Musicals. Op een paar uitzonderingen na, kan het genre me niet bekoren. Tegenwoordig wordt ieder bekend verhaal misbruikt voor musicals. We hebben al Soldaat van Oranje en Tarzan gehad. Nu is Spiderman het slachtoffer.
Even had ik nog de hoop dat het allemaal niet door zou gaan. De productie van Spiderman: Turn of the Dark werd geplaagd door problemen. Ook de eerste try-out deze week verliep geenszins vlekkeloos. Toch lijkt de premièredatum van 11 januari 2011 onvermijdelijk. En dan bestaat er opeens een musical met muziek van Bono en The Edge over mijn favoriete Webhoofd. En nog erger: dan horen we Peter Parker zingen.
Je moet er toch niet aan denken. Dit is tien keer erger dan Spider-Man 3. Bij het idee alleen al krijg ik nostalgische gevoelens bij de Tv-serie uit de jaren zeventig en die steekt met zijn matige actiescènes ook al erg bleek af bij de eerste twee films van Sam Raimi.
De promovideo die Marvel gister publiceerde stemt mij niet gerust. Het is alsof Albert Verlinde met zijn vette vingertjes aan de creatie van Stan Lee en Steve Ditko heeft gezeten en er een show van heeft gemaakt die door een RTL 4-publiek begrepen moet worden. Of alsof Marco Borsato opeens de hoofdrol in Hamlet gaat spelen – zingend.
In werkelijkheid is het Julie Taymor die het Spiderman-verhaal in een musicalvorm goot. ‘We kunnen nog niet echt zeggen wat het is. Maar het bevat rock-‘n-roll, het bevat drama en circus,’ zegt Taymor. Best Julie Taymor, ik kan je wel zeggen wat dit is: een heel slecht idee.
Het zou me niets verbazen als Norman Osborn, Spidey’s aartsvijand, met het idee van de musical op de proppen kwam. Het is de ultieme vernedering van de stripheld die al 48 jaar op de pagina’s van Marvel Comics gedrukt wordt.
8 reacties op “Spidermans ultieme vernedering”
Aj, pijnlijk dit. Musical zuigen inderdaad bavianenballen (met uitzondering van Porgy & Bess, maar dat terzijde) en ik kan me voorstellen dat dit je aan het hart gaat. Overigens vind ik de vermusicalisering van Anne Frank nog een stukje verder gaan dan dit, maar het wordt tijd dat de Albert Verlindes en Joop van den Endes van deze wereld verteld wordt dat ze niet straffeloos alles maar tot musical kunnen verkrachten.
Ben het met je eens. Wat mij betreft is de musical het afvoerputje van de beschaving. De laagste vorm waarin een verhaal gegoten kan worden. Anne Frank de musical – dat klinkt onsmakelijk. La Vita e Bella maar dan op zijn Nederlands… brrr. (Al was dat geen musical, maar wel een onsmakelijke komedie over de holocaust).
Laat ze met hun kleverige pootjes van onze Spinneman afblijven! Ze vernaggelen toch al van alles met die musicals. Dit wordt echt te gek voor woorden!
Hear!Hear!
[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door Peter Breedveld en Michael Minneboo, Michael Minneboo. Michael Minneboo heeft gezegd: [nwe blogpost] Spidermans ultieme vernedering http://goo.gl/fb/Saiun […]
Ik deel de mening dat dit niet een mucical is waar we op zitten te wachten, maar mucicals in het algemeen (en dan heb ik het niet over die halve pogingen hier in NL, want die vallen in mijn boekje niet onder die noemer) zijn niet het alle ergst wat een verhaal kan overkomen… Er is ooit een Evil Dead the Mucical geweest en ik had die graag willen zien. en ook ben je geen echte film fan als je nog nooit een Rocky Horror Picture Show hebt mee gemaakt.
Ik deel je mening niet helemaal, Matt. Er is voor mij wel een verschil tussen originele musicals en verhalen waar een musical-versie van gemaakt wordt. Dus verhalen die in zo’n verschrikkelijk musicaljasje gewurmd worden. Evil Dead The Musical hoef ik dus niet te zien, juist omdat ik de films goed vind.
[…] by Michael Minneboo Iedereen die mij een beetje kent, of regelmatig dit blog leest, weet dat ik een bloedhekel heb aan Spider-Man: Turn of the dark. Juist, de getormenteerde musical die recent bedolven werd onder overwegend negatieve […]