Categorieën
Fotoblog

Slice of life

Stanislavski, 5:00 pm
An everyday scene in a café. Yet a brief and unique moment in time.

Categorieën
Strips

Nieuws in stripvorm

Van de week werd ik door oud-collega Fee Naaijkens op een opmerkelijk bericht gewezen uit de Belgische krant De Standaard. In Japan bieden ze namelijk het nieuws tegenwoordig in stripvorm aan om jonge lezers te trekken.

Uit angst jonge lezers te verliezen heeft de directie van de Yomiuri Shimbun uit Tokio besloten dat er naast de gewone krant ook een mangaversie komt. In deze stripkrant worden de belangrijkste nieuwsberichten uitgetekend in een korte strip van zes tot twaalf tekeningen. Meer dan 100 tekenaars werken aan de strips.

Dit doen ze online al een jaar. Een Engelse, Franse en Koreaanse versie zijn in de maak.

Criticasters beweren dat je in stripvorm niet echt diep op het nieuws kunt ingaan. De strips bevatten immers korte dialogen. Meer dan een aanstipfunctie heeft het dan ook niet.

Wat denk jij? Zou een stripkrant ook in Nederland kunnen werken?

Categorieën
Fotoblog

Autumn stairs

Stairs near Edel.

Categorieën
Fotoblog

Trees @ Edel

Outside Café Edel
Sunday morning I went strolling with my girlfriend. We took a pittstop at café Edel. We had some coffee and apple pie. It was a good day.

Categorieën
Fotoblog

Wishful thinking

The banner says: ‘Our street free of dog shit. Walking around on the Amsterdam sidewalks one knows this is wishful thinking.

Categorieën
Media

Het is allemaal fictie

Er gebeurt genoeg in dit Nederland om je aan te ergeren. Ook televisie is een poel van ergernis. Maar daar is iets aan te doen.

Geert Wilders karikatuur. Bron: Eppo.

Het journaal brengt meestal slecht nieuws. Op een paar geredde mijnwerkers en soms een mooiweervoorspelling na, is het kommer en kwel wat het nieuws betreft. Gelukkig heb je een keuze: je hoeft niet te kijken.

Ik heb de gewoonte om iedere dag bij het ontbijt even de highlights mee te nemen. Men verwacht immers dat je weet wat speelt in binnen- en buitenland. Dat is ook mijn werk als journalist, ook als schrijf ik voornamelijk over strips en beeldcultuur.

Maar na live-uitzendingen van CDA-congressen, de soap rondom de kabinetsformatie en de zoveelste hype van de dag, had ik er eigenlijk geen zin meer in. Totdat ik bedacht dat alles wat ik op televisie zie eigenlijk fictie is.

Nieuws is sowieso een constructie. Ik weet als videomaker maar al te goed hoe je stukjes beeld en gebeurtenissen samenvoegt tot een verhaal. Niet dat daar dan niet ‘de waarheid’ in zou zitten, voor zover er zoiets is als één waarheid, maar de gebeurtenissen zijn wel gegoten in een verhaal. Het is een constructie, in het meest gunstige geval een waarheidsgetrouwe reconstructie.

Tot zover de filosofische blik op het nieuws. Nu de praktische toepassing. Want wie alles op televisie als fictie beschouwt, ontwaart een rijke cast aan personages. Als ik Geert Wilders zie, of hij nu zwijgt in de rechtzaal of weer een uitspraak doet waardoor hij uitgenodigd wordt in de rechtzaal, zie ik een interessant personage. Eentje die zijn rol verdomd goed speelt. Ik ben geen stemmer op de man, maar hij komt uit de pen van een goede schrijver, dat kan niet anders. Hij is goed geschreven en heeft pakkende dialogen.

Ik heb een zwak voor goede schurken. Schurken die iets charmants hebben. Doctor Octopus in Spider-Man 2 is zo’n schurk. Ja, zelfs van het optreden van Hans Gruber kan ik genieten. Zijn performance is lekker dik aangezet, dat is echt smullen. En zo lopen er ook een paar rond in de televisiewereld van Nederland. Schurken waar je van kunt genieten. Zoals Wilders dus, maar ook Bill Clinton die overal mee weg wist te komen.

Maxime Verhagen is ook een schurk, maar dan zonder zichtbaar sympathieke eigenschappen. Een onbetrouwbare figuur vind ik dat. Hem bedoel ik dus niet, al is het wel een character.

