Hilversum, Mediapark, 12:00 pm
It looks like the stones are powdered with sugar…
Categorieën
Powdered sugar
Categorieën
Een dag niet geblogd…
Een dag niet geblogd, is toch een dag geleefd. Dat twitterde ik deze week. De laatste tijd komt het woord bloggen vaak voor in mijn twittertijdlijn. Het houdt mensen bezig.
Iedereen blogt met een eigen frequentie. Jeroen Mirck kondigde op 5 december aan dat hij besloten had de gehele maand elke dag te gaan bloggen. Een oud credo dat veel oerbloggers wellicht nog steeds aanhangen is immers dat je vaak tot iedere dag moet bloggen als je toonaangevend wil zijn. Een idee wat ik overigens niet aanhang. Je moet bloggen wanneer je er zin in hebt. Punt.
Ik ken bloggers die een paar keer per dag iets publiceren. Karin Ramaker bijvoorbeeld, webondernemer, publicist en blogdocent, blogt gemiddeld drie keer per dag. Net als informatiespecialist Edwin Mijnsbergen, die er ook aardig wat postjes per dag uitknalt. Muziekkunstenaar Marco Raaphorst blogt gemiddeld wel een keer per dag. Anderen, zoals Jooper en Peter de Kock, schrijven wanneer ze zin hebben of iets kwijt moeten. Ik noem deze bloggers omdat ik ze al een tijd volg en hun stukken graag lees.
Toevallig twitterde een vriendin van me dat ze de laatste tijd de stukjes eruit moet persen. Ze zit duidelijk in een blogdipje. Waarom niet gewoon pauze nemen en even niet bloggen? Omdat ze toch graag een verslag van haar leven wil maken. Daarbij geniet ze er toch van als ze weer iets gepubliceerd heeft, al is het maar één keer in de week.
Tja, het mag en kan allemaal. Dat is het mooie van dat hele bloggen.
Zelf publiceer ik wanneer ik een artikel online wil zetten dat ik voor een opdrachtgever heb geschreven of wanneer het uitkomt. Dat bleek in het afgelopen jaar praktisch bijna iedere dag te zijn, een paar periodes uitgezonderd. Vanaf dat ik met MichaelMinneboo.nl begon tel ik 226 blogposts (inclusief deze.) Sinds eind juni blog ik iedere dag een foto op Daily Webhead. En natuurlijk is er Twitter, hoewel ik dit medium tegenwoordig minder vaak gebruik: te veel ruis.
De laatste tijd vind ik het leuk om het publiceren van teksten met video’s af te wisselen. Video is een andere manier van vertellen en biedt andere mogelijkheden dan schrift. Beide media zijn interessant om in te werken. Je kunt een mooie schriftelijke impressie maken van hoe Amsterdam er onder een dikke laag sneeuw bijligt, maar je kunt het ook overbrengen met bewegende beelden.
Welke kant het volgend jaar precies op gaat weet ik nog niet. Er zijn wel wat ideeën op bloggebied, maar eerst ga ik een weekje of twee lekker vrij nemen van mijn werkzaamheden.
Het einde van het jaar is een mooi moment voor bezinning. Nog een paar dagen en dan begint mijn time-out. Ik kijk ernaar uit.
Illustratie: Emma Ringelberg.
Categorieën
Creative with cups
Hilversum, 12:00 pm
I think one of my colleagues got bored waiting for the coffee-machine to be finished. Although I am not sure that coffee is the right term for the stuff this machine produces.
Categorieën
Dali stairs
I went to an early morning screening of the film Catfish at Cinecenter. The carpet in that theatre looks like these, hundreds of little Dali-eyes staring at your feet.
Categorieën
Het begon met een dansend zakje 2
Vorige week liep ik over het Leidseplein, toen er opeens een balloon voorbij rolde, voortgedreven door de wind. Even dacht ik een American Beauty momentje te beleven en haalde mijn cybershot tevoorschijn om dit vast te leggen.
Het leven loopt vaak anders dan in de film. Terwijl de ballon doorrolde, dook opeens een onverwacht acteurtje op die de video een nieuwe wending gaf en de ballon een andere richting op stuurde. De ballon trok zich er uiteindelijk weinig van aan en hervond zijn route al snel.
Naar het schijnt heeft het de filmmakers ook behoorlijk wat moeite gekost om het plastic zakje in American Beauty gewichtloos door de wind te laten bewegen. Buiten beeld stonden er een paar flinke windmachines te blazen om een scène te reconstrueren die regisseur Sam Mendes ooit zelf onverwachts had meegemaakt. Soms kost het moeite om levenspoëzie te reconstrueren.
Categorieën
Video: Winter in Amsterdam
Saturday morning I went for a walk in downtown Amsterdam. The day before it snowed a lot.
Strips en boeken: ik ben er dol op! Bijkomend probleem is dat op een gegeven moment je kasten uitpuilen.
