeft gemaakt. 🙂

ik vond lost in translation echt niets aan, maar dat kan aan mij liggen. Verder zie ik dat Legally Blonde en Little Miss Sunshine al genoemd zijn, allebei superleuk. En laten we Love Actually niet vergeten!!!!!!!!!!!! Je moet toch toegeven dat t slim in elkaar zit, ook al is het een romcom…

Dat geef ik meteen toe, dat Love Actually slim in elkaar zit. Vind het ook een leuke film, al heb ik hem nu twee keer gezien en dat vind ik dan wel weer genoeg. Daarom staat hij ook niet in mijn lijstje. De Nederlandse versie van Love Actually, Alles is liefde, was trouwens ook best aardig.

Last king of Scotland vond ik verrassend goed uitgewerkte film over het leven van Idi Amin. Ik kreeg daarbij niet het idee dat het werd geromantiseerd. Goede cast ook.

Een andere ‘L-film’ is Left Luggage. Mooie inkijk in het leven van orthodoxe joden en de dilemma’s waar ze mee worstelen.

En ook Das Leben der Anderen verraste me. Ik was in Oost Berlijn toen dit soort praktijken zich afspeelden. Boeiend.

Interessant lijstje, Peter. Das Leben der Anderen was een paar maanden geleden nog op televisie. Die zag ik toen voor het eerst en was er van onder de indruk. Mooie film.

Left luggage is ook interessant, alleen jammer dat Krabbé het nodig vond om zelf erin te spelen. Ik vind hem namelijk niet zo’n beste acteur.

Ik deel je mening over Krabbe, het was goed geweest als hij zijn ijdelheid had overwonnen en het bij regisseren had gelaten. Want dat heeft hij wel heel knap gedaan.

Last king of Scotland zal je aanspreken! Vooral omdat scenario afwijkt bij wat je zou verwachten in een film. Realiteit is schrijnender en minder romantisch, daar hebben de makers van de film zich goed aangehouden. Geen feelgood movie.

peter

Wat er in de eindscene van Lost in Translation (love it or hate it) word gezegd is op imdb bij de trivia te vinden, hoewel je natuurlijk nooit weet hoe betrouwbaar dat is. Zelf vind ik het in ieder geval jammer dat ik het heb gelezen, of het nou goed of fout is.

Deel 2 vond ik trouwens ook erg leuk: http://www.youtube.com/watch?v=XY8dvNOKUgw

Reacties zijn gesloten.