Iemand die ik geen schurk noem, maar die ook een prachtig personage vind, is Bram Moszkowicz. Een vakman die precies weet hoe hij het rechterlijke spelletje moet spelen en vooral: hoe hij zaken moet formuleren. Ook hij speelt zijn rol perfect. Ik kan daar met bewondering naar kijken. Net als Maarten van Rossem. Lekker brompot, heerlijk eigenzinnig type. Nodig van Rossem uit in je show en hij stelt niet teleur.

Wat dat betreft heeft het mediacircus in Nederland genoeg interessante figuren rondlopen. TV kijken wordt weer genieten.

Wie zijn jouw favoriete (Nederlandse) TV-personages?

Categorieën
Daily Webhead Fotoblog Video

Video: Hypno-water



A little video-experiment. I think the water has quite a hypnotising effect, don’t you think? The soundtrack is by Cibo Matto by the way. Please put the player on 480 p for maximum effect.

Categorieën
Fotoblog

Jooper & Peter

’t Hoogt, 9:00 pm
Thursday night I went out with Jooper and Peter in Utrecht. Two very gifted bloggers. We had a long conversation about everything and nothing. Having a good time. I took this photo without a flash. Yes, the picture is too dark, but I think that gives it a nice, painterly quality.

Categorieën
Fotoblog

Coffee with Liselotte

Stanislavski, 5:00 pm
Sunday I had a coffee with the lovely Liselotte Doeswijk who’s an expert on webvideo’s. With been friends for ages, ever since we met at university. Last year I interviewed her about her work at the Institute of Sound and Vision in Hilversum.

Categorieën
Fotoblog

Colourful moon-landscape

My girlfriend paints in her spare time. This is a shot of her painter’s palette that looks to me like a very colourful moon-landscape. What do you see in it?

Categorieën
Striprecensie Strips

Kleine Christiaan: Opgroeien als stripfiguur

De jonge Christiaan modelleert zichzelf naar de hoofdrolspelers van zijn favoriete films en strips. Als Lucky Luke reist hij af naar het voor hem onbekende Duitsland en als Kuifje trotseert hij een denkbeeldige woestijn die tussen hem en zijn kalverliefde ligt.

Leuk detail is dat tekenaar Blutch de jonge held ook als het betreffende stripfiguur afbeeldt in de tekenstijl die bij dat personage hoort en moeiteloos verschillende stijlen met elkaar vermengt. Maar volwassen worden ligt op de loer en op een gegeven moment zal Christiaan de maskers van zijn helden moeten afdoen. Zeker als hij verliefd wordt op Catie Borie. Of toch niet?

In Kleine Christiaan verwerkte Blutch gebeurtenissen uit zijn jeugd tot korte episodes. De stripmaker weet de denkwereld van een opgroeiend jongetje goed inleefbaar te maken en houdt het bovenal lekker luchtig. Te pas voert hij zijn jeugdhelden op als personages. Bij Marlon Brando uit de periode Last Tango in Paris neemt Christiaan zijn liefdesexamen af, terwijl hij acteur Steve McQueen hoger heeft zitten dan God en het lichaam van Farrah Fawcett aanbidt.

Dat laatste heeft de stripmaker gemeen met Michiel van de Pol, die in de striproman Terug tot Johan ook zijn door puberhormonen ingegeven voorkeur voor deze Charlie’s Angel optekende.

Blutch is het pseudoniem van Fransman Christian Hincker, die pas na de kunstacademie het striptekenen ontdekte. Beter laat dan nooit, want hij creëert bijzonder fijne strips, maar is in Nederland (nog) niet zo bekend. Jammer dus dat de uitgeverij op of in de strip Kleine Christiaan nergens informatie geeft over de maker of de inhoud van het album. Ook de omslagillustratie nodigt niet uit tot lezen. Eeuwig zonde, want je gunt iedereen het leesplezier dat Kleine Christiaan te bieden heeft.

* * * *

Blutch – Kleine Christiaan
Oog & Blik/De Bezige Bij, € 19,90
ISBN 978-90-549-2284-1

Deze recensie is ook in Zone 5300 #91 gepubliceerd.

Categorieën
Fotoblog

Checking out the brewery

Saturday, 7:00 pm
A couple of tourists check out the brewery in De Bekeerde Suster. I don’t really care about the beer they serve over there though, but I can certainly recommend the burgers they make. They are superb.