Zo moesten er recent een paar boeken ruimte maken voor een nieuwe lading strips die was binnengekomen. Ze staan nu tijdelijk op elkaar gestapeld in de boekenkast in de woonkamer totdat er een meer permanente plek voor ze gevonden is.
Een aandachtige blik in de boekenkast maakte duidelijk hoeveel er nog op me ligt te wachten. Een veelheid aan boeken en beeldverhalen die ik nog wil lezen. Ook mijn vriendin heeft een paar romans in de kast staan die ik nog graag wil lezen. Zoals Joe Speedboot van Tommy Wieringa. Door de illustratie die Peter Pontiac laatst van dat boek heeft gemaakt, ben ik er nog eens extra nieuwsgierig naar geworden. Maar ook een paar bundels columns van Martin Bril, werk van A.F.Th. en boeken van Bill Bryson over smalltown USA.
Ondertussen koop ik ook steeds nieuwe titels bij. Ik vind het heerlijk om voor stripkast bij de ABC te staan en een paar mooie beeldverhalen te ontdekken en aan te schaffen. Het kopen van boeken is al een genot op zich. De belofte van een nieuw boek is het nog ongekende avontuur dat zich in een paar duizend regels zal ontvouwen.
Toch, met wat we al hebben zou ik mezelf in principe minstens een jaar in dit huis kunnen opsluiten zonder me een seconde te vervelen. Ik kan zonder problemen lezend het jaar door. Dat noem ik rijkdom.
Categorieën
Video: NY Taxi Ride
Since I am not going on a holiday in a while, I decided to dive into my video archive and edit some footage of former trips. Here’s a little impression of my trip to New York last year. Note talkative cab driver Raoul, who’s story makes head nor tale.
Categorieën
Cold early morning sunrise
Somewhere between Hilversum and Amersfoort, 8:00 am
Last Friday I woke up early to get the train to Zwolle to give a lecture on Spiderman at an art school. When I stepped into the train, another famous passenger stepped in as well: it was Wubbo Ockels, the Dutch Astronaut that went to space in 1985. He was wearing a great black Trilby hat.
By the way, it was great to talk to art students about Spiderman. Hope to do one of these lectures soon.
Aanstaande zondag 19 december zijn er enkele kopstukken uit de Nederlandse stripwereld te bewonderen bij Selexyz Scheltema in Amsterdam.
Vanaf 15 uur signeren daar: Peter van Straaten, Theo van den Boogaard & Wim T. Schippers (van o.a. Sjef van Oekel), Peter de Wit (van o.a. Sigmund en S!ngle), Rene Windig (van Heinz), Michiel van de Pol (Cartoon Diarree en Terug naar Johan) en Sam Peeters (Lamelos en In de schaduw van mijn lul) signeren hun stripboeken komende zondag bij Selexyz Scheltema in Amsterdam.
Wat mij betreft een goede reden om het winterweer te trotseren en een bezoekje te brengen aan de boekwinkel op het Koningsplein.
Categorieën
I love the smell of pee in the morning, NOT!
Leidseplein, 12:00 pm
After a coffee with Liselotte, we passed by these urinals. They’re standing cosy next to these little Xmas houses where they sell food and drinks. Hardly hygienic, don’t you think?
Categorieën
Pas op! Sneeuw!
Met lichte verbazing lees ik een e-mail van de NS:
Voor morgen wordt sneeuw verwacht.
Wij adviseren u daarom vlak vóór vertrek de NS Reisplanner op ns.nl, mobiel.ns.nl
te raadplegen voor een actueel reisadvies.
Tjee, er komt sneeuw. Dat zal wel een storm zijn als de NS bij voorbaat waarschuwt voor ongeregeldheden op het spoor. Ik check de weersverwachting op KNMI.nl:
Morgen overdag valt er op veel plaatsen in het land regen met mogelijk ook wat natte sneeuw. Met name in het oosten valt de neerslag als sneeuw waarbij uiteindelijk enkele centimeters kan vallen.
Dat klinkt niet als een heftige sneeuwstorm.
Ik lees het NS mailtje nog eens, maar besef dat ik het de eerste keer toch goed heb gelezen.
Ironisch dat we tot voor kort nog werden getrakteerd op reclamespots waarin conducteurs kleine kinderen lastigvielen met hele verhalen over konijntjes en verwarmde wissels. De NS was volledig winterklaar was de boodschap. Ja, ja. Sinds de eerste sneeuwvlokken die illusie teniet hebben gedaan, zie ik die spotjes niet meer. Maar krijg ik wel waarschuwingsmailtjes van de directeur consumentenmarkt van de NS omdat er sneeuw op komst is.
Is het nu echt zo dat we bij ieder wisseweerwasje een waarschuwing krijgen? Is het nu echt zo dat bij ieder zuchtje wind, ieder sneeuwvlokje of ieder vallend blaadje de treinen vertraagd zullen zijn? Als dat laatste het geval is, kon het nog wel eens heel lange winter vol vertraging kunnen worden.